________________
:
-
-
-
- -
-
-
૧૫૮
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ વૈશાખ
જ
ડાળ હેઠે ઊતર્યો અને વધારે જોરથી કા કા કરવા લાગ્યું. “કેમ બોલતા નથી ? મોઢામાં જીભ બીલ છે કે નહિ ?”
કાગડે બીજી ચાર પાળો નીચે ઊતરીને છેક જ પાસે આવ્યો. દરમ્યાન તેનું કા કા તે ચાલતું જ હતું.
અંતે કાગડાના કઠેર સ્વરથી થાકીને એક રાજહંસે જવાબ વાળેઃ “અમે રાજહસે છીએ. આજે લબે પંથ કરીને થાકી ગયા છીએ, એટલે ઘડીક વિસામે લેવા અહીં બેઠા છીએ. હમણું ચાલ્યા જશું. ”
“ તે કાંઈ ઊડતાં કરતાં આવડે છે કે અમથી જ આવડી મોટી પાંખો રાખી બેઠા છો ?” કાગડાભાઈ તો ફુલાતાજુલાતા પાછા વડલા પર ચડ્યા અને ઊડવા ઠેકવા લાગ્યા.
પેલા ત્રણમાંને જુવાન હંસ કાગડા પર મીટ માંડી રહ્યો. પણ કાગડાથી રહેવાય? એમાં જઈ શું રહ્યા છો ? ઊડતા આવડતું હોય તો આવી જાઓ. મને એકાવન જાતની ઊડ આવડે છે. જાઓ આ એક; આ બીજી; આ ત્રીજી; આ ચૂંથો પ્રકાર. જે જે; વળી આ સાવ નવી! ” કાગડાની એકાવન પ્રકારની ઊડ ! ડાબી આંખ મીંચે ત્યારે એક પ્રકાર થાય, અને જમણી મીચે ત્યારે બીજો પ્રકાર થાય; ચાંચને ઊંચી રાખે ત્યારે ત્રીજો પ્રકાર અને નીચી રાખે ત્યારે ચોથો પ્રકાર. કાગડાએ પોતાના એકાવને પ્રકાર આ રીતે ઊભા કરેલા અને એ ભાઈની રમત તે સઘળી વડલા ફરતી!
બે ચાર પ્રકારની ઊડનું વધારે પ્રદર્શન કરી કાગડો નીચે આવે અને છાતી કાઢતા, ધમધમ ચાલતો, હ સો સન્મુખ આવીને બેલેઃ “ આમાંથી કશું આવડે છે ?”
* આ રીતે ૫૧ પ્રકારની ઊડનું પ્રદર્શન ઉકેલ્યું, પણ હંસે તે જવાબ આપે તો ને? હંસની શાંતિથી કાગડાભાઈ ખૂબ તાનમાં આવી ગયાઃ “છે તાકાત મારી સાથે ઊડવાની ? એકાવન પ્રકારમાંથી કોઈ બે ચાર તો ઊડી બતાવે ? લાગે છે તો રૂડા રૂપાળા ! શરમ નથી આવતી ?”
બન્ને વૃહ હસે મૂંગા જ રહ્યા, પણ ત્રીજા જુવાન હંસનું લેહી ઊકળ્યું: “બાપુ! મને જવા દ્યોને ?”
એક ઠરેલ હસે જુવાન બચ્ચાને ઉદ્દેશીને જવાબ વાળ્યો : “આ કાગડે બાપગોતર હસને જોયા નથી. આપણે તો માન સરોવરના રાજહંસ કહેવાઈએ. આપણે તે કાગડા સાથે હેડમાં કે હરિફાઈમાં ઊતરવું હોય ? આપણે એની સાથે ઊતરીએ એમાં એને ખોટી પ્રતિષ્ઠા મળી જાય. છોને એ બક્યા કરતો ! આપણે તો હમણાં ચાલતા થઇશું.”
પણ પિલા જવાન હંસના મનનું સમાધાન ન થયું. તેની પાંખમાં ચચરાટી થવા લાગી; તેને જીવ દુઃખાવા લાગ્યો. “બાપુ! સહજ તે દેખાડવા દ્યો. ”
ના, ના.”
