Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી જન ધર્મ પ્રકાર
[ કાર્તિક
નાનું અને સમ હેય છે. તેને અનુકૂળ જમીન, પાણી, ઉષ્ણુતા અને હવા તેમજ વિકાસ માટે આકાશની અનુકૂલતા મળે છે ત્યારે તે બીજમાંથી વૃક્ષ વધતા હજારે માણસને આશ્રય અને છાયા આપી શકે એટલે તે વિકાસ પામે છે. જ્યારે એક એકેદ્રિય ગણતા છબીજમાં આટલી શકિત રહેલી છે તે મનુષ્ય પંકિય કે જેનું મન, બુદ્ધિ વિકાસ પામેલા છે તેના માટે શું અશક્ય હોઈ સકે? એ જોતાં તો માનવને આત્મવિકાસ કરવા માટે વધુ અલતા મળેલી છે, પણ એ અનુકૂતાનો એ ઉપયોગ કરવા ધારે ત્યારે જ એ શકય થાય.
લેકે પોગો કે ધર્માનુકૂલ કે કાર્ય કરવાનું છે ત્યારે માનવ રહેજે કહી દે છે કે-એ કાર્ય આપણાથી નહી બને. એ મારી શકિતની બહારની વસ્તુ છે, પણ એ તદ્દન આત્મવંચના હોય છે. જોખમ ટાળવા માટે એ છટકબારી શોધે છે. અને એમ કરી એ રામવિકાસને માગ રૂપે છે. એકાદ પ્રથમ દર્શને અશકય દેખાતું કાર્ય છે એ કરવા જ બેસે છે અને યોગ્ય આત્મશકિત ફેરવતા એ બની જાય છે ત્યારે એને આમિક આનંદ વિકસે છે, એને પોતાની શકિતનું કોષ્ટક ભાન થાય છે. અને પછી વધુ કાર્ય માટે એ કવૃત બને છે. મારાથી નહીં બને એ ચૂનગંડ જ એને કાર બનાવે છે. એ જૂનાં એક વખત દઢ થઇ જાય છે તે પછી એની બધી શકિતઓ શુન્યવત થઈ જાય છે. દરદી જયારે એમ માનવા માંડે છે કે, મારું આવી બન્યું છે, હવે એમાંથી હું બચી શકવાને નથી ત્યારે વૈદ્યના ઉપ પણ નિરુપયોગી નિવડે છે. અનુભવી અને સારા વૈદ્ય (ાય છે તે દરદીના મન ઉપર અનુકૂલ પરિણામ કરવાની કાળજી રાખે છે. અને દરદી ખામીથી દુરસ્ત થશે એવી એના ઉપર અસર નિપજાવે છે. અને પિતાના ઓસડને ગુણ આવે એવી ભૂમિકા તૈયાર કરે છે. એના મનમાંથી ભીતિની ભાવના કાઢી નાખી એનું મન સુસહ્ય કરી મૂકે છે અને અંતે દરદી સાજો થઈ જાય છે. આત્માની અશક્તિને ન્યૂનગંડ પહેલા નીકળી જ જોઈએ. એ નિકળી જવાથી આ પળને માર્ગ સુલભ થઈ જાય છે. આત્માના વિકાસમાં એ માટે અંતરાય ઉત્પન્ન કરે છે, માટે આપણે પામર છીએ, આપણા હાથે કાંઈ થવાનું જ નથી એવી આ મઘાતક ભાવના જવી જ જોઈએ.
જગતમાં જે જે મનુષ્ય ચળકા છે, ધનવાન, વિદ્વાન, કલાકવિ, કવિ કે સાધુa ચઈ જગતને આશ્ચર્યચકિત કરી ગયા છે. એટલું જ નહીં પણ તેમને કીર્તિ-સુંગધ અનેક શતક વટાવી હજુ પ્રસરી રહે છે, તેઓ કાંઈ એવા કાયર મનના નહીં હતા. તેમનો આત્મવિકાસ થવા માટે તેઓએ આત્મઘાતક ન્યૂનગઢ તજેલો હોવો જ જોઈએ. આપણે પણ એ છે જ જોઇએ. એટલું જ નહીં પણ હું પ્રત્યક્ષ મુકિત પામેલા મહાન સિદ્ધ પુરુષે જેવો જ આમા છું –જેએ મુકત થયા છે તેઓ મારા જેવા જ નહીં પણ મારાથી ન્યૂન એવા આભા હતા, જ્યારે તેઓ પોતાના આત્માને પૂર્ણ વિકાસ સાધી શક્યા તે હું તે જ કાર્ય કેમ સાધી ન શકું? એ વિચાર આપણે કરવાથી આપણા વિકાસને ઉત્તેજન મળશે અને આપણે આત્મવિકાસ આપણે સાધી શકીશું. એ વિચારે
આ પણ મનમાં દઢમૂલ થઈ જાય તો આપણે આ સંસારરૂપી પ્રવાસ વધારે સરળ અને સુસ થઇ જાય. રાસનદે? આપણા બંધુભગિની એને એ સાધ્ય થવામાં સહાયમૂત થાય એ જ અર્થના !
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533797 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1951 Pustak 067 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1951 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 12 MB |