Page Text
________________
૨૩૬
જૈનયુગ
પિષ ૧૯૮૩ મળ્યું કે સમાજના ચેરમેન ડાકટર બોઝે પિતાનું કરવાને પત્ર તે સભાના પ્રેસીડન્ટ એઓને બીજેજ મકાન ખાલી કરી આપ્યું હતું. એની વક્તવ દિવસે લખી જણાવ્યો હતો. શક્તિથી રોતાજનો ખુશી થઈ ગયા હતા. ત્યાં
વિશિંગ્ટન શહેરમાં ગાંધી ફિલોસોફિકલ મી. વિરચંદે જોયું કે એક ભાષણ આપીને હું પાછો હિંદુસ્તાન જાઉં તે મારા ધર્મની કંઇ સેવા બજા
સોસાઈટી ” સ્થાપી તેમાં આજે ૨૦૦ થી વલી કહેવાય નહીં. તે માટે ત્યાં જૈન ધર્મનાં લેક. ૨૫૦ મેમ્બરે છે. તેના પ્રમુખ આ. પિસ્ટ માસ્ટર ચર આપવા માંડ્યા. જન ધર્મના અભ્યાસ સારૂ જનરલ મી. જેસફ ટુઅર્ટ થયા છે. એના ઉપદેકેટલાએક ક્લાસિસ સ્થાપ્યા, અને ત્યાં સવાર સાંજ શથી હજારે માણસ વેજીટેરીઅન ( ભાજપાલાને અભ્યાસ કરનારાઓ આવવા લાગ્યા. ઘણાં પુરૂષો
ખોરાક લેનારા ) થયા છે, તેમજ ચોથા વ્રતને અને સ્ત્રીઓની જન ધર્મ ઉપર શ્રદ્ધા ચટાડી. જૈન
અંગિકાર કરનારા તથા સમાધિ ધ્યાન ધરનારા નવ
કાર મંત્રનો જપ કરનારા વગેરે ઘણાં સ્ત્રી પુરૂષોને નામથી પણ જેઓ વાકેફગાર નહતા તેઓને જૈન
એમણે બોધ કીધે છે. વળી લંડનમાં ૧૮૯૫ ને ધર્મનાં તત્વ તથા આત્માનું સ્વરૂપ બતાવ્યું. બે વર્ષ
એપ્રિલ માસમાં આવ્યા હતા. ત્યાં સાઉથ પ્લેસ જેટલી લાંબી મુદત ત્યાં રહી ચીકાગો, બોસ્ટન, વૈશિ.
ચાપલ તથા રોયલ એશિયાટિક સોસૈટી આગળ ગટન, ન્યુઓર્ક, રોચેસ્ટર, લીવલેંડ, કેસાડેગા, બટે
લોર્ડ રેના પ્રમુખ પણ નીચે ભાષણો આપ્યાં હતાં. વીઆ, લીલીડેલ, લા પિર્ટ બુકલાઈન, શારીન, રોક
તે સિવાય લંડનમાં ૪ ભાષણો આપ્યાં હતાં અને સબરી, એવનસ્ટન, હાઇલેંડપાર્ક, વગેરેમાં મળી જુદા
રોયલ એશિયાટિક સેસિટીના મેમ્બર નિમાયા હતા. જુદાં ૫૩૫ ભાષણ આપ્યાં હતાં ! ત્યાંનાં ન્યુસ
ત્યાંથી કાંસ અને જરમની થઈ તા. ૮ મી જુલાઈ પેપર અને ચોપાનિયાઓએ એકે અવાજે એઓના
૧૮૯૫ ને દિને સ્ટીમર ઓરીએન્ટલ મારફતે એએ. વખાણ કર્યા છે. કઈ કઈ ભાષણમાં તે ૧૦ હજાર
અત્ર પાછા આવ્યા છે. માણસે હાજર હતા ! કેટલાંએક ભાષણો સાંભળો વાને લોકે સ્પેશીઅલ ટ્રેનમાં આવ્યા હતા ! ચીકા- ટીમર ઉપર તથા પિતાની સફર દરમ્યાન એક ગની ધર્મ સમાજમાં રૂપાને અને કેસાડેગાની સમા- પક હિંદુ તરીકે પિતાને ખાવાપીવાનો ખાસ બંદે જમાં ત્યાંની પ્રજા તરફથી એક સોનાનો ચાંદ એઓને બસ્ત એમણે રાખ્યા હતા, કે જેને માટે કપતાને મળ્યા હતા.
વગેરેનાં સરટિફિકેટો છે. બે વર્ષના અરસામાં અથાગ હિંદુસ્તાનની ખાસ સેવા તે તેઓએ ન્યુયોર્કમાં મહેનત કરવા છતાં પણ એઓ કદી “સીક પડ્યા તા. ૩૦ મી નવેંબર ૧૮૯૪ ને દિને નાઈનટીન્થ નહોતા. એઓએ બહોળો અનુભવ મેળવ્યું છે, સેંચુરી નામની મેટી વગવાળી એક કલબ આગળ
અને હજારો વિદ્વાનો સાથે પરિચય કરી પત્રો “હિંદુસ્તાનના મીશનરીઓ ફતેહ પામ્યા છે કે મેળવ્યા છે, અને પત્રવ્યવહાર ચાલુ કરે છે. કેમ?” એ વિષય ઉપર એક ભાષણ આપી બજાવી હિંદુસ્તાનમાં જઈને ના છોકરાઓને કેળવણી આપછે. તેમાં હિંદુઓની નીતિ રીતિ તથા રીવાજે શ્રેષ્ટ વાની મદદ કરવા સારૂ ઠેઠ અમેરિકામાં એક ફંડ છે, એવું સાબીત કરી આપ્યું હતું, અને મીશન ઉભું થવા માંડયું છે ! અને મુંબઈમાં પણ મોટા રીઓ માત્ર નીચ કામને વટાળવા સિવાય બીજું પાયાપર એક જન કોલેજ સ્થાપવાની હીલચાલ વધારે કરી શકશે નહીં. વિગેરે બતાવી આપ્યું હતું. થવા માંડી છે. મુંબઈમાં એઓ પધાર્યા તે પ્રસંગે કિશ્ચિયન તરફથી હિંદુસ્તાનમાં ૩૩ વર્ષ સુધી રહેલા અત્રેના શ્રાવકેએ એમને આનંદ સહ વધાવી લઈ કલકત્તાના બીશપ બર્ન મી. વીરચંદ સામા તકરા- એક શરવીર યોદ્ધાને માન આપે. તેવી રીતે એક રમાં ભાગ લીધો હતો. પણ મીવીરચંદના વિચા. મોટા સરઘશના આકારમાં એમને બંદરેથી લઈ રતે પસંદ કરવાનો તથા સભાની ખુશાલી જાહેર આવ્યા હતા. મી. વીરચંદે પિતાની સફરનાં ૨-૩
| SR No. | 536265 |
| Book Title | Jain Yug 1926 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1926 |
| Total Pages | 53 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 6 MB |