SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 14
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org そ ન ધર્મ કા ભવામણુ કરી અનંત દુઃખ સહેવાં પડે છે તે અંધાં કારણેા તવા યોગ્ય છે, અને જે કારા સેવીને જીવ સકબ ધનથી મુક્ત થઈ તે પરમપદને પામે છે તે સેવ્યુ છે, મતલબ કે સર્વ પાપસ્થાનકા સમજીને પરિહરવા ચેગ્ય છે, અને વિતરામ સર્વજ્ઞકથિત સર્વ ગુણસ્થાનકા અનુક્રમે સેવવા યેાગ્ય છે, એમ વિવેકયુક્ત ત્યાગ-વૈરાગ્યને સેવનાર અનુક્રમે અક્ષય સુખનેા ભાગી થઇ શકે છે. પોતપોતાના અધિકાર ગુજા ધર્મસાધન કરી અનુકમ ઉંચી પાયરી ઉપર ચઢનાર સુખે સ્વઉન્નતિને સાધી અક્ષય અખાવત સુખને પામી શકે છે. ૩૨ જે લાલી તે રક કહાવે-ગમે તેટલી ભાગસામગ્રી પ્રાપ્ત થયાં છતાં જે લેાભાંધ થઇ અધિકાધિકની તૃષ્ણા કર્યાં કરે છે તેજ ખરખર દીન-દુઃખી છે, અને પ્રાપ્ત સામગ્રીમાં સતુષ્ટ રહી જે પ્રસન્નતાથી પરભવને માટે સત્ સાધન સેવવા ઉજમાળ રહે છે તેજ ખરેખર સુખી છે. ‘૬ રૃા વો વ્યાધિ । તોવાત परमं सुखम् ’ એ એ મહા વાકયે! ઉપરની વાતને પુરેપુરો ટેકે આપે છે. એમ સમજી શાણા જતાએ સતાષવૃત્તિ ધારવી ઉચિત છે. Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir ૩૩ ઉત્તમ ગુણુરાગી ગુણવત,જે નર લહત ભવાદધિ અંતઃ—જે પાતે સદ્દગુણી છતાં બીજા સદૂગુણીના રાગી હોય છે તેવા પુરૂષ જલદીસ’સારનેા અત પામી શકે છે. જે પોતે ગુણી હાઇ બીન્તના સાને સહન કરી શકતા નથી અને તેથી તેમના ઉપર અકૃત્રિમ પ્રેમ ધરવાને બદલે દ્વેષ ઇર્ષા કે મત્સર ધારણ કરે છે તે પોતે સ્વગુણથી શ્રુત (ભ્રષ્ટ) થઇને ભવ અટવીમાંજ લટકે છે. મતલબ કે દ્વેષ દેષથી ગમે તેવા ગુણ વિષ્ણુએ છે અને ઉત્તમ ગુણાનુરાગથી ગુણુદ્દીન પણ ઉન્નતિને પામે છે, શ્રીમદ્ યરોવિજયજી ઉપાધ્યાયે ૧૮ પાપસ્થાનકની સઝાય પૈકી દ્વેષની સઝાયમાં દ્વેષદેોષથી થતી મા ાનેિ અને ગુણાનુરાગથી થતે એકાંત આત્મલાભ સારી રીતે સમજાવેલ છે; તેથી તે સબધી વિશેષ મનન કરી ક્રૃષ્ણ વાસુદેવની પેરે સદ્ગુણ ગ્રાહી થવાના ખપ કરવા ઉચિત છે. ૩૪ ોગી જસ મમતા નહિ રતિ—જેને રચમાત્ર પશુ પર પુગલિક વસ્તુમાં મમતા વર્તતી નથી તેજ ખરા તેગી કહેવાય છે. ઉત્તમ પ્રકારના ચેગ મળથી જેમણે મમતા ગાળી નાખી છે તેજ મોટાના અધિકારી ચઈ શકે છે. મમતા મૂર્છા એજ ખરેખર પરિગ્રહ રૂપ છે, અને પરિગ્રહવર્ડ ઉન્મત્ત બનેલા બાપડા જીવેની કેવળ દુર્દશાજ થાય છે; તેમાં પણ સાધુવેષ ધારીને પરિગ્રહને ધારે છે તેમની તે સત્ર મહુા વિટંબના થાય છૅ, કપકે તે સાધુના વેષે જગતને ડગે છે એટલે ધડગ ખની જગતને ધૂતે છે અને સર્વજ્ઞ ભગવાનની પવિત્ર આજ્ઞાને ભગ કરે છે. સર્વજ્ઞ ભગવાને સાધુને દ્રવ્યભાવથી નિચપણ ધારવા ફરમાવેલું છે. દ્રવ્ય For Private And Personal Use Only
SR No.533302
Book TitleJain Dharm Prakash 1910 Pustak 026 Ank 04
Original Sutra AuthorN/A
AuthorJain Dharm Prasarak Sabha
PublisherJain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year1910
Total Pages35
LanguageGujarati, Hindi
ClassificationMagazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size3 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy