Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 09 10

SR No.: 532045
Original Sutra Author: N/A
Author: Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1997
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 14

[શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ પૂરા ભરીને જાઓ. ત્યારે નમીશાજા કહે છે- એક માણસે અભિગ્રહ લીધે કે મારે માંદાની મહારાજ, માણસની તૃષ્ણ હમેશાં વધે છે. તે સેવા ચાકરી કર્યા પછી ભેજન લેવું. હવે એક કયારેય પૂરી થતી નથી. સુભૂમ ચક્રવતિ થઈ વખત બન્યું એવું કે ગામમાં કોઈ માંદું જ ગયે. પૃથ્વી પર વધારેમાં વધારે બુદ્ધિશાળી નથી, હવે બુદ્ધિમાં ક્ષુદ્રપણને લીધે, તે વિચારે ચકવતિ હોય છે. સુભૂમે છ ખંડ જીત્યા હજુ છે કે આજે મારો દિવસ નકામો ગયે. કારણ પણ તેની તૃષ્ણા પૂરી ન થઈ તેથી બીજા છ આજે કઈ માંદું જ નથી. આવા હલકા વિચાર ખંડ જીતવા માટે તૈયારી કરે છે. વિમાન તૈયાર કરતા એ વિચાર કરે જોઈતું હતું કે આજે કરે છે. સોળ હજાર દેવે તેને ઉપાડીને લવણ મારો દિવસ સોનાનો ઉગે. કારણ કે આજે કઈ સમુદ્રની ઉપરથી જઈ રહ્યા છે. ત્યાં એક દેવને માંદુ જ નથી. બસ માટે જ શાસ્ત્રકારો કહે છે કે વિચાર આવે છે કે આટલા બધા દે આ ધર્મને સૂકમબુદ્ધિથી પારખે જોઈએ. વિમાનને ઉપાડીને જઈ રહ્યા છે, તે હું એક
આચારાંગ સૂત્રમાં આવે છે કે ઘર જો વાંકો હાથ છોડી દઈશ તે શું વાંધે? એમ વિચારીને
હોય તે પાણી ઢોળાઈ જાય છે પણ જે સ્થિર હાથ ખસેડી લે છે. ત્યાં એકી સાથે ૧૬૦૦૦
હોય તો તેમાં પાણી ટકી શકે તેમ ધર્મને દેવેને પણ એ જ પ્રમાણેનો વિચાર આવે છે. એટલે એકી સાથે બધા હાથ ખસેડી લે છે.
આરાધક માણસ આ મુદ્દબુદ્ધિવાળ, હૃદયમાં
મલિનતાવાળે વક્ર હોય તે ધર્મ કરે તે પણ વિમાન તરત જ સમુદ્રમાં પડે છે. તૃણાની
ઢોળાઈ જ જાય.... લાયમાં આ ચક્રવતિ મરીને સાતમી નરકે જાય છે. ભગવાને શ્રાવકના વ્રતમાં બતાવેલું છે ને! ભગવાનની સાચી ભક્તિ કરવાથી, તેની સાથે પરિગ્રહ પરિમાણ વ્રત-સંપત્તિની મર્યાદા. જો એ સંબંધ જોડવાથી સાચા ધમની પ્રાપ્તિ થાય છે. ન બની શકે તે તમે તમારી ઇરછાને તો ઉત્તમ કુળ મળે છે. ઉત્તમ સંસ્કારો મળે છે પરિમાણ કરો. ઈછા આકાશ જેટલી તેથી માણસને ધમ કરવાની ભાવના થાય. પરંતુ અનંત છે. આ ઇચ્છાને મર્યાદામાં લાવવા એ ધમ ઉચ્ચ કેટિને છે કે ખાલી ધમની માટે જ ભગવાને ઇચ્છા પરિમાણ વ્રત બતાવ્યું આભાસ જ છે એ સવાલ ઉભો રહે છે. છે. આજે માણસ એટલી બધી જ દશામાં આનંદઘનજી મહારાજા કહે છે કે હું એને જીવી રહ્યો છે કે એની કોઈ વાત જ થાય તેમ મારો ગુરૂ માનું કે જે મને આ વાતને સત્ય નથી. “લાભ” અને “લાભ” એ બનેમાં જવાબ આપે.
એક જ માત્રા વધારે છે. માટે લોભ એ ગગનમંડન મેં આ વીઆણી, હંમેશાં આગળ રહે. ને જેમ લાભ થાય
ધરતી દૂધ જમાયા; તેમ લોભ વધતો જાય.
માખણ તે કઈ વિરલા પાયા, આ બાજુ નાની વહુની આવી વાત સાંભળીને
છાશે જગત ભરમાયા.? રાજસભા આખી ચક્તિ થઈ ગઈ. રાજાએ
ગાય આકાશમાં વીયાણી, જમીન પર તેનું બાઈને કહ્યું કે બાઈ “તે તો મને મોટા પાપમાંથી દહીં મેળવ્યું, એમાંથી માખણ તે કઈ વિરલા બચાવી લીધો. તું તે મારી ગુરૂ છો.” રાજાએ પાયા ! આખું જગત છાશથી ભરમાયું. ભગવાન મંત્રીને રજા આપી દીધી.
દેશના આપે છે ત્યારે તે સમવસરણ પર માણસમાંથી ગંભીરતા જવાથી માણસ બિરાજમાન છે. ભગવાનની વાણીને આનંદઘનજી છીછરાપણાને લીધે વધારે પરેશાન થાય છે. મહારાજ “ગગનમંડન મેં ગૌઆ વીયાણ”