Page Text
________________
જેનયુગ
માહ ૧૯૮૩
શું આ નાગકુમાર, કામદેવ, કે સુંદર સુરપતિ છે? કર્યા ભેગા પ્રભો ! અત્ર, આ ભીરૂ પ્રાણુઓ બધાં. ૮ કાં મુજ પુણ્યને પંજ, તાદશ મૂર્તિમંત એતો. લોકાર્થ-હે પ્રભુ ! નજદીકના વિવાહપ્રસંગમાં
ગાથાર્થ શું આ કઈ પાતાળકુમાર કે કામદેવ પિતાનાં સગાં સંબંધીઓનું ગૌરવ માંસવડે કરવા અથવા તો દેવતાના અધિપતિ ઈદ્રિ છે? ખરેખર આ આ બાપડા પશુઓને અહીં એકઠા કરેલાં છે. ૮. તે મારા પુણ્યને ઢગલો એકત્ર થઈ મૂર્તિ રૂપે નેમિકુમાર–(મનમાં) ઉભેલો છે. ૪.
અરે આ કેમ સુણાવે ! મલિન ચિત્તના લોકતણી કરણી; (વળી પણ)
જે નિજ ઉત્સવ ઉજવે, અન્ય જીવોને પીડા આપીને. ૯ જે વિધિએ નિર્મો આ, પતિ અનુપમ સૌભાગ્ય તણા ગાથાર્થ- અરેરે ! જેઓ બીજા પશુઓના અનુ
નિધિને, સવ-દુઃખ વડે પિતાને ઉત્સવ ઉજવે એવા અપધન્યવાદ શા અપે, ન્યોછાવર મુજ આત્મ કર્યું તેને. વિત્ર ચિત્તવૃત્તિવાળાનું ચરિત્ર સાંભળી શકાય તેવું
ગાથાર્થ-નિરૂપમ સૌભાગ્યના ભંડાર એવા નથી. ૯ પતિને જે વિધિએ મારા માટે નિર્માણ કરેલા છે, તે રાજીમતી– જમણી આંખનું ફરકવું નાટયથી વિધિને હું શું શું કરું? (મારા) આત્માનો પણ બતાવીને ) અરે ધિક્કાર હે સખીઓ, શા કારણથી છાવર કરું. ૫.
મારી ડાબી ? (જમણી) આંખ ફરકે છે? ચંદ્રાનન-(રાજીમતી તરફ જોઇને હસીને) સખીઓ-તારું અમંગલ ટળી જાઓ. મૃગલોચના ! જે જે.
(સખીઓ શું શું કરે છે.) નેમિકંવરને નિખ, પ્રિય સખિ હાવાં, કેને નવ નિ; નેમિકુમાર-(મેથી) હે! સારથી ! રથને તેને પરણી કે પછી તે નવ ઓળખશે તે આપણને. અહીંથી તે તરફ ફેરવ.
ગાથાર્થ– તેમને જોયા પછી વહાલી સખી હવે સારથી-આપની આજ્ઞા પ્રમાણ છે-જે આપનો બીજા કોઈ મનુષ્ય પ્રતિ નજર નાખતી નથી તે હુકમ. પછી તેમની સાથે પરણ્યા પછી તે આપણી પણ (પછીથી પશુઓ પ્રવેશ કરે છે) એાળખાણ નહિ રાખે. ૬.
(તેઓમાં એક હરિણ છે) - સખી–
હરિણ–(શ્રી નેમિનાથને જેઈ પિતાની ડેક ભલે નહી ઓળખતી, થઈશું રાજી અતિ એટલેથી, હરિણીની ડેક પર મુકી બીક અને ઉત્સુકતાથી બેલે છે) જો આ પ્રિયસખિનો કદિ, મંગલ કર શ્રી નેમિ ધરશે. ના, ના માર! કદાપિ! હદયહારિણી મુજ પ્રિય હરણીને; * ગાથાર્થ –ભલેને તે સખિ આપણી ઓળખાણ સ્વામી ! મરણ થકી પણ, દુસ્સહ વિરહ પ્રેમીજનને.૧૦ ન રાખે-આપણને ભૂલી જાય છતાંય જો તે નેમિ- ગાથાર્થ–મારા હૃદયને હરનારી આ હરિણીને કુમાર હાલી સખિનું પાણિગ્રહણ કરે તો એટલાથી માં માર, મા માર,-હે સ્વામિ ! આજે (મારે) પણ આપણને સંતોષ છે. ૭
મરણ થાય તેના કરતાં પણ પ્રિયતમાનો વિરહ (નેપથ્યમાં ).
(સાંપડે એ) વધારે દુસહ છે. ૧૦ (વનવાસી પશુઓને કરૂણ સ્વર સાંભળી) હરિણ– નેમિકુમારનું મુખ જોઈ હરણ પતિ)
નેમિકુમાર-(કંપારી ખાઈને) હે હે દારૂક ! શાન્ત વદન ત્રિભુવનના સ્વામિ ને આ નિષ્કારણ બંધુ, કાનના પડદાને ફાડી નાંખનાર આ દુખદાયકા સ્વર વિન વલ્લભ તેને, સહુ જીવોનું રક્ષણ કરવા. ૧૧ શાને છે?
ગાથાર્થ-આ પ્રસન્ન મુદ્રાવાળા ત્રણ ભુવનના
સ્વામિ છે અને નિષ્કારણ બંધુ છે તેથી હે હાલા! સમીપ લગે સ્નેહીનું, કરવા ગૌરવ માંસથી, સર્વ જીવોની રક્ષા કરવા સારૂ તેમને વિજ્ઞપ્તિ કરો. ૧૧
સારથી
| SR No. | 536266 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 48 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 5 MB |