Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 05 06

SR No.: 531848
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1977
Total Pages: 44
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 17 MB

Page 23

બાબતનુ` મહત્વ પિછાની શકતા હતા, મૂલ્યાં કન કરી શકતા હતા અને પ્રગતિરોધક તત્ત્વને પારખી જઇને એની સામે જાગ્રત રહેવાનું સમાજને નિર્ભયપણે કહેતા રહેતા હતા. આમ કરવા જતાં કયારેક જનસમૂહની ઈતરાજી કે કનડગત વેડવાનો વખત આવતા તે પણ તેઓ જરાય વિચલિત થયા વગર, પેાતાનાં સિદ્ધાંત અને કા”ને મક્કમતાપૂર્વક વળગી રહેતા હતા. આ દ્રષ્ટિએ તે મહાત્મા ગાંધીજીના
એમ લાગે છે કે અ'ધપણાના અવરોધની સામે ઝઝુમીને જીવનવિકાસના નવા સીમાડા સર કરવાનું મળ જે વિદ્યાપ્રીતિએ પંડિતજીને પૂરૂં પાડ્યું હતું, એ વિદ્યાસાધના કરતાં કરતાં તેઓને સત્યને મહિમા વધુને વધુ સમજાતા ગયે હશે અને કયારેક કયારેક સત્યને પામ્યાની અપૂર્વ આનદઅનુભૂતિ પણ તેઓને થઇ હશે.
જીવન અને કાયથી ખૂબ પ્રભાવિત થયા હતા. અને પ્રગતિપ્રેરક નવી વિચારસરણો અને એટલુ જ નહી એના લીધે પંડિતજીની દીન-કાય વાહીને આવકારવાની સાધકે તૈયારી રાખવી દુઃખી જનતાના કલ્યાણુની ભાવના તથા રાષ્ટ્રી-જોઇએ. અને આ કામ ત્યારે જ થઇ શકે જ્યારે યતા દ્રઢ બની હતી અને રચનાત્મક કા સાધકના હૃશ્યમાં સમતા, સહનશીલતા અને અને વિચારનુ' મહત્વ તેએ વિશેષ રૂપે સમજી સમન્વયદૃષ્ટિનુ ગજવેલ ભરેલુ હોય. પંડિતશકયા હતા. સાથે સાથે ગાંધીજી પણ પડિતજીનુ જીવન કહે છે કે તેઓ આ બધી કસોટીએ જીની સત્ય પરાયણ અને સેવા પરાયણ વિદ્વત્તાનુ સત્યના સાચા ઉપાસક પૂરવાર થયા હતા. મહત્વ સમજી શકયા હતા તથા તેથી જ તેએએ અને અસત્ય, અધમ, અનાચાર, અત્યાચાર કે ગુજરાત વિદ્યાપીઠમાં પડિજીતની દ'નાના અનીતિની સામે એમણે કયારેય નમતુ તેન્યુ અધ્યાપક તરીકે નિમણુક કરી હતી. પ`ડિતજીની ન હતુ` કે અનિષ્ટ વિચાર કે કાય સાથે કયારેય આવી ઉચ્ચ કોટીની અને આદશ જીવન- સમાધાન કર્યુ ન હતું. આ રીતે તેએએ એક સાધનાને સમજવાના નમ્ર પ્રયાસ કરીએ. સાચા આત્મસાધક ધર્માત્મા જેવું સતત જાગ્રત અને અપ્રમત્ત જીવન જીવી બતાવ્યુ હતુ અને હોઈ શકે એનું ઉત્તમ ઉદાહરણ પૂરૂં પાડ્યુ સ્યાદવાદ કે અનેકાંતવાદનું' રચનાત્મક રૂપ કેવુ' હતું.
પરિણામે સત્યની શેાધની ઝખના, સત્યના ગમે તે ભાગે સ્વીકાર કરવાની તત્પરતા અને સત્યને જીવી જાણવાની તાલાવેલી એમનામાં ઉત્તરેત્તર વધુને વધુ સક્રિય થતી ગઈ. આને લીધે તેઓ કેવળ ધર્મશાસ્ત્રાના નિષ્ણાત પતિ બનવા ઉપરાંત ધર્મોંમય આચરણથી પેાતાનાં જીવન અને વ્યવહારને નિમ ળ, નિખાલસ અને
માર્ચ -એપ્રિલ, ૧૯૭૮
પ્રામાણિક બનાવવાને પુરૂષાર્થ કરનાર સાચા પાંતિ તરીકેનુ' ગૌરણ પામ્યા હતા. આ રીતે તેએનું જીવન સત્ય અને ધર્મની જીવત ભાવનાથી વિશેષ ઉન્નત અને પુનિત બન્યું હતું. પણ સત્યની આવી આરાધના કરવી એ સહેલી વાત નથી એ કામ તેા તલવારની
ક'ઈ
કેટલીય જુની નકામી રૂઢ માન્યતાઓ અને ધાર ઉપર ચાલવા જેવુ કપરૂ છે. એ માટે પ્રવૃત્તિઓને તજી દેવાની અને લેકે પકારક
પડિતની આવી જીવનપશી ધર્મ પરાયણતા, એમના વિશ્વ સાથેના વ્યવહારમાં અહિંસા, કરૂણા અને વાત્સલ્ય એ ત્રણ રૂપે જોવા મળતી હતી.
માનવ માત્રની સમાનતા, ન કોઈ ઊંચ ફ્રેં કે ન કોઇ નીચ. સ્ત્રી પુરૂષોની સમાનતા, અ ંધપણા જેવી પરાધીન સ્થિતિમાં પણ બીજાની ઓછામાં ઓછી સહાય લેવી પડે અને બીજાને ઓછામાં એછી તકલીફ આપવી પડે એ રીતે ખુમારીભયુ* જીવન જીવવાની કળા વગેરે દ્વારા તેઓએ અહિંસાની ભાવનાને જીવી બતાવી હતી.
ર