________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મારવાડના એક સુતારે લાકડા ની એક પૂતળી બનાવી હતી. મારવાડના દીંદવાણા ગામના ભટ્ટ રાજપૂત સાંસતિયા પાસે એ પૂતળી હતી. એ માતાજીને ભક્ત હતા. એની પાસેની એ પૂતળીમાં ગુરુ ઉગમસી નામે સાધુ પુરુષે જીવ મૂકો અને તેથી એ સુંદર કન્યા બની હતી અને સાંસતિયા પાસે પાલિતા પુત્રી તરીકે રહેતી હતી. ત્યાંના રાજા લાલ પંડિત એ કન્યાના વજન બદલ તેનું સાંસતિયાને આપીને એ સુંદરીને પરણ્યા હતા. એનાથી તોળાઈ તેથ એ તળી' કહેવાઈ તથા કાષ્ઠમાંથી સુંદરી બની તેથી એ "કાઠિયાણી” કહેવાઈ.
બીજી દંતકથા પ્રમાણે કાઠિયાવાડના સલડી ગામે રહેતા ભક્ત સાંસતિયાએ ગુરુ ઉજમસીની રજાથી અણગારગઢમાં રહેતા સાવ સધીરને તળી નામે કન્યા સાંપી હતી. એને ચારવા લુટારે જેસલ જાડેજ આવ્યું હતું. એ વખતે ખીલ એના હાથમાં ધરબાઈ ગયો હતો. એ વબતે ગુરુ ઉગમસીએ સાવ સુધીરને આમ કહ્યું હતું :
“તાળી તારણહાર, પ્રર્ગટાવી પરમેશ્વરે, સાસતિયો સરદાર, હિંદવાણાને દેશપતિ, કરણભક્તિ વિસ્તાર, આવી જાતિ પાવશે,
સાવ સધીર સચિયાર તારશે જેસલ કચ્છમંડલે.” તેરલનાં રચેલ કહેવાતાં બીજા ઘણાં ભેજને પરથી જેસલ તોરલ અંજારમાં સાથે રહીને પવિત્ર જીવન ગાળતાં હતાં અને સંત તરીકે લેકમાં પૂજાતાં એટલું સ્પષ્ટ છે. તેલ સાંસતિયાની પત્ની કે પુત્રી અને જેસલ એનું અપહરણ કરીને અંજાર લાવેલ હતું કે બીજી રીતે એટલે કે સાંસતિયાની સંમતિથી એ વિશે દંતકથાઓમાં મતભેદ તથા વિરોધાભાસ છે, પણ અંજામાં પ્રચલિત લેકકથા વધુ વિશ્વનીય મનાય છે. અસ્તુ ઠે. ગંગાબજાર, અંજાર-૩૭૦૧૧૦ (ક)
Sો
[અનુસંધાન પાન ૩૮ થી)
યા અલ્લાહ. ખુદા...તાલા...આ શે ગજબ...! હમણાં માર મકરાણી સૈન્યના હાથે આ જોગમાયાએ રેસાઈ જસે. હમ.રહેમ.” એવા અવાજે સૂબાના મુખમાંથી ટપકી પડયા.
“અરે કોઈ આને પાછી વાળો. કોઈ આ માવડિયુંને સમજાવો... અભી મર જાયેગી...કાઈ મનાલ ઈન ઓરતે...” સમર ખાન વ્યાકુળ થઈ ઊઠયો.
કયાં ગયો કપાતર તરકડ...મારા વીરા ડાંગર કાંધાને મારનાર એમ દાંત કચકચાવતી આહીરાણીઓ યુદ્ધમાં કૂદી પડી.
ખમ્મા....ખમ.દેવલ....ખમ્મા...નાગબાઈ" એવા ભલકારા ઊઠયા...ફરી યુદ્ધની રંગત જામી. દુશ્મનનું સૈન્ય ત્રાહિમામ પોકારી ગયું,
સાંજ પડી છતાં આહીરાણીઓએ સૂપના સૌને ગામમાં આવવા ન દીધું ને એમ જ સત્તાવીસ આહીરાણીઓએ પણ ગામને ખાતર તેમજ પિતાના વટને ખાતર પિતાનાં લીલુડાં માથાં વધેરી દીધાં.
આજે વાડાસડાના પારમાં સત્તાવીસ આહીર વીરાંગનાઓને તેમજ સિત્તેર આહીર વીરો અને કવિ હમીરના પાળિયા એ જમાનાની યાદ અપાવતા ઊભા છે. ઠે પટેલ પેઈન્ટર લૌટ, સ્ટેશન પરા શેરી ૧, માણાવદર-૩૬૨૬૩૦
કટે.-નવે.૧૯૯૦ પથિક-દીપક
For Private and Personal Use Only