Jain Dharm Prakash 1968 Pustak 084 Ank 04 05

SR No.: 533974
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1968
Total Pages: 16
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 8 MB

Page 6

(૨૮)
જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ મહા-ફાગણ
દાખલાથી જણાઈ આવતું હતું. રાયદ્વારી નીચ નહતા. તેઓ પ્રત્યેક પ્રાણીના આમામાં પુરુષે આવા સ્પષ્ટ વક્તા થઈ શકે છે અને અનંત શક્તિ ભરેલી છે અને તે આવિર્ભાવ રહી શકે છે એ વાત તેમના દાખલા ઉપરથી પામેલી નથી એમ જાણતા હતા અને તે અનંત સાબીત થતી હતી અને એવા સરળ સ્પષ્ટ શક્તિ કયા માર્ગે પ્રગટ થઈ શકે તે શોધી વક્તા તરીકે તેમણે નામના કાઢી હતી. આ રહ્યા હતા. પિતામાં પણ અનંત શક્તિ છે તેમને સ્પષ્ટ વક્તાપણુ ગુણ લોકોને આશ્ચર્ય એમ જાણતા હતા અને તેને બહાર લાવવાને ઉપજાવતો હો, કારણકે તે વખતના બીજા પ્રયત્ન કરી રહ્યા હતા; પણ દરેક વખતે રાજપુરુમાં આથી ઊલટી જ દશા જોવામાં તેમણે પોતે કરેલી પ્રતિજ્ઞા યાદ આવતી હતી. આવતી હતી.
માતપિતા જીવતા દીક્ષા નહિ લઉં. આ અને વર્ધમાનની ભાવનાએ તે ઘણી પ્રતિજ્ઞા તેઓની પ્રતિજ્ઞા આડે આવી રહી હતી ઉત્તમ હતી. તેઓ પૌગલિક પદાર્થો અને અને તે કારણે તેઓ સંસારમાં રહી રાજસંબંધેનું અસ્થિરપણું વિચારતા હતા અને કારણુમાં ભાગ લઈ રહ્યા હતા, પણ તે ખસુસ કરીને તેમને સામાયિકને સમય તે સર્વ કામે તેઓ ઉદાસીન ભાવે કરતા હતા આવી આવી અનિત્યાદિ ભાવનામાં જ પસાર અને આસક્તિ વગર ઉપર ઉપરથી કરી રહ્યા થતા હતા અને ભાવનાનું સામ્રાજ્ય એકલા હતા, તેથી બાહ્ય નજરે તેઓના કાર્યમાં કોઈ સામાયિક પૂરતું નહોતુ' પણ રાત્રે સૂતા પછી કેઈવાર વિચિત્રતા લાગતી, પણ તેઓ અંતઅને ઊંઘતા પહેલા તેઓ ભાવના ભાવતા રંગથી સર્વ ત્યાગને ઈડી રહ્યા હતા અને અને સવારે જાગૃત થઈ તેઓ ભાવના જ તેઓ સર્વ સંગ કયારે ત્યાગશે તેની લોકે ભાવતા અને સંસારનું અસ્થિરપણે વિચારતા વાટ જોઈ રહ્યા હતા. આથી નાનપણની સર્વ અને આ સર્વ સંગ કયારે છટે અને તે પ્રકારની રમતને તેઓને ત્યાગ હતો એટલે અનેકના તારણહાર ક્યારે થાય તે હકીકત પર કે કદી કોઈ રમત રમ્યા જ નહિ અને દીઠે જ વિચાર કરવામાં પિતાને શાંતિને સમય રસ્તે રાજ્ય દરબારમાં જવું અને પિતાની નિગમન કરતા અને સૂર્યોદય પહેલાં છ ઘડી ઓફિસને અંગે જે કામ આવી પડે તે કરવું સુધી તેઓ અનિત્ય કે અશરણુ ભાવ અથવા અને બાકીના સમય સામાયિક કરવામાં અને
ત્રી મેદ ભાવપર વિચાર કરતા અને પ્રાણી- ભાવના ભાવવામાં પસાર કરે એ પ્રકારનું એને ઉદ્દેશ વિના આમ સંસારમાં રખડતા એમનું જીવન હતું. કેઈની સાથે નકામી વાતો જોઈ તેમને પારાવાર દુ: ખ થતું અને અનેક ન કરવી અને કેઈની સાથે પોતાને સંબંધ પ્રાણીઓને આ દુ:ખમાંથી કેમ છેડાવવા તે ન હોય તેવી વાત કરી નકામી પૂછપરછ કે મુદ્દા પર તેઓ વારંવાર વિચાર કરી અનંત ચેળાળ ન લખવી એ તેમને નિયમ હતો કરૂણામાં લીન થઈ જતા. તેઓને હજ માર્ગ અને તે નિયમને તેઓ વળગી રહ્યા હતા. સાંપડ્યો નહોતો, પણ માગ માં તેઓ શેધ આથી તેઓની કોઈ શક્તિનો વ્યય થતો ન કરતા અને તે માગ પ્રાપ્ત કરવાની તમન્ના
હોવા ઉપરાંત સર્વ શક્તિઓ તેમની જળવાઈ સેવી રહ્યા હતા અને તેની શોધ કરવા
હતી અને જે કામ ભવિષ્યમાં કરી સંગ્રહિત જરૂરિયાતને તે એ સ્વીકારી રહ્યા હતા. શક્તિને ઉપર તેમને કરવાનો હતો તે માટે છે તેમની નજરમાં કઈ ઉચ્ચ વર્ણન કે તેઓ તૈયાર થતા જતા હતા. પ્રાણી પિતાની વને નહેનો અને તેમની નજરમાં કઈ શક્તિની વાત કહીને, નકામી પૂછપરછ કરીને