Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આપણે ઉપકા૨ કરીછો. ભૂલી જવું ”
ભાવનગરની શ્રી જેન આત્માનંદ સભા તથા શ્રી યશોવિજયજી ગ્રંથમાળાના ભૂતપૂર્વ પ્રમુખ, મહાદય પ્રેસના માલિક મારા બાપુજી સ્વ. ગુલાબચંદ લલુભાઈ શાહની તૃતીય પુણ્ય તિથિએ (૧૬-૬-૮૬) તેમના જીવનની સત્ય ઘટના મુજ્ઞ વાંચકોને પ્રેરણાદાયી નીવડશે એ હેતુથી લખવા પ્રેરાય છું. વાત એમ છે કે આજથી લગભગ ૨૪ વર્ષ પહેલાં કેર્ટ ઉપાશ્રયમાં શ્રી ચિત્રભાનું યાને મુનિ ચંદ્રપ્રભસાગરનું ચાતુર્માસ હતું. તેમની સુંદર વ્યાખ્યાન શૈલી અને વ્યક્તિત્વે મુંબઈને ઘેલું કર્યું હતું.
મારા બાપુજી મુંબઈ આવેલ અને અમે બને તેમનું પ્રવચન સાંભળવા ગયેલ, પ્રવચન પછી દેરાસરમાંથી નીચે ઉતરતાં દરવાજામાં એક સુંદર વસ્ત્ર પહેરલ લગભગ ૫૦ વર્ષની ઉંમરના સજજન મારા બાપુજીના ચરણમાં મરતક નમાવીને નીચે મૂકી પડયાં. મારા બાપુજી કહે, ‘ભાઈ આ શું કરે છે ? હું તમને ઓળખતા નથી. તમે કાંઈ ભલ કરતાં લાગે છે.” તે ભાઈ બાલ્યા, “વડીલ તમે મને ક્યાં થી ઓળખો? પણ તમારો મારા પર મોટો ઉપકાર છે. અને તે વાત નિરાંતે સાંભળવા આપશ્રી મારા ઘરે પધારે એજ વિનંતી. ” મારા બાપુજીએ કહ્યું. કે ભાઈ અમો એક સ્નેહીની મોટરમાં આવ્યા છીએ, અને તેમને ત્યાં માટુંગા જમવા જવાનું છે ને મુંબઈમાં સમય તે પાળવું જ પડે. છતાં, ચાલે તેમની ગાડીમાં બેસી દશ મીનીટ વાત કરીએ” તે ભાઈએ કહ્યું, કે વડીલ આજથી લગભગ ૩ર વર્ષ પહેલાં (૧૯૨૮) હું આપના ભાવનગરમાં આને દ પ્રેસમાં નેકરી કરતો હતો અને લગભગ ત્રણ મહીના કપ ઝીટરનું કામ કરેલ અને ચાર રૂપિયા માસિક પગાર હતો. મારી વિધવી બા અને હું બેજ કુટુંબમાં હતા, સ્થિતિ ઘણી જ કફોડી હતી. એવામાં અમારા દૂરનાં સગાં મુંબઇથી ભાવનગર આવલ. અને તેમણે મારી બાને સમજાવ્યું કે બાબુને મુંબઈ મોકલે તે તેને માટે પારસી અગર ખાજા ગૃહસ્થમાં નોકરી અપાવીશ. તેમને તે લોકો સાથે સારો સબ ધ હતો. આ નોકરી માં કઈ દિવસ ઉંચો નહી આવે ? વળી જ્યાં સુધી કમાશે નહીં ત્યાં સુધી મ, રા ઘરે રહેવા જમવાની સગવડ કરી આપીશ. દૂરના સામાન્ય સ્થિતિના સગાં પણ એ જમાનામાં મદદ કરતાં. બહુ સમજાવટ પછી મારી બા કબૂલ થયા. મને પણ મુંબઇ જવાની ખૂબ ઉક ડા થઈ, પણ જવાના પૈસા કયાંથી કાઢવા? તે વખતે મુ બઈનું રેલવે ભાડું લગભગ દશ રૂપિયા હતું. વળી તે દરમીયાન અમારી શેરીમાં રહેતાં એક લહાણા ગૃહસ્થ મુંબઈથી આવેલ ને તેઓ પાચનીની આસપાસ રહેતાં હતાં. ને મારે ગુલાબવાડીમાં જવાનું હતું. તેઓ મારી બાને મળ્યા અને સાચવીને લઈ જવાની ખાત્રી આપી. આ સથવારે કેમ જવા દવાય ? બે દિવસ પછી તે ભાઈ જવાના હતાં મેં બહુ વિચાર કરીને પ્રેસમાં બપોરના બાર વાગે બધા નોકર જમવા જતા ત્યારે હિમ્મત કરીને તમારા ટેબલ પાસે ઉભો રહ્યો. આપે પૂછયું છોકરા કેમ ઉભા છો? શું કાંઈ કામ છે. ? જે હોય તે કહે. મે આપને મારી વાત કરી અને બારેક રૂપિયા મળે તે મુંબઈને ચાન્સ મળે તે મારી અને મારી બાની જિંદગી સુખી થાવ મારી વાત સાંભળી
૧૨૪]
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531933 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |