Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
જૈન ધર્મ પ્રકાશ
( ૪૮ )
વિજયયરો ભદ્રસૂરિ મહારાજા પરિચય થયા. પૂ યશોભદ્રસૂરિ મહારાજે ઉપદેશ આપી તેમની ફરજ બજાવી. આ ઉપદેશથી શ્રીંભદ્રબાહુવામી મહારાજને આત્મ: યજ્ઞ અને હોમ હવનમાં થતા નિર્દોષ પ્રાણીઆના અલિથી થતાં પાપાને તે પાપ છે એમ સમજી શકયો. અને વેદ વિહિતા હિંસા ન હિંસા ' એ ઉક્તિથી ઉપજતી ભ્રમણા તેમની ટળી ગઈ.
અહિંસા-જયણા જેને પ્રાણ છે એવેશ જૈનધર્મ તેમને ચ્યા. તેમાં આત્મ-શાંતિનાં નીર દેખાયાં એમાં તેમને We all are brethren "ની ભાવના દેખાઈ. સર્વ જગત ત્યાં સમાનતાની સપાટીમે ઊભું હૅય તેવુ ભાસ્યું. આથી તેમણે પરમ પવિત્ર ભાગવતી દીક્ષા અંગીકાર કરી અને તેઓશ્રી પૂર્વ યશોભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજના શિષ્ય થયા આ
વખતે તેમની ઉમ્મર ૪૫ વર્ષની હતી તેમની સાથે
તેમના વડીલ બધુ શ્રી વરાહમિહિરે પણ દીક્ષા લીધી હતી. બન્ને ભાએ અત્યન્ત કુશાગ્ર બુદ્ધિવાળા હતા, અને પ્રખર વિદ્વાન પણ હતા. એટલે તે અપ સમયમાં જ પરમ-પવિત્ર જૈન વાડ્મયમાં પારંગત બની ગયા, નિષ્ણાત બની ગયા અને એક પરમ માન્ય પુરુષ તરીકે પંકાવા લાગ્યા.
“ જર્મની ગતિ ન્યારી
બન્ને ભાઇઓ એક જ માતાની કૂખે જન્મેલા હાવા છતાં પણ એક બીજામાં આકાશ-પાતાલના ફરક હતા. પૂ શ્રી ભદ્રબાહુસ્વામી મહારાજ ધીરતા, વીરતા, ગંભીરતા, દૃઢ નિશ્ચયપણુ, નમ્રતા, વગેરે ગુણાવાળા હતા. ત્યારે વરાહમિહિર અભિમાની અને ઉત્કૃખલ હતો. એમને માટે એક લોકોક્તિ સાચી પડે છે કે કોઈ માણુસમાં નવ્વાણુ અવગુણુ હાય અને એક જ એવા ગુણ હાય કે જેનાથી તે માણસ ઝળહળી ઉઠે છે અને તેનાં નવાણુ અવગુણ્ણા તેના પ્રકાશપુંજની નીચે દબાઇ જાય, ત્યારે કોઈ માણસમાં નવ્વાણૢ ગુણ્ણા હેાય અને એક એવે અવગુણ હાય કે તેના નવ્વાણું એ નવ્વાણુ નુક્શે એક અવગુણુની તળે દબાઈ જાય.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ફાગણ
- સ
શ્રીભદ્રબાહુસ્વામી મહારાજ ગુરુદેવના પદ્મમાં એસીને ચૌદ પૂર્વાધારી થયા ત્યારે વરાહમિહિર ૧૧ અંગથી જ અટકી ગયા. તેમની બુદ્ધિ ચૌદ પૂર્વ જેવા મહાન્ વિદ્રત્તાભર્યાં. ગ્રન્થમાં ન ચાલી શકીકુંઠિત બની ગઇ.
પૂજ્ય આચાર્ય શ્રી મોભદ્રસૂરિજીએ પૂજ્યશ્રી ભદ્રબાહુવામી મહારાજમાં આચાર્યપદને યોગ્ય ગુણ જોયા તેથી તેમણે તેશ્રીને આચાય પદથી અલ કૃત કર્યાં, અને તેમને આજ્ઞા કરી કે વરાહમિહિર આચાય પદવી જેવા મહાન્ જવાબદારીભર્યા અને ગંભીર પદને લાયક નથી, વરાહમિહિરમાં આ માન્ જવાબદારી ઉડાવવાની તાકાત નથી, માટે એમને આચાર્ય પદવી ન આપવી.
પૂજ્ય આચાય શ્રી યશે।ભદ્રસૂરિ મહારાજની પ્રથમ પાટે શ્રી સમ્રૂતિવિજયસૂરિ મહારાજ આવ્યા હતા તેમની પાટે તેમના શિષ્ય-રત્ન પૂજ્ય શ્રી સ્થૂલિભદ્રજી આવત પણ આચાર્ય દેવ શ્રી સંભૂતિવિજય મહારાજે આચાય પદવીને ફક્ત આ જ વર્ષે અલંકૃત કરી તે પછી તેમના સ્વર્ગવાસ થયા. તે વખતે શ્રી સ્થૂલિભદ્રજી તદ્દન નવા અણુગાર હતા. આથી પૂ. આચાર્ય શ્રી યશેાભદ્રસૂરીશ્વરજીની પાટે યોગ્ય જો કઇ હાય તા તે ક્રુત શ્રી ભબાહુવાની ન હતા. તેથી તેમની પાટે પૂ. ભદ્રબાહુવાની આવ્યા, તેથી પટ્ટા વીકારાએ પૂ. શ્રી ગેભદ્રસૂરિ મની પાટે મે પટ્ટાના ઉલ્લેખ કર્યો છે.
ભદ્રબાહુવામીની આ ઉન્નત દશ વરાહમિહિર ન જોઇ શક્યો અને પ્રર્ષ્યાવશ તેમણે જૈનદીક્ષાના ત્યાગ કરી પેાતાના જ્ઞાનથી ભદ્રબાહુસ્વામીને નીચે ઉતારી પાડવાની કેાશિશ કરવા માંડી.
માણસ જ્યારે એક પગથિયું ચૂકે છે ત્યારે તે બધા જ પગથિયાં ઉપરથી નીચે ગબડી પડે છે. આ જ દશા વરાહમિહિરની થઇ.
તેમણે એક વખત પાતાની વિદ્વત્તા બતાવવા
અને પૂજ્ય શ્રી ભદ્રબાહુસ્વામીને નીચે ઉતારવા વર્ષકાળમાં એક કુંડાળુ દાયું. અને કહ્યું કે− હે રાજન! આ કુંડાળાની વચ્ચેવચ્ચે એક મેટું બાવન પલનું માછલું પડશે. ( ચાલુ )
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533957 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1966 Pustak 082 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1966 |
| Total Pages | 16 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 6 MB |