Page Text
________________
જનયમ
ફાગણ ૧૯૮૩ વર્ષે કરવી, સાધુ સંમેલનની આવશ્યકતા, બીકાનેર શ્રી આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢીમાં તેઓ સુરજેન ટ્રેઇનિંગ કોલેજના સંચાલકોને ધન્યવાદ, અર્ધ તેના તરફથી એક પ્રતિનિધિ હતા, અને જાન્યુઆરી માગધી કષ માટે સરદારમલજી ભંડારીને ધન્યવાદ, ૧૯૨૬ માં તેની ભરાયેલી સભામાં તેમણે કુશલતાથી ઉદેપુરના મહારાજ કુમારને પાર્શ્વનાથ જયંતિ દિન પિષ લીધેલો ભાગ અમારા હૃદયમાં તાજે છે. સાત આ. વદ ૧૦ ને જાહેર અગતે પળાવવાના હુકમ માટે ગેવાનોની કમિટી નીમાવવામાં તેમનું અગ્રકાર્ય હતું. ધન્યવાદ વગેરે. છેવટે અમારાથી અજાણે થયેલ તે વખતના પ્રત્યક્ષ પરિચયથી તેઓ અમને એક ભૂલ માટે અમો ક્ષમા ચાહીએ છીએ.
“ગુલાબી' આનંદી સજ્જન યથાર્થ પણે જણાયા હતા. ૭, શેઠશ્રી ગુલાબચંદદેવચંદનું શાકજનક અવસાન, સાહિત્યને બહુ શોખ હતો. ગુજરાત સંસમાં
માત્ર ૩૮ વર્ષની વયે આ સમાજમાં ગુલાબના તેમણે જોડણી સંબંધી કરેલ વિવેચન ઘણું માર્મિક પુષ્પસમાં સુવાસી સંસ્કારી વિદ્વાન લક્ષ્મીપુત્ર સમા- છતાં સ્વછ હાસ્ય અને વિવેદ ઉપન કરનારું હતું જના દુર્ભાગ્યે ગત માર્ચની ૮મી તારીખે આલોકમાંથી તે સાંભળી તેમનાં ગુજરાતી સાહિત્ય સાથેને દીર્ધ અદષ્ટ થયેલ છે. તેમને અંગ્રેજી ભાષાનું સારું જ્ઞાન હતું. સમાગમ સ્પષ્ટ જોવામાં આવ્યો. તેમણે અમને એક અને તેમનામાં સાર્વજનિક સેવાના સંસ્કાર યુવાન વખત ખાસ કહેલું કે “તમે ખૂબ લખા-તમારા જેવી વયમાં પહેલા પ્રથમ સુરત કોંગ્રેસ થઇ ત્યારે ઝળ- મારી પાસે બે Facile Den’ હેત તે હું કેટલુંયે કયા હતા. જન સમાજ પ્રત્યે પોતાની અનુકુળતા લખી નાંખત’ આ માટે એમને અમાએ આભાર છેવટ સુધી હતી. જેન એસેસીએશન એફ ઈડિ- મા, છતાં અમેએ જણાવ્યું કે “આપ લખો તે યાના પ્રમુખ તરીકે સુન્દર કાર્ય કર્યું હતું. વેપારી જરૂર સુંદર લખી શકે. લખવા માંડે કે તમારી કલમ અને ઝવેરી તરીકેની ખ્યાતિ સારી મેળવી હતી અખંડિત પ્રવાહમાં ચાલી જશે વગેરે વગેરે.’ અને ઝવેરી મહાજન, મુંબઇની વ્યાપારી ચેંબર્સ, તેમનામાં મોટામાં મેટો સગુણ દરેક સાથે ધર્માદા કાંટાના કંડ વગેરેમાં ઘણાં કામકાજ કાર્ય- પ્રેમભાવ અને ગુસ્સાનું કારણ હોય તે છતાં ક્રાધાકુશળતાથી કર્યા હતાં.
વેશવાળા થયા વગર શાંતિથી વર્તાવ રાખી વાતચીત કેટલીકવાર ઉંચી પદવીએ પહોંચવા પછી કાઈ કરી તોડ કાઢવાનો, યા સર્વને પ્રસન્નતા બતાવવાનો કોઈ પોતાના સમાજ અને સંપ્રદાયને વિસારી મુક, હતું. આ ગુણ દરેક આગેવાનમાં હોય તે કેટલું સારું ! . વામાંજ પિતાની પ્રતિષ્ઠા સમજે છે. સ્વ. ગુલાબચંદ ટુંકામાં તેમના અવસાનથી જન સમારે એક ઝવેરીને એ સંકુચિત ભાવના સ્પર્શી શકી ન હતી. સજજન, શાંત, નિમોની, નિની, સેવાપ્રિય આગેસરકારી, વ્યાપારી રાષ્ટ્રીય સંસ્થાઓમાં માન અને વાન ગુમાવ્યો છે અને એવા આગેવાનની જગ્યા પ્રતિષ્ઠા પામવા છતાં છેલ્લી ઘડી સુધી જન સંઘ લેનાર નજદીકના ભવિષ્યમાં સાંપડશે કે નહિ, એ અને સમાજના એક સેવક તરીકે ઓળખાવવામાં વિચારે હૃદયને અતિ આઘાત થાય તેમ છે. પિતાનું ગૌરવ માન્યું હતું.
ખરતા તારાની પેઠે એક પછી એક આગેવાનો ખરતા. તેમણે જન કૅન્ફરસની ઓછી સેવા બજાવી જાય છે શેઠ મેતીલાલ મૂળજી, શેઠ હીરાલાલ બકે. નથી. જ્યારે ફૂટ પ્રશ્ન ઉપસ્થિત થતા, અને સંજે. રદાસ, શેઠ નરોતમ ભાણજી વગેરે ગયા. છેવટે ગની ગંભીરતા થઈ પડતી ત્યારે પિતાની પુખ્ત
ગુલાબ” પરિમલ વિસ્તારી ચાલ્યા ગયા. પ્રભુ! તેમના અને પ્રામાણિક સલાહ આપવા ચૂકતા નહિ, એટલે આત્માને શાંતિ, સમાધિ સાથની ગતિ આપે. જ નહિ પણ પિતાની હાજરીની જરૂર પડતી ત્યારે “કિરિય વંદિય મહિયા જે એ લોગસ્સ ઉત્તમ આવી કાર્યને હાર પાડવામાં કદી હઠતા નહિ. સિદ્ધા, આરગ્ઝબેહિલાભ સમાવિવર મુત્તમ દિતુ.
| SR No. | 536267 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 07 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 138 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 13 MB |