Jain Dharm Prakash 1950 Pustak 066 Ank 03 04

SR No.: 533788
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1950
Total Pages: 32
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 10 MB

Page 12

७४
શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ
[પા–મહા
માટે એ અ
આત છે. આવું આવું મતે ઘણું કહેવાનું મન થાય છે પણ આ પ્રસંગતે પ્રસ્તુત ગણાય સ્પેટલે વિશેષ કહેત્તાં અચકાઉં છું અને આટલું અપ્રસ્તુત જેવું લાગે તે મે' કહ્યું' છે તે પણ આ સભાનું અસ્તિત્વ અને પ્રવૃત્તિ ધાર્મિક અને કામી લાગણી અને ભાવનાને આભારી છે એટલે અમુક અંશે ઉપર જે મેં કહ્યુ છે તે સાવ અપ્રસ્તુત નહિં લેખાય એમ સમજીને કહ્યું છે.
શ્રી મેાતીચંદભાઇની મુંબઇના શહેરી તરીકે અને મુંબઇના એક આગેવાન કૅગ્રિસ કાર્યકર તરીકે તેમની બજાવેલી સેવાના ઉલ્લેખ વકીલ શ્રી ભાઇચંદભાઇએ કર્યાં છે, તે ઉપરથી એટલું સ્પષ્ટ થાય છે કે શ્રી મેાતીચ'દભાઈ જૈન ધર્મ અને કામના એક સારા સેવક છે તેથી એક શહેરી અને હિંદી તરીકે તેમનો ઉપયેાગિતા ક્રાઇ રીતે ઓછી થઈ નથી. મતલબ કે કેમ અને ધર્માંની સેવા, રાષ્ટ્રભાવનાને બાધક ન હોય તો તે કઇ રીતે અનાદરણીય નથી.
સમાજ પણ જ્ઞાતિ અને કામને ખનેલો છે અને જ્ઞાતિ કે કામ જેટલે અંશે કેળવણીને કે ખીજો વ્યવહારિક પેાતાના ભાર પેાતે ઉપાડી લઇને વિકાસ સાધે અને પ્રગતિ કરે તેટલે અંશે આખા સમાજની પણ પ્રગતિ થાય છે અને તે પ્રમાણમાં સમાજને ક્રામ અને જ્ઞાતિ પૂરતા ભાર છે! ઉપાડવાના રહે છે. તાત્ત્વિક વાસ્તવિક દૃષ્ટિએ તો સયુકત કુટુબ શુ ? કે શું ક્રાતિ કે કેમ ? એના પાયામાં અત્યારે લાપ્રિય બનેલી સમાજ કે સામ્યવાદી વિચારસરણીના વ્યવહારિક રીતે અમલ થતે જોવામાં આવે છે.
સમાજ અને સામ્યવાદી આદ'માં from each aecording to its capacity and to each secording to its need દરેક માણસ પાસેથી તેની ક્રિત પ્રમાણે લઈ ખીત દરેકને તેની જરૂરીયાત પ્રમાણે વહેંચણ કરવી એ મૂળભૂત ભાવના મુખ્ય રહેલી છે અને સંયુકત કુટુંબ અને જ્ઞાતિમાં પશુ જે અંગભૂત પછાત અને સાધન વગરનાં હાય તેમને સંભાળવાની, તેમને ભાર ઉપાડવાની જીવંત ભાવના ઓછાવત્તા અંશે અમલમાં મુકાએલી જોવામાં આવે છે.
! :ધા વિચારના પરિણામે જેએ હાલની સમાજવ્યવસ્થાને નિમૂ ળ કરવાની પ્રવૃત્તિ આદરવા પ્રેરાયા છે. તેઓએ ડીલર ચાબવાની અને વિચાર કરવાની જરૂર છે કે તેમા ખરૂં રહે છે કે ખેટે?
પ્રસ્તુત અને પ્રસ્તુત ધણું કહીને મેં આપને કીંમતી સમય લીધો છે પણ જે વિષમ કાળમાંથી આપણે પસાર થઇ રહ્યા છીએ તેમાં દરેક સમજદાર અને જવાબદાર વ્યક્તિની ફરજ છે કે-તે કર્યાં ઉત્તા છે? અને કઇ દિશા તરફ ઢસડાઇએ છીએ અને તે ઉન્નતિના માર્ગ છે કે અવનતિ તે વિષે શાન્તિથી વિચાર કરવા.
શ્રી માતીચંદક્ષાને સન્માનીને આ સભા, હું અગાઉ કહી ગયા છું તેમ, પેાતાને જ માન આપે છે.
શ્રી મોતીચંદમાઇ સારા આરાગ્ય સહુ દીર્ધાયુ ભોગવે અને આ સભા તેમજ જૈન ધમ અને સધની બીજી અનેકાનેક સેવા કરવાને શક્તિવાન થાય એમ હું અંતઃકરણથી ઇચ્છું છું. ફરીથી આ પ્રસંગે હાજર રહેવાની મને તક આપી તે માટે આપ સર્વના ઉપકાર માનું છું.