Pathik 1989 Vol 29 Ank 01 02

SR No.: 535337
Original Sutra Author: N/A
Author: K K Shastri and Other
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust
Publication Year: 1989
Total Pages: 85
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Pathik, & India
File Size: 5 MB

Page 35

ને કાગર ભરાભર નરિજી યુવાક જગાતે છે. યુવાકેફે કાગરજો વિખાણુ મિકે ભુસાજી ચુકે છે. કાગર પલરી છે. કાગરમેં કુરે લિખેલે છે સે કિંયે ખબર ન પિઈ. અમુક અમુક અખર ઉકલંધા વા....કાર મિ...સમજ્યાસી..કુરે થિયે...તે વગર છુટકે નય...ભરાભર આય...બસ ઇતરે જ સમજેલા મિલ્યો. જિફી સમજેજે , ફેસલો કરે વો સે હિરબાઈ પલમેં ફેસલે ક્યાં...
કાકા કિરિયાકામ કરેને પાછા આવ્યા. રસુલ ઘરછ ચાર બાય ચાર ફુટ જગમેં નિંઢી હટડી જમાય કરેને વિઠો વે, રસુલ રંગૂનવાલાજે પાટિયા લગે છે . પાટિયો ત્યારે કરને રવજીભા ઉમા
આ. ઘરમેં વિનેલા ઇનીજે મન અગિયાં પુઠિયાં છે. રુવાં ક રાઝ ઇને ભજી વિના ઈ પણ . રસુલ સામે આ. રવજીભાજો હથમેં જે છે ગિનાને ઘરમે આવે અને મેં : “જિછમ ! કાકા આયા.”
ઈજો ઈ જ આવાજ રવજીભાકે સુણેલા મિ. રવજીભાઇ નારાજ વરતી એ વે તી રસૂલ ચું: કાકા ! માફ કા. હાણે કિશવિર કહે નંઇ થિયે. અજી મેરજાની ધુકાન થઈ વઈ અને પલિસજી મથાકુટ મિટી વઈ. હપ્તા બંધ થઈ ગ્યા અંઇ.”
રવજીભ એક નજરસે રસલ કોરા વાર્યા, જેસે જીકી સમજે છે તે રમલ સમજી છે. હિરબાઈ એસા રેસે રસૂલકે ગ્યાં : “તું હિતાનુ હો વિન્ય.... એસા કરિબે ટાણે વજીભા ન્યાય તો ઇનીકે ઈ એ જે હાણે ઘર પણ આસરે ખુટો. હુંઈ પણ હિતાનું વ્યાસ અને પુઠિયાંનું ચોકે વરી . ન ઉકલી સગે એડી ધૂચ વરી વઈ છે ગાડીમેં વિઠલાય જગા પણ મિલઈ ન વઈ ને ઘેર પાછા આયાસ તો બરસૂલ રંગૂનવાલા' પાએિસે સ્વાગત ો છે. ૧ર ફિરતે તે છતર પણ ફિરે. પણ મા પેલાં પિતા, પિય ઘર ફિરેતા ને પોય છતર ! - રવજીભાજો સડ વઈયે. ઇનીંનું હિકડો હાફ ન બેલાણ, હિરબાઈ મન અને ગાલ કર્યો, નઉ છતર ન્યાય, સે પણ ચુપચુપ બે હજાર રૂપિયૅજી વેવસ્થા રસૂલ ને પાગડી લેખે સમજીને ઇનકે ધુકાન મઢેલા જગા ડિનેમેં આવઈ...તેજી જાણ થઈ હિરબાઈ હરે હરે હિકડી પિય બઈ ઈ ગાલિઇ ગંદ્ર બોલિંધા વ્યા. કહે ધડાકે ચિતે તેજી વાટ જ ન્યારિયા વા, પણ રવજીભા ચુપ વા અને ઓચિંધા ત્રાડુક્યાં. રસૂલ સિબે મિડે ચુપચુપ ઉભા વા. ગુસેજ વરસાર ચિંધી રઈ. વિયાંતે, હી મુંજે ઘર નય. ફુટ થવા છોરો મુંજે ઘરમેં મથે મારેતે. આંકે મુંજી ગરજ પરઈ નય. કે રસૂલ લખલાભ થિયે. મુંકે હાણે હિન ઘરમેં રાણું હરામ થઈ છે આય. હી ઘર મુલાય નય...' ઇ. ઇતરે અાં હું ને છાણી મા. ધાધક મચી પઈ.
જેસે ઘર ઉધે ચકરે ચડ્યો , ઈ જ રસૂલ ડાધિરકે કેઠી આ. કાગધર ઇનીકે તપાસે, ઇલાજ કે, ઈજિસણ ધવાઇ લિખી નિ અને નિપટ આરામ કરેછ ભલામણ કે. - રવજીભાજી તબિયા સુધરેકે વી બાઈ ડીં લગી વ્યા. ડી રાત રસૂલ રજીવભાજી તન મન ધનસે સેવા કે. રસવ સેવામે લગે પ્યો છે તેને હિરબાઈક ત્રાણજી ખબર ન પઈ
હા રવજીભા હરે હરે હિફિર કણ લગા વા.
માંધાઈ કનાં રલકે લિકાય એવાંધો ન વે... હિકડો ડીં ઉગે રવજીભા ઉથિયે તેનું મેર રસકે ચાય ડિનેલાય બાર વેઆ ત બાયોમેં હથજી લારીવારો ઉભે છે. લારીમે સમાન રખેલે છે. સમાન મથે રસૂલ રંગૂનવાલાજે પાટિયે આકાસ કોને ન્યાધિ છે . સામે રિલ જ વે. ઈનજે મેં ઉતરે . ચાયજો કોપ કિને લાય હિરબાઈ વટે આ તો પગ ભથે રખી કરેને ગુણ લગે. ઈ કે પગે . પગત મથે ખીને ધ્રુસકે ધ્રુસકે રૂઈ એ. હિરબાઈ નીચે પથિક-દીપોત્સવાંક] ૧૯૮૯/એકા-નવે.
[ ૩૫