Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આટલા બધાં સિપાઈએ ? જે તે અંદર જવાં રાજાના આગ્રહથી તેણે ત્રણ ચાર દિવસ લાગ્યો કે તરત જ એક પહેરગીરે આવીને મહેલમાં પસાર કર્યા. ત્યારબાદ તેનું મન વનમાં રે પૂછ્યું, “તારે ક્યાં જાવું છે? જવા તલસી રહ્યું, અહીં તેણે જે જોયું, સાંભળ્યું,
ભીલ યુવકે કહ્યું, “ભાઈ ! અહીં રાજા રહે અનુભવ્યું તે સર્વે કુટુંબીજનોને કહેવા મન છે તેને મળવા જાઉં છું.
ઝંખતું હતું. રાજાએ ખૂબ આગ્રહ કર્યો પણ તે પહેરગીરે મેં બગાડી કહ્યું, “રાજાને મળવા ન રોકાયે. જાય છે ! જવાન, સંભાળીને બોલ શું ભાંગ જયારે ભીલ વનના રસ્તે જતે હતો ત્યારે પીને આવ્યો છે ?”
પગ તે જાણે જમીન પર પડતા જ ન હતા. જાણે કદાચ તે દિવસે ધકકા ખાઈને પાછું જવું પડે હવામાં ઉડી રહયે છે ! પડત પણ ભાગ્યવશાત્ મહેલની બારીમાંથી જયારે તે સ્વજનો, કુટુંબીજનોને મળે રાજાની નજર તેના પર પડી જતાં જ, રાજા ત્યારે સર્વ પૂછવા માંડયું, “તમે ત્યાં શું જોયું? દેડતા આવ્યા અને સન્માન પૂર્વક અંદર લઈ શું ખાધું ?” ગયા.
પરંતુ તે આ ચીજોના નામ જાણતો ન હતો. જેમ જેમ ભીલ મહેલને જેતે ગયો તેમ જાણતા હોય તે પણ આ લોકો તે સમજી શકે તેમ આશ્ચર્ય ચકિત થતો ગયો. વિચારવા લાગે, ખરા ? તેથી પિતે કહેવા લાગ્યા, “ અહા ! કેવા મોટા ઓરડા છે ? કેવા સુંદર બનાવ્યા કેવું સરસ જોયું ? અહા ! કેવું સરસ ખાધું ! છે? કેટલા બધાં સેવક-સેવિકા ? પણ જયારે શું તેને સ્વાદ ! અરે ! કેવું મીઠું !” રાજાએ તેને મુલાયમ ગાદી પર બેસાડયે ત્યારે એક જણે પૂછ્યું, “શાંખાલૂ જેવું ? ” તેને લાગ્યું કે તે કઈ આસન ઉપર બેઠે જ અ. ના તેનાથી ઘણું મીઠું-ખૂબ સ્વાદભર્યું તેની સાથે રાજા જમવા બેઠા. સોનાની
. એથી વિશેષ કહેવાને તેની પાસે કોઈ શબ્દ ન થાળીમાં સેનાના વાટકા હતા. કેટકેટલી વાન
હતા કે ન હતી કેઈ ઉપમા. ગીઓ અને અનેક મીઠાઈઓ, આવી પુરી કે
પ્રભુ મહાવીરે આ કથા સંભળાવી અને કહ્યું, કચોરી તેણે જીવનમાં ક્યારે જોઈ ન હતી. તે “ જેવી રીતે ભીલ રાજમહેલના સુખને અને ખાતાં સ્વાદ અને સુગન્ધથી તરબળ બની ગયે. તેને મળેલ આનન્દને વ્યકત કરી ન શકે તે
ખાન પાન બાદ રાજાએ તેને સાથે લઈ સર્વ પ્રકારે જે આત્મા મોક્ષ સુખ મ્હાણે છે તે પણ બતાવ્યું. તે જોઈને તે આવક બની ગયે. આ મોક્ષ સુખ અને આનન્દને વ્યકત કરી શકતા તે સર્વ સ્વપ્ન છે કે સત્ય છે ? આ દેલત ! નથી. તેને તે ફકત અનુભવ જ થાય. વ્યકત મનુષ્ય આટલી સાહયબી ભોગવે છે તે તે તેની થઈ શકે નહિ.” ક૯૫નાથી પર હતું.
તિર્થયર”ના સૌજન્યથી જીવ દયા હેતે કરી ફાનસ,
દીપ પ્રગટ કર ધરીયે રે જિનપતિ દક્ષિણ અંગ કવીને અજ્ઞાન તિમિર દલ હરિયે રે
પંડિત શ્રી ઉત્તમવિજયજી
નથી.
માર્ચ-૮૪]
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531918 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |