Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુમિ ચરિત ભાષાંતર
રાજકુમાર બોલ્યો કે-જે અઘી અનર્થ થાય તો તે સુવાથી મરણ ધવા જેવું છે. કંપથી જે દાંત પડે તો ભલે પડી જાય. 'કુમારે આ પ્રમાણે કર્યું એટલે વિજળીની જેમ કાંતિયુક્ત અને દિશાઓને પ્રકાશિત કરે એક સુવર્ણપુરૂષ નીચે પડ્યો. તૃષ્ણારૂપ તરંગિણીને વરસાદ જેવા તે સુવર્ણપુરને જોઈને સંતુષ્ટ થયેલ રાજકુમારે નિધાનની જેમ તેને કયાંક ગોપવી દીધો. એ પ્રમાણે પોતપોતાના પહેરા માં અન્ય ત્રણેને પણ થયું પરંતુ પરસ્પર એક બીજાને કેઈએ તે વાત કરી નહીં. પ્રભાતે તે ચારે પોતપોતાના સુવર્ણપુરુષનું શું કરવું તેના વિચારમાં અમતેમ ભમવા લાગ્યા, અન્ય કાર્ય કરવાને કેઈના મનમાં ઉત્સાહુ રહ્યો નહીં. એવામાં રાજપુત્ર અને કોટવાળ એકઠા થઈને એકાંતમાં પરસ્પર પિતાની ગુપ્ત વાત કરી તેમજ મંત્રીપુત્ર અને શ્રેણી પુત્રે પણ પરસ્પર પિતાના સુવર્ણ પુરૂષની વાત કરી. રાજપુત્ર અને કોટવાલપુત્રે પરસ્પર વિચાર કર્યો કે-આપણે એ બંનેને પિતાના ભાગ્યથી મેળવેલ સુવર્ણ પુરૂષમાંથી ભાગ શા માટે આપ માટે એ બંનેને મારી નાખીએ તો સારું, નહિ તો ભાગ લેશે એમ ધારી તેમને પાસેના ગામમાં મિઠાઈ લેવા મોકલીને પોતે હાથમાં તરવાર લઈ એક વૃક્ષના મૂળ આગળ સંતાઈ રહ્યા. માર્ગે ચાલતાં પેલા એ પણ વિચાર કર્યો કે- આપણને સુવર્ણ પુરૂષની પ્રાપ્તિ થઈ છે, તે જે એ ક્ષત્રિના જાણવામાં આવશે, તે મિત્રાઈથી અથવા તે બળાત્કા રથી પણ એ ભાગ લીધા વિના નહિ રહે, માટે એમને મારી નાખવા યુક્ત છે.” એમ ચિંતવી તેઓ અન્નપાનને વિષમિશ્રિત કરીને લઈ આવ્યા. એવામાં વૃક્ષશ્નળમાં છુપાયેલા રાજપુત્ર અને કેટવાલપુત્રે તેમને મારી નાંખ્યા અને વિષમિશ્રિતઅને ન જાણુતા સુધાતુર એવા તે બંનેએ ખાધું, એટલે જોજન કરતાં કરતાં તેઓ પણ મરણ પામ્યા. એવામાં નંદીશ્વરદ્વીપની યાત્રા કરીને પાછા વળતાં રાજહંસ સમાન ઉજવળ બે ચારશ્રમણ આકાશમાગે ત્યાં આવ્યા. એટલે તે ચારેને મરણ પામેલા જોઈને શિષ્ય ગુરૂને પૂછયું કે- સ્વામિન! આમાં બે શસ્ત્રથી હવાયેલા અને બે વિષથી મરેલા કેમ?” ગુરૂ બેલ્યા કે–
પૂર્વભવે સુગ્રામ નામના ગામમાં દઢ નામે રાજાના એ ચારે સેવક હતા. એક દિવસે રાજાએ તેમને શત્રુએ લઈ લીધેલ ગામ બાળી દઈને લોકોને મારવા અને વૈકીનું વૈર લેવા મોકલ્યા. ત્યાં પશુઓ, સ્ત્રીઓ અને બાળ વિગેરેથી વ્યાસ ગામને જોઈને અંતરમાં દયા આવવાથી તેઓ વિચારવા લાગ્યા કે-અહો ! સેવકોના જીવિતને ધિક્કાર છે કે જેમાં પરાધીનપણાથી એક ક્ષણભર પણ સુખ મેળવી શકતા નથી. વળી એવા પરાધીન સેવકો પિતાના ઉદરપૂરણ માટે અનેક પ્રકારનાં પાપ કરીને સત્વરે પોતાના આત્માને ઘર નરકમાં લઈ જાય છે, માટે આપણે આ ગામ બાળીને પાપના ભાગીદાર ન થવું. આ પ્રમાણે વિચાર કરીને કેઈ ક્ષેત્રમાં
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533391 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1917 Pustak 033 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1917 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 2 MB |