Page Text
________________
-- . જે
- - - - - - - - - - - - - - - તા. ૧-૮-૩૩ —જેન યુગ
૪૫
- - અધવેશન સરળ કેમ બની શકે ? હવે આ મુશ્કેલીઓ શું શું છે, અને તેને તોડમ કાઢી
શકાય એ ખાસ વિચારવાનું રહે છે. કેઈ૫ સ્થળે અધિવેશન આપણે ગયા અંકમાં “
કે સના અધિવેશનની આવ- બોલાવવું હોય ત્યારે મુખ્યત્વે કરી ચાર પ્રકારની સરળતાની એકતા ' એ વિયા લેબથી સ્પષ્ટ સમજી શકયા છીએ કે જરૂર પડે છે, જ્યાં સુધી એ ચારમાંથી એકની પણુ ઉગુપ કોન્ફરન્સનું અધિવેશન નિયમિત અને ખાસ કરીને એવા હોય ત્યાં સુધી એ કાર્ય બની શકતું નથી. એ ચાર વસ્તુઓ ટામીના પ્રસંગે ઘણુંજ અગત્યનું છે, પરંતુ અધિવેશન તે નીચે પ્રમાણે છે:-(૧) ખેચ કરવાની અનુકૂળતા, (૨) ભરવા માટે કેટલીક વખત એટલી બધી મુશ્કેલી પ્રથમ કાકરોની ખંત, ) પ્રસંગની અનુકુળતા અને (૪) બંતાનજરે માલુમ પડે છે કે જેથી કરી તે ભરવાને વિચાર રણીય અવિરોધ. બાજુએ મૂકી દેવાની ઘણી વાર ફરજ પડે છે.
- ઉપરોકત ચારે વસ્તુઓની જે અનુકૂળતા હોય તે અધિઅદાલતામાં પૈસાનું પાણી જેનો કરી રહ્યા છે એટલે જૂનાં ન કરવું એ કઈ બે મુરલીમગણી શકાય નહિ. નાર્થે પશુ જયાં નિભય નથી ત્યાં નવાં નવાં તીર્થો ઉભાં હવે આપણે ચાર મુદ્દાની વિગતવાર તપાસ કરીએ, અને કમ કરવાની ઘેલછા જૈન બંખ કરવી જોઇશે. જમીનમાંથી એક સ્થળે મુશ્કેલી ઉસ્થિત થયા છે, તે વિચારી તેને તેડ કાઢવા
પ્રયતન કરીએ. પ્રતિમાજી નીકળે કે તરતજ નવું તીર્થ ઉભુંજ છે. આવી રીતે
(૧) ખર્ચની સાનુકૂળતા અથોત કે કેન્ફરન્સ બેકાવવા તીર્થોના નામે જુદી જુદી સત્તા નીચે લાખ રૂપિયા જેનોના
માટે જે ગામના ભાઈએ વિચાર કરે, ત્યાં મંડપ, પ્રચારકાર્ય, જમે છે, જે રકમને કંઈ પણ સદુપયોગ થતો જોવામાં આવતું
વ્યવસ્થા, ભજન પ્રબંધ, તથા મુસાફરી આદિન ખર્ચ નથી. આ પરિસ્થિતિ જો લો સમય ચાલશે તે જેનો એટલા
માટે અત્યારને હિસાબે લગભગ રૂપિયા અઢીથી ત્ર) હજારની બધા થાકી જશે કે એક તીર્થનું રક્ષણ કરી શકશે નહિ, માટે હવે નવાં તીર્થો ઉભાં થતાં અટકાવવાં જોઈએ. કયું સાથે
જરૂરીયાત પડે છે, આ રકમ કંઈ બહુ મેરી કહી શકાય તકરાર વિનાનું છે? સિદ્ધગિરિ, ગિરનાર, આબુ, રાણકપુર,
નહિં, અને કોઈ માનભર યાને મોટાં શહેરના આગેવાન ધીમંતો સમેતશિખર, કેસરિયાઈ, પાવાપુરી, મક્ષીજી, અંતરિક્ષ
ધારે તે એટલી રકમ તે તેને સહેજે ઉત્પન્ન કરી શકે, વગેરે તીર્થોમાં રાજય વચ્ચે ને “વેતાંબરી દિગંબરી વચ્ચે એક
અને આપણે અત્યાર સુધી જાણી પણ શક્યા છીએ કે પૈસાની
અગવડથી કેન્ફરન્સની બેક અટકી હોય, તેવું હજુ સુધી ને એક તકરાર ઉભીઝ છે. જે તીર્થો આત્મકહાણ માટે
બનવા પામ્યાના દાખલા નથી. નિર્માણ થયેલાં તે તીર્થોથી હાલ તકરારને અંગે એક બીન
અટલું છતાં પણ હાલના મંદીના સમયમાં અને બેકા
આવે વચ્ચે વૈર, વિરાધ મારે, ઉભા છે. માટે ફરીથી અમી રીના ખાવામણા પળમાં જ્યારે દેશનો એ ભાગ સપડાયો નમભાવે વિનવીએ છીએ કે નવાં તીથો થતાં મધમત્તા " છે. તેવા બારીક સમયમાં એટલા પણ ખર્ચ ન થાય, અને અટકાવવી જોઇએ, નહિંત તીર્થ એટલે કજીનું સ્થાન એ
