Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શાંત અને મુકત નિગાહથી નવાજેશ કરી “ પાડુઆથી ચૂપકીદી પ્રવર્તી પતાના લધુ બ્રાતા તરફ ગુસ્સા આવતી બસની રાહ જોઈએ છીએ. તે આવશે ત્યારે પૂર્વક નિકેલા મીટ માંડી રહ્યો હતો “ સાહેબ અને આ અખબારે વેચાઈ જશે.”
આપને મુશ્કેલીમાં મુકવાનું વિચારી ન શકીએ. - “ આટલી બધી કપરી કઠિનાઈ ? તમે બને “કશી તકલીફ નથી.” ખૂબ થાકેલ લાગે છે. ”
ધાત: સ્વરે, તેણે કહ્યું “બહુ સારું” “સાહેબ, તે માટે અમારી કશી ફરિયાદ નથી.” પછીના બે પેરે, ચેસ્ટનટ વૃક્ષે વચ્ચે આવેલ,
સંપૂર્ણ નમ્રતા ભર્યા અવાજથી, વધુ પૂછપરછ ટેકરી પર વસેલા ગામ તરફ અમે ગાડી હાંકી ઉપર કરવા હિંમત ન ચાવી બીજી સવારે જયારે તે સ્થળે પાઇન વૃક્ષો અને નીચે હતું કે ભુરૂં સરોવર અમારી મારા ઉપર નહ પવિશ કરાવવા ગમે ત્યારે મેં કહ્યું, ધારણા હતી નાનકડી કુટિરની પણ જેક પાના ઉંચી “નીકેલા જે રીતે તમે કામ કરો છો તેથી ઠીક કમાણી ચીસથી અમે વીલા તરફ ગાડી હાંકી મકાન ઉંચી થતી હશે છતાં કપડાં પર ખર્ચ કેમ નથી કરતા ? દીવાલથી રક્ષિત હતું. મારી આંખે તે સ્વીકારવા વળી તમારે ખેરાક પણ આછો પાતળો છે. તમારા તૈયાર ન હતા. ત્યાંજ બને તણે ગાડીમાંથી બહાર કમાયેલ પૈસાનું શું કરે છે !
કૂદી પડયા. સૂર્ય પ્રકાશમાં પણ ચહેરા પર ઘેરે રંગ છાઈ “સાહેબ, અમને બહુ વાર નહિ લાગે કદાચ ગયા પછી ફીકાશ પ્રસરી ગઈ ભૂમિ પર નયને એક કલાક. આપ કેફી ગૃહમાં કેફી લેશેને ?” મૂકી ગયા.
દીવાલના ખૂણાની પેલી મેર સરકી ગયા. મેં કહ્યું, “અમેરિકા જવા માટે પૈસા બચાવતા થે ડી મિનિટો બાદ, હું તે તરફ વળે બાજુના
દરવાજે પહોંચી બેલ વગાડી ચશ્માવાળી, દેખાવડી સ્ત્રી બાજુએથી મારી તરફ જોયું. મહા પ્રયને અવાજ
આવી તાલીમ પામેલ, સફેદ ગણવેશમાં જોતાં જ હું નીકળે “ અમને ત્યાં જવું ખૂબ ગમે પણ અત્યારે
અત્યારે આજે બની ગયે “ હું હમણાં જ બે તરુણોને લઈ અહીં અમારે જુદી યેજના છે.”
આવ્યો છું ” “ અરે ! હા ” તેના ચહેરા પર ચમક “ કઈ યોજનાઓ ? "
આવી મને પ્રવેશ આપવા દ્વાર ખોલ્યું “ નાકેલા અને
જેકેપિ-હું આપને ઉપર લઈ જઈશ ” અગવડ ભર્યા હાસ્ય સાથે, મને હંમેશ મુંજવતા દેખાવ રમે, ધીમા અવાજે કહ્યું, “સાદી સરળ
તેમણે મને હોસ્પીટલ તરફ દોર્યો હોસ્પીટલના સાહેબ” મેં કહ્યું, વા' ૧ અમે સોમવારે રવાના
ર્ડો જ સુવિધા યુકત હતા. વચ્ચેની પરશાળ સુંદર ને થઈશું જતાં પહેલાં તમારે માટે હું શું કરું તે કહે છે હતી. નિકેતાએ શિર હલાવી, ના કહી પણ એકાએક નાના દક્ષિણ તરફની બ.કની પાસે દાદર ચઢી આવ્યા ગલુડિયાના નોરા જેમ જેકના નસકોરાં ધ્રુજી ગયા સામે જ હતા બગીચાને સરેવર એક રૂમ પાસે આવી તે બેલી ઉઠશે સાહેબ, દર રવિવારે અમે અહિંથી તેણે શાંત રહેવા કહ્યું અને કાચના પાર્ટીશનમાંથી ૩૦ કી. મી. દૂર પલેટાની મુસાફરી ખેડીએ છીએ. નજર નાખવા કહ્યું. હું શિ મુજબ સાયકલ ભાડે કરીએ છીએ. પણ વીશ વર્ષની યુવતી પાસે બન્ને જણ બેઠા હતા આવતીકાલે આપની ગાડી ઠા. અમને ત્યાં પહોંચાડશે સુંદર કિનારીવાળું જેકેટ પહેરી, એસીકા ઉપર સુતેલી તેવી કૃપા
યુવતી તેમની વાતચીત સાંભળતી હતી. તેની ચક્ષુઓ મેં તે ડ્રાઈવરને રવિવારની દી આપી દીધી છે મૃદુ અને કેમળ હતી લમણાં ઉપર અંછુ તેજ, છતાં હું જાતે ગાડી હાંકી, ત્યાં તમને પહોંચાડીશ વિચિત્ર નબળાઈ હોવા છતાં, બને ભાઈઓની સામ્યતા,
મે ૮૩)
[૧૨૯
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531908 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 080 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1982 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |