Page Text
________________
४८४
જેનયુગ
૪ ૧૯૮૩
નીલી ટોપીના ધારક ઘણુ ઉભલા તાહિ ફરંગજી વરણ અઢારે જપંત રૂષભ જિણેસર તું ધણી છે. આરબરી આર્ભર હુઈ નવલ નેજા પંગારંગીજી કે. ૬ સીધ્ર વાહર કર ભીર મેદની વેદની સહે તુમ તણી જી.૨ વસુધા ઉપરે ફર હરે ઘેરે નીસાંણુ અપારજી તિણવેલા સમુદ્ર મઝાર આપ પધાર્યારે પ્રેમેં કરી જી. સૈન્ય ઘટા થાટ બહુ મલી સરણાઈરારે ટહકાર કે. ૭ શ્રીપતિ નામે સેઠ બેઠોરી સહ રૂદય ધરી છે. ૩ ઉત્તર ઘન છમ ઊન તિમ હલ્લકારી તિહાં ફેજજી તિહાં જુઓ ત્યાં તોફાન ઉભડ પવન પ્રગથી છ. સુજસ દેયણ ચિદૂ જણ કરે
ડોલણ લાગેરે જિહાજ નિધિ વિગેરે ભાવી મનશુબે નિજ મોજ કે. ૮
ગથી જી. ૪ ગ્રામીડીયા માંહે ભીલ થોડલા
તિહાં નહી કેઈર આધાર રીત રીવા સહુ મુષથી સૈન્ય અઘાડી નવિ આવેજી જોધા નર કે દીસે નહી જે આપણને હઠાવેજી કે. ૯ નિજ ર દેવ ગુરૂ ધર્મ આપણા દીલમાં ધરે છે. ૫ નિકેવલ બેઠો ભૂતડ તસ પાસે નહીં શસ્ત્રજી કોઈ ભજે હરિહર દેવ કઈ અલા પીર કેઈ બેચરીજી. નરવાણું એ પાષાણમેં
કેઈ વીર જાત સમીર જોગની સક્તિ સમાચરી છ.૬ નહી તસ અંગે સુવસ્ત્રછ કે. ૧૦ સેઠ જપે નવકાર મંત્ર અમુલક મન ધરે છે. વાનિ પણ નહીં ચેતના જે ઉઠીને સામો થાયજી પંચ પ્રમેષ્ટી શુભ ધન વિકરણ શુદ્ધ સમરણ બલવંત નર કો દુસરો જે આપણને હઠાયજી કે. ૧૧
કરે છે. ૭ ઈમ ધારી ચિઠ્ઠ જણે ધારણા જસવંત દીયોરે આદેશછ રોક રૂકમ સેહ પાંચ સેર સવારે કેસર દીયા છે. કાઈજી સુભટથે સામું જુઓ -
માને ધુલેવરાયને સેઠ સેઠ નિધીરે પારે થયા છે. ૮
જસરા અભીલાષી જીનરાજ તુરત પિતા તિહાં કિશું ફેજ ચઢીરે સનમુષ થઈ કિહાંહી દુરો જીનરાજજી
જઈ જી. હેમવિજય સુપાયથી તેજ કહેર સાશ કાજજી કે. ૧૩ નાવ ઉઠાવણ કાજ કરે સુખાક્રમ આતુર થઈ. ૯
નાવ ઉંચકીરે તેલ સમુદ્ર તટેરે જાઈ ઠવી છે.
આપ લીઈરે વીસરમ તવ તિહાં વાત આવી દલ વાદલ સમ ઉપડે મ્યાંમ ઘટા ઘન ઘેર
- નવી છે. ૧૦ અસુર આતી હે ઉછક થયા કે કઈ કરે કર્યું જેગોર ૧
દુષ્ટ કીઉરે ઈહાં જેર અસુર અસુરાઈ બહુ લહી છે. સંગ્રામ વાજા સજ થયા રસિણગા રણતર
ઈહિ થકીરે સુર એક જઈ નવરને આગે કહી રણ ભંભા પૂર વાજતે સુભટ હુયા સસ–ર ૨
જી. ૧૧ જોધા નર ચાલે મિલી ઢીલ નહી ઘડી એક
સુર રીદયેરે ન સમાય વાત કેડે થઈ તે ભણે છે. સિન્ય સકલ મુરષપતિ વચન કહે અવિવેક ૩ હેમવિજય સુપરસાય તેજ કહેશે હેજે ઘણે છે. ૧૨ ઘેરી લીઓ ગ્રામનેં જીનમંદિર સંજબૂત કુદે ચપલ કુરંગક્યું દુષ્ટ ઇસ્યા યમદુત
સુર કહેરે સ્વામી સુ પરના સમારો કાજ દીગમુઢ સહુ નગરીજના આ સ્યો હુઓ ઉતપાત
શુદ્ધ ન રાષો સપુર તણી તે નિજ વિણસે કાજ ૧ આ હુતો દરીસણ ભણી વિણઠી દીસે વાત ૫
જલવર થલવટ મારગે વીસમી જહાં કાંતાર હાલ ૫.
લાવા કરીને તમો લછી વધારી અપાર (ફતમલ પાણીડા ગઈ તિરે તલાવ લસકર આયોરે તે લડી લેયણ ભણી લઈ પ્રબલ દલ પુર
હાડા રાયરો એ દેશી ) વય ઉધત મુષ ઉચરે આવ્યો એક અસુર જનપતિ પૂરિજન હાલ કલ્લોલ ઘેર હુરે પરચક્રને લીધી હસે કે લેયસે હતો આવ્યો છું અત્ર કેસરીયારે મહારાજ પાંણી રાષરે નિજ નક્કી છે. ૧ જરૂર પધારે નાથજી વાટ જે જન તત્ર ૪
-
૨
| SR No. | 536269 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 5 MB |