Page Text
________________
– જૈન યુગ -
તા. ૧૫-૪-૩૨ એટલે બધે ચીકણો કરી નાંખે ખુદ પરમાત્માના ભવમાં -
અંતિમભવ ૬ પણ બાકી રહેલ વિપાક ભોગવવું પડશે. અને ત્રીજો ટકે ઉત્સુત્ર વચન વધવાથી સંસાર પરિભ્રમણ વધારવામાં મળે.
પ્રભુને ભવ, જ્યાં ત્રણ જ્ઞાન સાથે જન્મ અને ચાર આ ઉપરથી ધસે સાર કહી શકાય. કામ કોઇને પણું છોડનું
અતિશયથી યુક્તપણું. વળી દેના સ્વામીથી સેવાવાપણું અને નથી, પછી ભલે તે રંક હોય અગર રાજા હોય. વળી મદ
સ્વઅંગુઠ ચુસી મેટા થવાપણું, ઇત્યાદિ પ્રારંભિક ચિત્તેજ કરવા કે અભિમાન કરવું એ તો દેખીતી રીતે જ પિતાનુ
તે ભવની ઉત્કૃષ્ટતાની આગાહી આપે છે. અને તે પણ તેમજ અધ:પતન કરવાને માર્ગ છે. તે સાથે એ પણું ચેકનું જ છે.
આ તે ૭૨ વર્ષને જીવન સમય બાધ અને ધડ લેવા રૂપ કે કર્મ બાંધતી વેળાએ જેટલી જેટલી પ્રશંસા અને બડાઈ
છે. તેમાંથી જેટલું ગ્રહણ કરાય તેટલું પૈડું છે; અને ન કરવામાં આવે છે તેટલે તેટલો તે વિપાક તીવ્ર અને અતિ
આચરી શકાય તેટલું ઓછું છે. તીવ્ર ઉદયે થાય છે, વળી સંપૂર્ણ જ્ઞાન વગર ગમે તેમ બેલી જ્યાં ગર્ભમાં રહ્યાં છતાં માતૃભક્તિનું સુચન, દેવાનંદાના જવાથી. ગંભીર નુકશાન થાય છે એ ઉસુત્ર વચનની ગર્ભમાં ૮૨ દિવસ ગાળી અવશેષ રહેલ ગેત્રમદનું પ્રાયશ્ચિત વાતથી સમજાય છે, અને તેથીજ ખાસ કરી ધાર્મિક વિધામાં કરી કરેલ નિકાચિત કર્મોને ક્ષય તે ભેજ થાય એ સત્રનું કંઇપણ એલતા અગાઉ પુખ્ત વિચાર કરવાનું છે. દર્શન, વળી ત્રણ જ્ઞાને કરી સહિત છતાં વડીલને વિનય પ્રસંગ ૩
રાખવા અર્થે તેમ સ્વમુખે પિતાની પ્રશંસા ન દેખાડવા અર્થ . બ્રાહ્મણ કુળમાં જન્મ, અને ચિર સમય પર્વત ત્રિદંડી નિશાળ ગમન અને તે દ્વારા ખુદ વિદ્યાપતિ દ્વિજની શંકાનું વેવનું પાલન અને પ્રાંતે સામાન્ય પ્રકારના દેવના સુખને નિરાકરણ, પિતાના બાળ સખાઓના ભયના નિવારણ અર્થ અનુભવ એ સ્થિતિ કેટલાયે ભવ સુધી ચાલુ રહી છે, જે એ પ્રચંડ એવા ભુજંગને દૂર ફેંકી દઈ નિડરતાનું દર્શન, વડીલ વેવ પ્રત્યેની મમતા સુચક સચેટ દ્રષ્ટાન્ત છે. આ બધુ નદીવર્ધનના આગ્રહથી સંસારમાં બે વર્ષ વધુ થોભવું, પ્રસંગ છે
તેમજ પ્રવજ્યા અગીકાર કરી એકાકા વિહારની શરૂઆત, વળી જ્ઞાનપૂર્વક સંયમ પાળી, કંઇક અંશે ઉગ્ર તપ તપી શકની આગ્રહ પુર્વક સહાય આપવાની વિનંતી છતાં તેના જ્યાં આત્મા છેડે આગળ પ્રગતિ કરે છે ત્યાં તે, નિયાણુરૂપેક અસ્વીકાર અને ત્યાર બાદ અનુકુળ તથા પ્રતિકુળ એમ ઉભય કર્મરાજે આવી ગુલાંટ ખવડાવી, અને તેને પૂરેપૂરો પાત પ્રકારના ઉપસર્ગોનું સમભાવ પૂર્વક સહન કરવું. મનમાં વાસુદેવના ભવમાં કર્યો. કેટલાયે હિંસાદિના કરાણુ ક જરાપણુ ગ્લાનિ ન ધરતાં મેટા ભાગે તપનુ જ સેવન કરવું, કરાવી પ્રભુના જીવને કર્મના પાશમાં સજજડ પ્રકારે જક વળી મુખલીપુત્રને તેના તરફથી ભવિષ્યમાં અપકાર થશે અને સયાપાલના કાનમાં સીસુ રેડાવી એને પૂર્ણતા પહે- એમ જાણવા છતા તેજલેસ્યાના વિધિનું શિક્ષણ અને સંગમ ચાયું. અર્થાત એ ૫.શ પર ચીકણી રેશમની ગાંઠવાળા જેને જેવા અભવ્ય દેવના જીવલેણ ઉપસર્ગો સહન કયો છતાં તેના છોડવાને સાતમી ના દુઃખ ભોગવવા એ જીવને પ્રમાણુ ઉપર કરૂણા ભાવ, ચંડકાશિનું સર્ષ સંદ્રશ ધાતકી નાગને પણ કરવું પડયું. વિચાર કરતાં કર્મની પ્રબળ સત્તાનું અને એ પ્રતિબંધ અને વાસુદેવ ભવના અવશય રહેલા કમનો કર્થમાં ગોળ મિશ્રિત ગોળીઓ ખવડાવો કેવું ભાન ભુલાવે છે તેનું ખીલા નખાવા રૂપ ઉપસર્ગ સહી ક્ષય કરવું અને એ રીતે આબેહુબ ભાન થાય છે, અN સુખને ચમકારે દેખાડી તેમાં કમને કાયદો રંકથી માંડી રાય સુધી અથવા તે કડીથી જીવને તલ્લીન બનાવી, ધન અને સત્તાના મદે ચઢાવી જેમ કંજર લગી સરખે છે એમ સાબિતી સ્વદ્રષ્ટીથીજ કરી આપવી, કઇ મનુષ્ય અન્યને ઉંચા પહાડ ઉપરથી ધાને મારી ઉડે તેમજ છવાસ્થાવસ્થાના સાડાબાર વર્ષન, ૫દર દિનમાં કેવા ખીણમાં ગબડાવી દે તેમ અહીં પણ એ તે હાલે મકે પલાંઠીવાળી બેઠા નથી. ઉભા રહીને માત્ર એક મુહુર્ત નિદ્રા છે કે જેનાથી મહા મહા પ્રયત્ન ઊંચે આવેલો છવ ઘડીના લીવો, અને તપમાં માત્ર ૩૪૯ દિવસ જ બહાર લીધે, અને ઠ્ઠા ભાગમાં કયાં કયાં જઈ બેસે છે.
બાકીના સમય ખાન અને તપમાંજ વ્યતીત કર્યો. આવા જીવ અને કર્મના યુદ્ધમાં જીવને સંપૂણું પરાજય સુચક આશ્ચર્યકારી દિવસે નિગમી જેમને રજુવાળી કાત, પ્રભુને વાસુદેવપણાને ભય તાદશ ચિતાર ખડો કરે છે એથી ઉપર કેવળ જ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું. એવા શ્રી મહાવીર ઉંચી શ્રેણી પરથી કેટલાક આત્માઓને પડતાં જોઈ તેની નિદ્રા દેવને વંદન હે. કરનારાઓને એક ધડે લેવા લાયક શિક્ષાપા મળે છે અને કે. પ ના મેળો પણ તેઓ શ્રી એસી ન રહ્યા. કેટલાયે તે સાથે એવા પ્રસંગે કમની જાળમાં ન લેવા ઉમદા પnતેની શંકા નિવારી, તેમને જે ધર્મના યંમ બોમો. શિક્ષા પણુ ધ્યાનમાં લેવાની છે.
હિંસાના સમારંભરૂપ વિરૂદ્ધ મજબુત વિરોધ ઉઠાવી પ્રસંગ ૫
લાખે છવાને અભયદાન આપ્યું અને અહિંસાને વિજય નંદન શ્રેષ્ઠીના ભવમાં જયાં પ્રભુના બે દીર્ધકાળ પર્યત વાવટો સર્વત્ર કરકાબે, હરકેઈ ખામાં પરમાતમાં થઈ શો ચારિત્ર પાળી કર્મના મેટા સમૂહને ભસ્મીભૂત કરી તીર્થકર છે ૫ તેને માત્ર સમ્યગ જ્ઞાન દર્શન અને ચારિત્ર રૂપ મહાન નામ નિકાચિત કર્યું છે એ એમનું અનુપમ વીર્ય ફેરવવાનું ઐવિધિ વડે સ્વઆત્મપર લાંબા કાળથી લાલ નિબિડ કર્મ બળ, અને પૈર્ય સુચવે છે. વળી જે કર્મોએ નિયાણ કરાવવા ૨૫ મેલને કહાડી નાંખી તેની અનંત શકિતને ચળકાટ કરવા રૂપ તપનું અજીર્ણ કરાવ્યું હતું તેઓને આ વેળાએ સારી જોઈએ એવી પ્રરૂપણ કરી દેવેજ માત્ર મોક્ષ અપાવી શકે રીતે ઓળખી લઈ તેમ થતું તે અટકાવ્યું, "નું મામળ એવા પ્રવેત હેલા દંભને ફેટ કર્યો. તેઓ શ્રી એ વિશ્વના વધી તેઓનેજ માટે બાણ વાળી દીધે, જે અનુભવ દશાને તેના પર શત્રુ રાગ અને દેષને દુનિયાની નજર માં પુણે ખ્યાલ આપે છે અને તપની અચિંત્ય શક્તિ દેખાડે છે. ઉપાડ પાડી તેમના પર વિજય મેળવી, તેમના ઉપરજ પુર
| SR No. | 536272 |
| Book Title | Jain Yug 1932 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harilal N Mankad |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1932 |
| Total Pages | 184 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 13 MB |