Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કદીપણ નહિ પરણું તેમ કહેતે ગયો? આ સાંભળી રાજ! એ સુગંધકુમાર કેણ હતો ? અને એણે તેના પિતા તેણે લઈને પિતાના ઘર તરફ પાછો ફર્યો. એવું શું વ્રત કર્યું કે તેના સર્વે દુઃખ નાશ
દુધાના પિતા પિતાની પુત્રીના લગ્ન માટે પામ્યા? તે મને કહે. ગુરૂએ કહ્યું કે, એ સુગ ધહર હંમેશા ચિંતા કર્યા કરે છે. પણ યોગ્ય સ્થાન કુમારની વાત સાંભળ! મળતું નથી, એક દિવસ શેઠને ઘરે બહુ સ્વરૂપ સિંહપુર નગરમાં સિંહસેન રાજા કનકપ્રભા વાન કેઈ ભીખારી આવી ચડે. તેને શેઠે પિતાને રાણી સાથે રાજ્ય કરતા હતા. તેને એક પુત્ર ત્યાં રાખી લીધું અને કહ્યું કે જો તું મારા ઘરે થયો. તે અતિશય દુર્ગધી હતા. તેથી તે સૌ ને રહીશ તો હું તને મારી પુત્રી પરણાવીશ. આમ અપ્રિય થઈ પડયો, એક વખત સિંહપુર નગરમાં કહી શેઠે તેને પોતાના ઘરે રાખ્યો સુઅવસરે પદ્મપ્રભસ્વામી પધાર્યા. તેમને વંદન કરવા સિંહસેન તેને પિતાની કન્યા પરણાવી. જ્યારે તે ભિખારી રાજા પરિવાર સહિત ઉપાશ્રયમાં આવ્યા. અને અને દુર્ગધાનો મિલાપ થાય છે, ત્યારે ભિખારીને વ્યાખ્યાન શ્રવણ કર્યા બાદ રાજાએ પૂછયું કે, હું દુર્ગધા પાસેથી ખુબજ દુર્ગધ આવવા લાગી તેથી પ્રભુ ! મારા પુત્ર અતિશય દુધી થયે તેનું ભિખારીએ વિચાર કર્યો કે અહિં રહેવા કરતા શું કારણ હશે? પૂર્વ ભવમાં તો કયું પાપ લીખ માંગીને જ રહેવું સારું છે આ સુખ મારે કર્યું હશે. યોગ્ય નથી. આમ વિચારી ભિખારી સર્વ સુંદર પ્રભુએ કહ્યું કે, હે રાજન! સાંભળ નાગપુરથી પિપાક અને આભૂષણે મૂકી પિતાના કપડાં પહે. બાર જોજન દૂર નેલ પર્વત ઉપર એક શીલા ઉપર રીને ચાલી નીકળ્યો, આથી દુર્ગધ ખૂબ જ રડવા એક માસ પ્રવાસી સાધુ ધ્યાન ધરતા હતા. ધ્યાલાગી, સવારે દાસી મારફતે તેના માતા-પિતાને નાવસ્થામાં તે સાધુ ઉપર વ્યાઘે ઉપદ્રવ કરવા ખબર મળ્યા ત્યારે તેઓ પિતાની પુત્રીને કહેબ માંડે. એક દિવસ તે સાધુ નગરમાં એષણાર્થે લાગ્યા કે હે વત્સ ! કર્મનો સિદ્ધાંત પાસે કેઈ ગયા. એટલે તે વ્યાઘે શિલા ઉપર અગ્નિ સળગાવ્યો માનવીનું કશું જેર ચાલતું નથી. માટે હાલ તું તેથી શિલા ખૂબ જ ગરમ થઈ ગઈ સાધુ ગોચરી ધર્મ કરકર, ધર્મના પ્રભાવે સર્વ સુખ પ્રાપ્ત હેરી અગ્નિથી તપ્ત બનેલ શિલા ઉપર બેઠા, થશે. આ સાંભળી દુર્ગધા પણ મનમાં સંવેગભાવ અતિકષ્ટ પરિસહ સહન કર્યું અને આ તે શુભ ધરીને ત૫-જપ વિગેરે કરવા લાગી.
ધ્યાનથી કેવલજ્ઞાન પામીને મોક્ષે ગયાં. બીજી થોડા સમય પછી એક દિવસ જ્ઞાની ગુરૂ તે બાજુ પેલો વ્યાઘ દુષ્ટ કર્મોથી કેોિ થયો અને નગરમાં પધાર્યા. શેઠે તેમને પૂછયું કે, હું ગુરૂદેવ! મરણ પામીને સાતમી નરકમાં ગયો. અનેક ભવે આ મારી પુત્રીને આ રેગ શાથી થયે? આપ ભમીને એક શ્રાવકના ઘરે અવતર્યો. ત્યાં પશુમારા ઉપર કૃપા કરીને તે રોગને મટાડવાના ઉપાય પાલનને બંધ કરવા લાગે શ્રાવક હોવાથી કહો. ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે, હું એડ ! તમારી નવકારમંત્ર શીખ્યાં એક વખત તે પશુપાલન વનમાં પુત્રીને સાત વર્ષ અને સાત માસ સુધી રોહિણીનું પશુઓ ચરાવતા હતા, ત્યારે વનમાં દાવાગ્નિ સળગી તપ ર ધવક કરાવે તે દિવસે ચઉવિહાર ઉઠયો તે અગ્નિ ધીમે ધીમે આગળ વધતે વધતા ઉપવાસ કરે અને ભાવપૂર્વક ભગવાનની રત્નમય જ્યાં પશુપાલ સૂતા હતા ત્યાં આવી પડે અને પ્રતિમાની પૂજા કરવી, પૂર્ણ થયા પછી યથા- પશુપાલ બળીને ભસ્મ થઈ ગયે. નવકારમંત્રના યોગ્ય સારી રીતે ઉજમણું કરવું. જે આ તપ સ્મરણથી શુભ મૃત્યુ પામીને તારા ઘરે તારા પુત્ર વિધિપૂર્વક કરાવશે તે સુગપકુમારની જેમ સવ” તરીકે જન્મયા. પણ હે રાજન ! હજુ તેના કર્મો દુ:ખ મટી જશે. દુર્ગધાએ પૂછયું કે, હે મહા- પુરા ક્ષય થયા નથી તેથી તે મહાદુગંધી થયો છે.
|
નાનંદ પ્રકાર
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531982 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1989 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |