Jain Dharm Prakash 1913 Pustak 029 Ank 09

SR No.: 533341
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1913
Total Pages: 36
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 28

જનમ પ્રકા,
આજ્ઞા આપી. તે રાજપુત્રીને લઈને ચાલ્યા. તે બખતે બીજું કોઈ બેલી શકયું નર્જી પણ મંત્રીએ રાજાને ફરીને પણ સમજાવ્યા. પણ રાજા કોઈ રીતે સમજ્યા નહીં.
રાજપુત્રીને લઈને સમશાન જતાં માર્ગે ચાટામાં ચંડાળ આવ્યું એટલે મહાજનને તે વાતની ખબર પડી. મહાજને એકઠા થઈ ચંડાળને પાછું વાળે અને રાજપુત્રીને લઈને મહાજન રાજા પાસે આવ્યું. મહાજને રાજાને કહ્યું કે-“હે મહારાજ ! આમ અવિચાર્યું કામ કેમ કરે છે? જમાઈ કુછી થયે તેમાં પુત્રી શું કરે? માટે પંચનું વચન કબુલ રાખી પુત્રીને જીવિતદાન આપે. તેને ગુન્હ માફ કરે. ગમે તેવું પણ તે આપનું ફરજંદ છે તે તેના ઉપર આટલે બધે કેપ ન કરે જોઈએ. પરદેશી અને દુર્જનની વાત ઉપર એકદમ ભરૂં રાખી શકાય નહીં.” આ પ્રમાણે મહાજને બહુ રીતે રાજાને સમજાવ્યા પણ દેધ ભુજંગમનું વિષ તેને એટલું બધું ચડ્યું હતું કે કઈ રીતે ઉતર્યું નહીં. મહાજનનું કહેવું રાજાએ માન્યું નહીં એટલે એ નિરાશ થઈને પિતાપિતાને ઠેકાણે ગયા.
રાજાએ માતંગને તાકીદ કરી કે-“તું મારી આજ્ઞામાં વિલંબ કેમ કરે છે? જલદી એને લઈ જા અને એ વિષકન્યાને અંત લાવ.” માતં રાજાની આજ્ઞા પ્રમાણુ કરી અને પ્રેમલાને લઈને ચાલે. આખી નગરીમાં હાહાકાર થઈ ગયે. ચંડાળ પ્રેમલાને વધભૂમિએ લઈ ગયે. પછી વધસ્થાનકે તેને બેસાડીને તવાર કાઢી પ્રેમલાને કહ્યું કે “તારા ઈષ્ટદેવનું સ્મરણ કર. કારણકે હું હવે રાજાના હુકમને અમલ કરીશ. હે રાજપુત્રી ! મારા આ નીચ જાતિના જન્મને ધિક્કાર છે! કે જેથી આવા સ્ત્રીરત્નને મારે વિનાશ કરે પડે છે. પણ એમાં મારે કંઈ ઉપાય નથી. અમે તે રાજાની આજ્ઞાના કરવાવાળા છીએ. પૂર્વના પાપથી અમે આવા નીચ કુળમાં ઉત્પન્ન થયા તેથી આવું પાપ કરવાનું અમારે ભાગે આવ્યું. અહીં પાપ કરીને વળી કયાં દુર્ગતિમાં જશું તેની કાંઈ ખબર પડતી નથી.પેટને અર્થે અમારે આવું મહાન પાપ કરવું પડે છે. માટે હે બહેન હવે તું તારે ધર્મ સંભાર.” ચંડાળનાં આવાં વચન સાંભળીને તેમજ ઉઘાડી કરેલી તરવારને જોઈને પ્રેમલા બીલકુલ ભય પામી નહીં. તે તે સામી ખડખડ હસી, તેણે પિતાને કે ચંડાળને વાંક કાંઈ ગજ નહીં, પિતાના કર્મને જ વાંકે ગયે. તેણે ચંડાળને કહ્યું કે-“ તમે ખુશીથી રાજાના હુકમને અમલ કરે, તેમાં વિ લ કરવાની જરૂર નથી.” રાજપુત્રીની આવી ધીરજ જોઈને ચંડાળ વિસ્મય પશે. તે છેટે જઇને ઉભે રહો. તેણે પ્રેમલાને પૂછયું કે-“ તમે હસે કેમ?”