Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(અનુસંધાન પેઈજ ૧૨૧થી શરૂ)
છતાં તેને પ્રબળ પ્રતાપે આસપાસના નિશ્ચય કર્યો છે કે હું મહેતો હોવાથી તેમજ હાના-મોટા સામતે અને પ્રતિસ્પર્ધીઓને મારા સ્વભાવ અને આશયને અનુકૂળ હોવાથી નિપ્રભ બનાવી દીધા. નમિરાજ એ કઈ મહા મારે જ આ અવન્તિની ગાદીએ મારા સહેદર સમ્રાટ થવાને સર્જાયે હોય એવી તેની કીર્તિ એવા મિથિલાપતિને સ્થાપી, મારે જિન કથા દૂર દૂરના દેશમાં પણ ફેલાઈ ગઈ શાસનના ધોરી માર્ગે ચાલી નીકળવું.” રાગ અને વિરાગ વચ્ચે શક્યને નહીં
એકવાર નમિરાજ પોતે જે અવન્તિપતિને પણ સગી બહેનેના જેવો સંબંધ હોય છે, વાત કરવા તૈયાર હતું તે અતન્તિપતિના એ વાત વખત જતાં નમિરાજે પિતાના જીવનથી વિરાગના આ શબ્દ સાંભળી ઉદ્વિગ્ન થયો.
ટિશ સત્ય કરી દાખવી. અતિ રંગરાગથી કંટાળે
વિલાસી જ્યારે કઈ જુદા જ પ્રકારની તૃતિ નવી રાજઋદ્ધિ પ્રાપ્ત થવાથી તે ભલે સંતુષ્ટ હેય, પણ સહદરના નિર્મળ પ્રેમભાવને ગુમા
કે શાંતિને માટે તલસતે હોય છે ત્યારે વિરાગ વવા તૈયાર ન હતો.
પિતે સામે આવી, તેને નેહથી સ્પર્શે છે, “જે, ભાઈ” ચંદ્રયશે વધુ સ્પષ્ટીકરણ કરતાં આલીંગે છે અને ઊંડી તૃપ્તિ ઉપજતાં સુધી કહ્યું “તું હજી હાને છે-જન્મથી નહીં તે તેની પાછળ ને પાછળ ફરતી રહી સતી સન્નાપણ ભાગ્યથી તે મિથિલાની સમદ્ધિ મેળવી છે રીની જેમ સ્વસ્થતાના ગર્ભાગારમાં લઈ જાય છે. ખરેખર તું ભાગ્યશાળી છે–બળવાન છે અને તે નિમિરાજ પણ એક દિવસ નિત્યના વિદ મહેચ્છાએથી પણ પરિપૂર્ણ છે. મિથિલા અને
- વિલાસ અને શૃંગારથી થાક્યો-કંટાળ્યો. રમઅવન્તિના સંયુક્ત શાસનને પ્રતાપ તું આખા
ણીઓનાં જે નૂપુર કાર અને કંકણવની આર્યાવર્તામાં ફેલાવી શકશે. માતાએ જે દુઃખ
જ તેને સંસારના સારભૂત લાગતાં તે જ ઝંકાર ને પરિતાપ વેહ્યાં છે તેની પાસે મારો આ *
અને ધવની તેને હવે અકારાં થઈ પડ્યાં. ત્યાગ તે કંઈજ વીસાતમાં નથી. અવન્તિ અને
સવીર્યતા કઈ દિવસ વચલે માર્ગ નથી
સ્વીકારતી ધીમે ધીમે-કમે કમે એ પ્રકારના મિથિલા એક અને અભિન્ન રહે એ મારા જીવનની
સ સારના કહેવાતા ડહાપણ સામે તે બળવા જ મહાકાંક્ષા આજે પાર પાડી છે. સાધુ સમુદાયમાં કરતી આવી છે. મિરાજે પણ વચલે માર્ગ રહ્યો રહ્યો પણ એ દેવવાંછિત દશ્ય નિહાળી પસંદ ન કર્યો. એક દિવસે અતલ રાજભવ મારા અંતરના આશિર્વાદ પ્રેરીશ.”
અને દુર્ભેદ્ય મેહજાળને તેડી, પ્રપંચને સામે નમિરાજે તરતમાં તે સંમતિ ન આપી. પાર પહોંચી ગયે, દેવતાઓએ તેની વિરાગપણ જેમ જેમ દિવસે વીતતા ગયા અને ચંદ્ર- દશાની દ્રઢતા કસવા ઘણા ઘણા ઉપસર્ગો કર્યા, થશે ભેગ-વૈભવની વચમાં વસવા છતાં પિતાના પણ એક વખતને બળવાનું મગધપતિ એ જીવનને એક વૈરાગ્યમય બનાવી મૂક્યું ત્યારે અનુકૂળ તેમજ પ્રતિકૂળ ઉપસર્ગ વચ્ચે પણ જ નમિરાજે અવન્તિનું શાસન સંભાળી લઈ મેરૂશિખરની જેમ અડગ, અચળ અને અડેલ મોટા ભાઈ ચદ્રયશને મુનધર્મના મહાવત રહ્યો નમિરાજ રાજા મટી રાજર્ષિ તરીકે અંગીકાર કરવાની રાજીખુશીથી અનુમતિ આપી.
વિશ્વવંદ્ય બન્યા. નમિરાજ જેટલે યુદ્ધવીર હતું એટલે જ
સ્વયં મહાવીર ભગવાન જે રાજર્ષિના શૃંગારપ્રિય હતે. કાં તો તે સૈન્યનું સંચાલન કરતે હોય અને કાં તો હજારો રમણીઓથી વીંટ.
શ્રદ્ધાબળ અને ત્યાગબળને પ્રશસે તેની આત્મ ળાઈ, ઉદ્યાનની એકાદ કુંજમાં રસપ્રમત્ત ભ ગની દશા કેટલી ઉન્નત, ભવ્ય અને વંદનીય હશે ? જેમ પડ્યો હોય. એ સિવાય જીવનના નિર્દોષ રાગમાંથી જનમેલે વિરાગ, પંકમાંથી જન્મતા રસ, આનંદ કે ઉલ્લાસથી સાવ અજ્ઞાત હતે. પંકજની જેમ કેટલે મનરમ લાગે છે ?
૧૨૬
ક
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531849 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 12 MB |