Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 07 08

SR No.: 532044
Original Sutra Author: N/A
Author: Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1997
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 12

૫૮]
[શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
તેઓના પૈસા ખર્ચાઈ ગયા. તેથી નટી નિરાશ કીમતી વસ્ત્ર પણ મેં લેકોને આપી દીધું. થઈ ગઈ અને તેના પગ ડગમગવા લાગ્યા, એટલામાં નાના શબ્દોએ મને ઉગારી લીધા. નટે કહ્યું, ‘બહુત સમય બીત ગયે, થેડો રહ્યો નટની તાલ ભંગ ન કર.'
રાજાએ કુંવીને પૂછયું તે ગળાને હાર કેમ
આપી દીધે? તેણીએ કહ્યું “પીતાજી મારી ઉંમર “હે નટની આપણે જેટલો સમય રહેવાના થઈ ગઈ છે છતાં પણ પૈસાના લાભમાં દહેજની હતા તેમને મોટાભાગનો સમય વીતી ગયા છે. લાલચમાં તમે મારા લગ્ન ઠેલે જાવ છે. મને હવે માત્ર થોડા સમય માટે સમતુલન શા માટે વિચાર આવ્યા છે કે જીવનસાથીને શોધીને ગુમાવે છે. હવે કાયને બગાડવાને અર્થ શો ?' હું નાગી જા?'. ત્યાં નટના શબ્દ મેં સાંભળ્યા
આ શબ્દ સાંભળતાં ત્યાં હાજર રહેલા એક અને મારી શુદ્ધબુદ્ધ ઠેકાણે આવી. મેં વિચાર સાધુએ પિતાને મળેલી કીમતી કામળી તેમના કાર્યો તમે વૃદ્ધ થઈ ગયા છે. હવે કેટલા વર્ષ તરફ ફેકી. રાજકુમાર અને રાજકુમારી પણ આ જીવવાના. થોડા સમય માટે મારે શા માટે નૃત્ય જોતાં બેઠાં હતાં. નટના આ શબ્દોએ તેમના કુટુંબની આબરૂ બદનામ કરવી. આમ નટે મને હૃદયને પણ વીધી નાખ્યું. રાજકુમારે પિતાની પતનમાંથી બચાવી લીધી અને મેં તેને હાર આંગળીમાં સોનાની વીંટી અને રાજકુમારીએ આપી દીધો. પિતાના ગળાને હાર આપી દીધું.
ચમડી છૂટે પણ દમડી ન છૂટે એ જ અંદર વલેપાત હય, અશાતિ હેય રાજા આ જોઈને આભો બની ગયું. તેમણે કહ્યું તે બહારનું સુખ ગમે તેટલું હોય તે તમે બધાં શું ગાંડા બની ગયા છે લૂંટાવા બેઠા
પણ શા કામનું? છે.” રાજાએ માધુને કહ્યું મેં તને ખૂશ થઈને કીંમતી મળી આપી તે આ નાચવાવાળીને રાજકુમારને પૂછવામાં આવ્યું ત્યારે તેણે આપી દીધી.
કહ્યું પિતાજી હું વિચારતે હતા તમે વૃદ્ધ થયા છે - સાધુબાબાએ કહ્યું “મે આખી જિંદગી છતાં હજુ રાજ્યની લગામ છેડતા નથી. રાજગાદી તપશ્ચર્યા કરી. ભગવાનનું નામ લીધું. ૬૦ વર્ષની મને સોંપતા નથી. તમારા મેહ જોઈને મને થયું ઉંમર થઈ. જરૂરત ઓછી કરી નાખી હતી. હું કે મારી યુવાની વીતી જશે છતાં મને કશું મળશે આ રાજદરબારમાં મહિનાથી છું. પરંતુ તમારે નહી. તેથી મેં તમારુ ગળું દાબી દઈને મારી આ વૈભવ અને વિલાસ જોઈને મને થયું કે નાખવાને વિચાર કર્યો હતો. ત્યાં નટના શબ્દએ રાજા ભગવાનનું નામ લેતા નથી અને કેટલું મને હલબલાવી નાખ્યો. મને ભાન થયું કે તમે તો સુખ ભેગવે છે, કેટલું ભેગું કરી રહ્યો છે. તેથી વૃદ્ધ થયા છે. આવી જીવીને કેટલા વર્ષ જીવશે. હું વિચારતે હતું કે આ સાધુજીવન છોડીને હું એ પછી તે બધું મારું જ છે ને? આટલા વર્ષો પણ ભેગ ભોગવી લઉં ત્યાં નટના શબ્દ મારા ધીરજ રાખી હવે થોડા સમય માટે આ કંલક કાનમાં પડ્યા બહુત સમય બીત ગયે, ડો રહ્યો. મારા માથા પર શા માટે લગાડવું? નટે મને પાપઅને મારા મનમાં પ્રકાશ પડે. આટલાં વર્ષો માંથી ઉગારી લીધું એટલે મેં તેને મારી સોનાની મેં તપશ્ચર્યા કરી છે અને હવે થોડા માટે મારે વીંટી આપી દીધી. અવતાર બગાડું અને મારી પાસે રહ્યું હું (અનુસંધાન ટાઈટલ પેજ ૩ ઉપર)