Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 09 10

SR No.: 532045
Original Sutra Author: N/A
Author: Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1997
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 15

જુલાઇ–એગસ્ટ ]
એવી ઉપમા આપે છે અને વાણી રૂપી દૂધ પૃથ્વી પર પડયું, પરંતુ તેમાંથી માખણરૂપી તત્ત્વ કોઇ વિરલ આત્માએ જ મેળવી શકે છે. ખાકી આખુ જગત છાશ જેવા ક્રિયાત્મક ધમથી જ ભરમાયું છે.
માટા ભાગના લોકો આજે સ'સારને મીઠે અનાથવા માટે જ ધમ કરે છે. જગત આખું દુ:ખભીરૂ છે. જ્યારે માણસ પાપભીરૂ અને ત્યારે જ તેને ધર્મનું સાચું સ્વરૂપ સમજાયું એમ કહેવાય.
પહેલાં આપણા દેશમાં વણુ વ્યવસ્થા હતી. જેથી બધા વર્ગો એકબીજાના પ્રક મનીને રહેતા. ક્ષત્રિય, બ્રાહ્મણ, વૈશ્ય અને ક્ષુદ્ર આ પ્રમાણે ચાર વધુ વર્ગો હતા. જેને જે કામ સોંપેલું હાય તેને તે કરવાનુ... હાય ક્ષત્રિયાને દેશની સ'ભાળ રાખવાનુ કામ સેાંપેલુ‘ હતુ’. બ્રાહ્મણેાને વિદ્યા આપવાનુ` કામ સોંપેલું. વેપારનુ કામ વૈશ્ય લેાકેાને આપેલું, અને ખીજા કામ એટલે કે સાફ-સફાઇ વગેરેનું કામ ક્ષુદ્રોને સોંપેલ આ પ્રમાણે કામની વહેંચણી કરેલી હાવાથી દેશમાં ખૂબ જ સ'પથી અને સુખેથી લેાકેા જીવતા. દેશનું તંત્ર બહુ સુંદર રીતે ચાલતું. આજે વણુ વ્યવસ્થા ચાલી જવાથી, દેશમાં તાફાનેનુ જોર વધી ગયુ છે.
સ્ત્રીએ કરેલુ' પાપ તેના પતિને પણ લાગે. જો પતિ તેને અટકાવે નહીં તેા ચાક્કસ લાગે, પતિને તેને અટકાવવાને હક્ક છે. શિષ્ય ખરાખ કૃત્ય આચરે અને ગુરૂ અટકાવે નહીં તે તે પાપ ગુરૂને પણ લાગે. તેમજ પ્રજા પાપ કરે અને તેને અટકાવે નહીં તે। તે પાપ રાજાને લાગે, તેમજ રાજા પાપ કરે અને પુરોહિત અટકાવે નહીં તે તે પાપ પુરોહિતને લાગે કારણ જે લેાકેાને અટકાવવાના હક્ક છે, છતાં આંખ આડા કાન કરે તે તે પાપ તેને લાગ્યા વગર રહે નહીં.
એક વખત કોઇ ગામમાં બાપ-દીકરા રહેતા હતા. એક વખત દુકાન પરથી ઘેર જતાં માપે દીકરાને કહ્યું કે જો બેટા હુ' ઘેર જાઉં છું. તું જલ્દી આવજે, ખાપ ઘેર ગયા. ઘેર જઈને
७७
દીકરાની આવવાની રાહ જોઇ, પરતુ દીકરાને આવતાં ઘણી વાર લાગી. બાપે જમી લીધું, દીકરા આભ્યા. બાપે પૂછ્યુ કેમ બેટા આટલી વાર લાગી ? દિકરા આનંદમાં આવીને કહેવા લાગ્યા : ખાપા જે પેલે। જૂને માલ પડ્યો હતા ને તે માલના એક ભાળા ઘરાક આવી ગયા તે તેને ભટકાડી દીધા અને ખૂબ નફે થયા. આ સાંભળીને માપે જવાબ આપવા જોઇએ કે નહિ ?
તે
અત્યારના પિતા હાય તા એમ કહે કે એટા બહુ સારૂ કર્યું. તુ' હવે દુકાન ચલાવવાને યાગ્ય છે. આ ધ'ના આભાસ છે. શુ' કોઇને છેતરીને મેળવેલુ ધન ટકી રહેવાનુ' છે ?
એ ખાપે શુ' જવાખ આપ્યા તે જાણવુ છે ? એમણે કહ્યું : બેટા તું દુકાન ચલાવવાને રેગ્ય નથી. તે કાઇને નથી છેતર્યાં, પરતુ તુ' જ છેતરાયા છે. અનીતિથી મેળવેલુ' ધન ટકી શકે જ નહીં. જેના હૃદયમાં સાચા ધમ વસેલે હોય તેના આ જવાબ હાય. દીકરે કોઇ ખાટુ કામ કરે તે ખાપની ફરજ છે કે તેણે તેને હક આપવા જોઇએ. તેને લાઇન પર લાવવા જોઇએ. એક માણસ હતા. મુબઈમાં રહેતા હતા. તેણે કાઈને પૈસા વ્યાજે આપ્યા હશે. તેની પાસેથી વ્યાજ રૂપે ચૂસી-ચૂસીને ધન લઇ લીધુ.. છતાં લેણુ` માંગતા ને માંગતા. સામેનેા માણસ ખૂબ જ થાકી ગયા હતા. તેણે જઇને એક મહારાજ સાહેબને વાત કરી. આ ભાઈ દરરોજ સેવા-પૂજા-વ્યાખ્યાન સાંભળવા આવતા. મહારાજ સાહેબે એ ભાઇને કહ્યું કે ભાઇ તે જેને પૈસા ધીર્યાં છે તેની પાસેથી તે ખૂબ જ લીધુ છે. તેનુ જીવન તે ઝેરમય બનાવી નાખ્યુ છે. માટે હવે તેા તેને તારા લેણામાંથી મુક્ત કર. ત્યારે તેણે કહ્યું કે મહારાજ ! આપને એ વ્યવહારમાં પડવાની જરૂર નથી. કહા તા ભ’ડારમાં દસ હજાર નાખી દઉં, પરંતુ માફ કરવાની વાત નહીં. હવે આવા લેકેને શું કહેવુ ? એ ધમ કેવા ? ભગવાનને દસ હજારની જરૂર નથી. જેને જરૂર છે તેને આપે ને !.... [ક્રમશઃ ]