Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી વાઇરદ હીરાચંદ “સાહિત્યચંદ્ર ” પ્રભુ મદિનાથ-વડદેવને સમય હતે. દેવાધિદેવ છેડી પણ શિથિલતા આવતા મોડરાજા દેવું કાર્ય પ્રથમ તીર્થકર શ્રી પ્રભુ વિરાજમાન હતા. પિતાનું કરી જાય છે એ જોવાનું એ પ્રસંગ છે. એક મુમુલું ધર્મ-સંસ્થાપનાનું અને ધર્મોપદેરાનું કાર્ય ચલાવી એ મની પાસે આવ્યો. તેનું નામ પિન્ન. એને ઉપદેશ રખ્યા હતા. માનવ બાતે જુગલિયાપણુ નિકટમાં જ આ પવા પછી મરીચીએ તેને પ્રભુ !બદેવ પાસે છોડેલું હતું. જગતમાં ધારણા, પાવણા અને ઐય દીક્ષા લેવા માટે જવાનું કહ્યું. કર્મ રાજાએ પેતાના તેમજ સુ સારતતા આવાનું કાર્ય ચાલુ થએલું સૈન્યને ઘેરા નાખ્યો અને મેશની માફક જીત હતું. મહારાનું ભરત ચક્રવર્તી જેને પરમાત્મા પજ- મેળવી. કપિલે પૂછ્યું: ભગવન, તને ભગવાને ૪૪ દેવ દેવના પુત્ર હતા, તેઓએ સમુzવન અને રાજ્ય પાસે જવાનું મને કહે છે ત્યારે શું તમે પોતે ગુરુ રચનાનું કાર્ય શરૂ કરી દીધેલું હતું. લેકને વિચાર નથી ? શું તમારી પાસે ધમ નથી ? શું એકલા કરી સુખી જીવન ગાળવાના પાડે આપવામાં આવતા ભગવાન જ ધર્મ જાણે છે? તમે તો મને હતા. એવામાં ભરત ચક્રવર્તીના પુત્ર વૈરાગ્યના રંગે પ્રત્યક્ષ ભગવાન જેવા જ જણાએ છે. ત્યારે મને રંગાયા હતા. તેમનું નામ મરીચી. પોતાના પિતામહ ત્યાં કેમ મોકલે છે ? તમારા ઉપદેશથી મને વૈરાગ્ય ભગવાન ત્રિવેદેવના ઉપદેશની અસર તેમના જીવન ઉદ્દભવ્યો છે, તેથી તમારી જ સેવા કરવી એવું મને ઉપર સારી પડી હતી. તેઓ વૈરાગ્યમાં માનતા હતા. લાગે છે. આના કરે તે હું તમારી જ સેવા કરું, વૈરાગ્ય અને કર્મ સંન્યાસની મૌલિકતા તેમને સમજાઈ તમારો શિષ્ય થાઉં. મરીચીના મન ઉપર તેની ઊંડી હતી. તેઓ ત્યાગી જીવન ગાળતા હતા અને કઈ છાપ પડી, વિચારોના વમળમાં તેઓ ગુંથાયા. મનેભકત કે સાધક તેમની પાસે આવતા તેને તેઓ મંથન ચાલ્યું. દ્રવ્ય મન કહે રાખી લેને, ઘર બેઠા વૈરાગ્યના રંગે રંગી દેતા. એકાદ મુમુક્ષુ સંન્યાસ શિષ્ય મળે છે. સેવા કરશે અને થતી અડચણ દીક્ષા લેવા માગતો ત્યારે તેને તેઓ પ્રભુ કૃષભ- દૂર થશે.' ત્યારે ભાવ મને કહેવા માંડ્યું. “એ ભૂલ દેવ પાસે મેકલી આપતા. તેઓ વૈરાગ્યનું મહત્વ થાય છે. તૂ પૂર્ણ રીતે સાચે ધર્મ પાળી શકતા જાણતા હતા, તે પણ વૈરાગ્ય જીવન કાર રીતે નથી. તારામાં ઘણી ખામીઓ છે, માટે વિચાર, પાળવામાં અસમર્થ હોવાને લીધે તેઓ સાચે ઉપદેશ છોડી દે. અને કપિલને પ્રભુ પાસે મોકલી આપ’ આપવા છતાં કોઈને પોતે દીક્ષા આપતા નહીં. એવી રીતે સંઘર્ષ ચાલ્યો, ધણે ઊકાપડ થયા અને તેઓ જાણતા હતા કે, પિતામાં પૂરું સામર્થ્ય છે જ નહીં. હંમેશ બને છે તેમ દ્રવ્ય મનને જ જય કે વાગે.
વખત વહેતે ગયા અને શિથિલતા શરીરમાં પ્રભુ પાસે ધર્મ નથી અને હું જ ધર્મ જાણું છું. પિસતી ગઈ. તબીયત નરમ રહેવા માંડી, સુખ- એવું તો મરીચીથી ન જ બેલાયું. એટલે વિચાર સગવડ અનેક રીતે કરવામાં આવી. માથે છત્રી, તે એની પાસે હતા જ, ત્યારે એ બોલી ગયા કે, પગમાં ચામુંડા અને શરીર આરછાદન માટે આવ- બે કપિલ! પ્રભુ પાસે ધર્મ છે એમાં શંકા નથી. રણે વિગેરે અનેક સાધને પોતાની પાસે રાખવા તેમ મારી પાસે સર્વથા ધર્મ નથી એમ તે ન જ માંડ્યો એટલું જ નહીં પશુ પિતાની સેવા કરવા કહેવાય, હું પણુ ધર્મ તે જાણું છું જ. તારી ભક્તિ માટે એકાદ શિષ્ય હોય તો સારું, એવી લાલસા જાગી. મારા ઉપર ચેટી હોય તે તું ભલે મારી પાસે રહે
P+(૧૩૧ )જવું
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533873 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1957 Pustak 073 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1957 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 11 MB |