સાદાઈથી કામ બની શકતું હોય તે તે વધારે સરળ થઈ ભવિષ્યમાં ગણાશે-આ વકતવ્ય ખામ લક્ષમાં લેવા જેવું પડે. આ માટે આપણે જે ધારીએ તે રસ્તો કાઢી શકીએ. છે. દરેક તીર્થ સંબંધી કંઇને કંઈ ઝઘડા ઉમા હૈય, ને તેના
કેટલીક જુની પ્રથાઓને તિલાંજલિ આપી મોટા ડોળ અને પાર આવે તે ન હોય, અને બીજી બાજુ જૈનેની સ્થિતિ ક્ષીણ ભપકા
તા ભપકાને બાજુએ રાખી તદન સાદાઈથી કામ લેવામાં અને દુ"" થતી જાય તે વખતે જે તીથી હયાત હોય તેને
ન આવે તે ઘણી સરળતા થઈ શકે. સ્વાગતકારિણી સમિતિ,
આ સ0ા અને શાંતિમય કરવાની પહેલી જરૂર છે, તેમજ જે તેના પ્રમુખ, ઉપપ્રમુખે આદિ હારમાળા ન રચાય, મેટાં બીમાર અને હશી સ્થિતિમાં હોય તેને ઉદ્ધાર કરવાની માં આકાંઓ અને અજિત મંડપ ન કરાય, અને આવશ્યકતા છે. દા. ત. છાવલી પાર્થી-થિનું તીર્થ ઈતિ- ઘણીવાર બને છે તેમ આવા પ્રસંગેની સાથે નકારશી કે હાસમાં ઘણું પ્રસિદ્ધ હતું, ૫ હાલ તે કયાં છે તેને પત્તો સંધ જમાનો આમ ન કરવામાં આવે તો કોઃ બરાબર મળતે નાતે હમાં સાક્ષર મુનિશ્રી પુષl Hજપેજીના પિતાનું કામ સંપુર્ણ રીતે ન બજાવી શકે તેવું છેજ નહિ. કઈ છના તાજા બહાર પહેલા પ્રસિદ્ધ “પ્રસ્થાન” પત્રમાં વિહાર
મેટા શહેરમાં ન બને તો કોઈ તીયભૂમિમાં માત્ર પ્રચારકાર્ય
એ રે, પત્ર છપાયો છે તેમાં તેમણે શોધ કરી જણાવ્યું છે કે
પરત્વેજ સંપૂર્ણ લક્ષ આપી તે જેમ બને તેમ મેટા પ્રમા‘સરોહીથી અમૃદિર આવતાં સીરાહી પહેલાં ભીપુર કરી ગામ છે, તેમાં આ ચાર મંદિર છે. ત્રણ ખાલી
બુમાં કરી જનતાને જાગૃત કરી, અધિવેશનની બેઠક ગઠવવામાં
આવે અને માત્ર પ્રતિનિધિઓ કે જેઓ પણ સાચા પ્રીપડયાં છે, ત્રણ અકબવ મંદિર છે. બે મંદિર તે મને અવાં
નિધિમાં હોવા જોઇએ ) નીજ એક ભરી સંપૂર્ચ વિચાર લાગ્યાં છે કે ન બંધાયા પછી ગમે તે કારણે એમાં પ્રતિમાજી
કરી પોગ્ય ઠા કરવામાં આવે તે તે ઠરાવે એટલું મહત્વનું પધરાવવાને સુગમ મળી શકશેખ નથી. એક મંદિર એટલું
કાર્ય કરી શકે છે જે કાર્ય બે કે ત્રગુ. દિવસના ખાલી નાટબધું ભવ્ય, મહા અને અજબ કારણીવાળું છે કે જેને બંધા
કીય તમાશા રૂપ જલસા મા ગોઠવી હવાની લાંબી હારમાવવા બેસી એ તે હનરો રૂપિયા જોઈએ. એ મદિર છર ઉલ
ળાઓ રચી શબ્દોની જાડાઈ ચલા ન બની શકયું હોય. પાશ્વનાથનું હતું, આજે એ ખાલી પડયું છે, એ મંદિરમાં અકાદ મુનિ હોય તો એની સારસંભાળ થાય, અને એ
વળી પ્રતિનિધિઓ માટે યોજનાની અવસ્થા પણ તદ્દન મદિર તીર્થરૂપ બન્યું રહે.’
સાદી અને સરળ રહુ જોઈએ કે જેથી શાંતિપૂર્વક તેઓ શ્રી વિજયનેમિસૂરિએ સેરીમા તીર્થના ઉદ્ધાર લાખ ૩. પિતાને નિત્ય નિયમ પ્રમાણે ભોજન લઇ બાકીનો સધળા ખર્ચાવી કર્યો, તે આ અરાવલી પાર્શ્વનાથના મંદિરમાં મા મમ પિતે જે કાર્ય માટે ત્યાં આવ્યા હોય તેને સફળ બનાન, પણ થોડા હજાર રૂ. ખર્ચાવી તેમાં સુંદર પ્રતિમા વવાના કામાજ ગાળી શકે.
(અપૂર્ણ). પ્ર.ટાવી તેને ઉદ્ધાર કરશે એવી અમારી વિનતિ છે.
(લી... મનસુખલાલ લાલન.)
| SR No. | 536273 |
| Book Title | Jain Yug 1933 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1933 |
| Total Pages | 90 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 10 MB |