Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
७२
શ્રો જૈન ધમ” પ્રકાશ
[ પાષ–મહા
કર્યા વિના આગળ પગલું ભર્યું. ત્યાં તે એક પગરખું... કાંટામાં ઝલાઈ ગયું, વિા વળી કાઢવા માંડે છે ત્યાં એક મૂળ પગના તળિયામાં ભાકાઈ. સંતના શબ્દો સાંભળવા નહોતા એટલે કાને હાથ દઈ ચાલવા માંડેલુ પણ ઉપરના બનાવથી ન-છૂટકે હાથ કાન પરથી ખસેડવા પડયા. ઉપદેશમાંનાં નિમ્ન શબ્દ ઈચ્છા નહી છતાં સદંભળાઇ ગયા ‘ધ્રુવતાના ક'માં રહેલી પુષ્પમાળા કરમાતી નથી અને તેએ જમીનથી અદ્ધર રહે છે.
,
જરદી, જલ્દી, શૂળ કાઢી, પગરખું ઠીક કરી, છુપાતા-છુપાતા એ ગૃહસ્થ આગળ નીકળી ગયે. પુનઃ કાના પર હાથ દઇ દીધા અને જાણે એક મહાન્ આપત્તિમાંથી છૂટ એમ માનતા આગળ વધ્યું. એની આ જાતની વિચિત્ર વલણ સ ંત સાથેની મંડળીમાં નિજકના આગળના—ભાગમાં ઉભેલા એક વિચક્ષણૢ પુરુષની દ્રષ્ટિથી છૂપી ન રહી. ધારી માગ છોડી, આ મહાત્માના ઉપદેશ શ્રવણુ કરવાની અમૂલી તક ત્યજી, અને કાને હાથ મૂકી ગુપ્તપણે આડા ભાગે પસાર થઈ જનાર વ્યક્તિ ભેદી હૈાવી ઘટે. એ અંગે તપાસ કરવી જ જોઇએ. તરત જ ઉપદેશ પૂરા થતાં એણે પોતાના એક સાથીને બાજુએ ખેાલાવી પેલા ગૃહસ્થની પાછળ રવાના કર્યાં.
વવાતા પ્રસંગમાં ખાસ સ્પષ્ટીકરણની અગત્ય નથી. સડકમાર્ગે જે ગૃહસ્થ જતા જોઈ ગયા એ અન્ય કાઈ નહીં પણ વાર્તાનાયક રાહિણીયા ચાર પાતે જ છે. વેશ—પરિવર્તનની કળામાં નિષ્ણુાત એવા તે દિવસે ગૃહસ્થને શોભે એવા પેશાકને ધારણ કરી, રાત્રે ખાતર પાડવાના સ્થળના તેમજ પકડાઇ ન જવાય તેવી અન્ય કાÖવાહીના પ્રબંધ કરતા. એના પિતાના મરણુ પાછળ લગભગ બે માસ પર્યંત પેાતાના વ્યવસાય બંધ રાખી–વ્યવહાર દૃષ્ટિયે શાક પાળી, આજના દિવસ સારા છે, એવેા વૃત્તાન્ત જોશીારા જાણી લઈ, ધંધાના ફરીથી મંગળાચરણ કરવાના કાર્ય અંગે તે નીકળી પડ્યો હતા. ભારગિરિની કદરા ઉતરી જ્યાં રાજગૃહીના નાલંદા જતાં સરિયામ માર્ગ પર આવ્યે ત્યાં સામી દિશાએથી માનવનૃંદ આવતું નજરે પડયું. બરાબર અવલેાકન કરતાં એમાં સ ંતશિરામણી ભગવંત મહાવીરને જોયા. એ જોતાં જ એના મુખમાંથી જે ઉદ્ગારા બદ્વાર પડ્યા તે આપણે ઉપર વાંચી ગયા.
વાત યથાર્થ હતી. ભગવાન મહાવીરસ્વામી નાલંદામાંથી વિહાર કરી, પવિત્ર વૈભારગિર પહાડ પર જઇ રહ્યા હતા. રાજગૃહીમાંથી સારી સંખ્યાના ઉપાસા વહેલી સવારના નીકળી નાલંદા પડેાંચ્યા હતા. ભગવત સહુ વિહારમાં સાથે હતા. જાતજાતના શંકા-સમાધાન, વાર્તાલાપદ્વારા કરતા તે સ* આ તરફ આવી રહ્યા હતા. એક જિજ્ઞાસુએ રવાને કેવી રીતે ઓળખી શકાય એવા પ્રશ્ન કરેલા એટલે પૂર્વે જોયુ તેમ વટવૃક્ષ ડેઠળ અલ્પ સમય થે।ભી ભગવતે ઉચ્ચાયુ" કે—
अनिमिसनयणा मणकजसाहणा पुप्फदामअमिलाणा । चउरंगुलेण भूमिं न च्छित्रिंति सुरा जिणा बिन्ति ॥
અર્થ સમજાવતાં જણાયું કે–‘ દેવતાની આંખા પલકારા મારતી નથી, તેમના કડમાં રહેલી ફૂલની માળા-પુષ્પમાળા કરમાતી નથી, અને જમીનથી ચાર આંગળ ઊંચા રહે છે.'
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533810 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1952 Pustak 068 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1952 |
| Total Pages | 35 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 14 MB |