Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
( ૧૭૦ )
પવન, ચેપ અને પુષ્પો વિયેલા ાય તે સાધુઓને માટે નિર્જલ કર્યા નથી, જો માબાને ત્યાં સમા રહેવું કંપે છે તે પછી પ્રતિમાને માટે તો કહેવું જ શું? પ્રતિમા તે! અજીવ છે, તેને માટે કર્યું હોય એના તા નિષેધ થઈ શકે જ નહિ.
શકા-તી કર અથવા તીર્થંકરની પ્રતિમાને નિમિત્તે જે કર્યું" હાય તે સાધુઓને શા કારણથી ક૨ે છે ?
પ્ર—(૩૨) પકિદવા ખાદ્ય પુદ્ગલોને પ રીતે જ જવું –વધુ મોલવું-ઉત્તર આપો, અખતે ઉધાડવા-મીચવી, સ ંકોચવુ–વિસ્તારવું, ઊભા હેવું, સ્વ એવુ, વિકુમા એટલે વૃમિ પ કરવા-મૈથુનાદિ ક્રિયા કરે છે, અથવા મહિઁક હોવાથી બહુપુદ્દગલ ગ્રહણ કર્યા વિના પશુ કરે છે. ?
સમાધાન મા મિત્રો મેં કાચા કામ કર્યું. तेण कप्पइ जईणं ॥ जं पुण पढ़िमाणकर्य તમ દા ા બનીવત્તા !”
માત્રા ઝારના એટલે તીથ કર, તે વિમથી અને પ્રવચનથી પણ સાધર્મિક નથી, કારણ કે કિંગથી સાધર્મિક તે કડબાય કે સ્નેહમુખરિતાધારી હાય, તે લિંગા આ વત્તને નથી, તેવો ૫ હાથી મિંગથી શાર્મિક ન કહેવાય. પ્રવચનથી શુ સાધર્મિક તે કહેવાય કે જે સાધુ કી, શ્રાવક શ્રાવિકારૂપ સધની અંદર હોય “વચળસંકોચ એ વચનથી ભગવાન તેના પ્રવકહાવાથી સોંધની અંદર નથી પણુ સંધના અધિપતિ છે, માટે પ્રવચનશ્રી પણ સાધર્મિક ન કહેવાય તેથી જ તી કરને માટેસ જ ” હોય. તે સાધુને કહ્યું જ છે, તે પછી પ્રતિમાતે માટે કર્યુ હોય તેની શી વાત ? તે તેા કહ્યું જ છે. પ્રતિમા અજીવ છે, જીવને ઉદ્દેશીને કર્યુ હાય તે આધાકર્મી થાય. ઝીવ ક્ષિ ડં રૂતિ તે જીવત્વ પ્રતિમાને છે જ નહિ, તે પ્રમાણે ચૈયવદનભાષ્ય અને સધાચાર ટીકામાં કહ્યું છે.
કાંઇ
કુ-દૈવ ભાવિક ભર્યું સંસારી જીવા બાહ્ય પુછ્ય ગલાને ણુ કરીને જ ગમનાદિ કરવાને માટે સમર્થ
[ મામેટ
ય છે, ભાજપુત્રોને ચણ કર્યા વિના કાં પદ્મ કરી શકે નહિ. શ્રી ભગવતીસૂત્રના ૧૬ શતકના ચોયા દેશામાં કર્યું છે—
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
देवेणं भंते महिढिए जाव महे सक्खे बाहिरए पोसाले परिवादित्ता पभू आगमित्तए हंता पभू, देवेणं भंते महिढिए एवं एतेणं अमिळावेणं गमित्तए २ एवं भासितए वा વાત્ત વાર્ વિનાવિયા આ વિમા वित्त वा ४ आउंटावेत्तए वा पसारेतर बा ५ ठाणं वाज्य वा निसीहियं वा चेयत्तए ६ હું ચિવિસ્તાર વેપચારત્ત ૮ સાવ एवं ७ દંતતા વમૂ ॥
ભાવાથૅ-૩ ભવન! મતિર્થંક તથા મહામુખી ફ્રેંચ ખાતા પુત્રોને કહેશુ. કરીને આવવાને માર્ટ સમર્થ છે . સમ છે, એ પ્રમાણે ાને ઘેરાવાનેકુત્તર આપવાને-કુમૈલ આંખ ઉઘાડવી, નિમૈત્ર-સ્ત્રાંબ અબ કરવી કાચવાને-વિસ્તારવાને ભાં કયાસુવાને—બેસવાને–વૈક્રિયરૂપ કરવાને, મૈથુનાદિ કરવાને માટે ખાવા પમોને ચણ કરીને જ સમય છે, દિ સારો જીવા બાહ્ય પુત્રોને અશ્ કર્યા સિવાય પણ ક્રિયા કરતા નથી આ વાત સિદ્ધ થાય છે.
પ્ર૦—(૩૩) પરમાણુપુદ્ગલા નિત્ય છે કે અનિત્ય ? બીજુ પરમાણુમાં રહેલ વ, રસ, ગધ વિગેરે પડયા હ‘મેશા સ્વભાવથી રહે કે આ ધાર ફેરફાર થાય છે તેમજ એક પરમાણુમાં ટકા પા
હાય છે?
કિં—બધી પરમાણું નિત્ય , પાંજથી નિત્ય છે. તેથી જ પમાણમાં રહેલા સ્જિદ પોંગા પશુ કેટલાક પોતાની મેળે નાશ પામે છે અને બીજા નવા ઉત્પન્ન થાય છે, જેને માટે શ્રી ભગવતીસૂત્રમાં કહ્યું છે કે—
TM
परमाणुपुमाणं भंते! सासए असासद वा, गोयमा सिअ सासए सिअ असासए,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533875 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1957 Pustak 073 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1957 |
| Total Pages | 19 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 11 MB |