________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
AI
છે
તંત્રી : શ્રી પિપટલાલ રવજીભાઈ સલત વિ. સં. ૨૦૪૦ ધશાબ : મે-૧૯૮૪
વર્ષ : ૮૧]
[ અંક : ૭
તું શું? સમ્રાટ શ્રેણિકે રાજદરબારીઓને પૂછયું, “અનાજની સમસ્યા ઉકેલવા માટે સસ્તી કઈ ચીજ છે?”
શિકાર શોખીન એક અધિકારીએ કહ્યું, “રાજન ! માંસ સાવ સસ્તુ છે, તે માટે પૈસાય ખર્ચવા પડતા નથી. વળી તે ખાવાથી શરીર પુષ્ટ બને છે.”
આ કથનને ઘણાએ ટેકે આપ્યા. પરંતુ અભયકુમાર ચૂપ રહ્યા. દરબાર વિખરાય, રાત પડી. અભયકુમાર પેલા અધિકારીના ઘેર આવ્યા. ઉંઘમાંથી ઉઠાડીને કહ્યું, “સમ્રાટની તબિયત ગંભીર છે. રાજઘે કહ્યું છે કે કોઈ મોટા માણસના હૃદયનું પા તોલો માંસ આપવામાં આવે તો સમ્રાટ બચી જાય. આપ મોટા અધિકારી છે, આપના હદયનું પા તેલે માંસ આપે. હું આપને એક લાખ સુવર્ણ મુદ્રા આપું છે. ”
અધિકારીના ચહેરાનો રંગ ઉડી ગયા. તે એલ્યો, “લે, હું આપને એક લાખ સુવર્ણ મુદ્રા આપું છું. જે હદયનું માય આપે તેને તમે આપી દેજે.”
અભયકુમારે દરેક સમર્થ અધિકારીના બારણા ખખડાવ્યા. દરેક પાસે તેના હૃદયનું માંસ માગ્યું. દરેકે પ્રત્યુત્તરમાં એક લાખ સુવર્ણમુદ્રા આપી.
બીજે દિવસે રાજદરબારમાં અભયકુમારે એક કરોડ સુવર્ણ મુળને ઢગલે શ્રેણિક રાજા પાસે કર્યો. સમ્રાટે પૂછયું, આ શાના માટે?”
“રાજન્ ! બધાં સામંતોએ પા તોલા માંસ સામે આ મુદ્દા આપી છે અને તે પોતાના જાન બચાવવા માટે હવે આપ જ નક્કી કરો કે માંસ કેટલું સસ્તુ છે ?
અરે જ જીવનનું મૂલ્ય અનંત છે. આપણે ન ભૂલીએ કે જેમ આપણને આપણે જીવ હાલે છે તેમ સૌ કોઈને એ પિતાને જીવ હાલે હોય જ છે. માટે જ હંસાનો મહિમા અપાર છે. અભયદાનની પ્રશસ્તિ અવર્ણનીય છે. ના : |
જિન દેશના સૌજન્યથી
For Private And Personal Use Only
