Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 08

SR No.: 531822
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1974
Total Pages: 22
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 12 MB

Page 11

ગારજીએના જેવી હડધૂત દશા થવાની...હવે જાણવાનુ તથા ભણવાનું બાકી રહ્યું નથી એમ જે જાણું છે, તેને માહુરાજા છેતરે છે. ઉત્તમ ચારિત્ર વડે સાધુએ પોતાના નામને દીપાવે છે...હાલ હું નિરૂપા ધિ જીવન ગાળું છું તેથી પત્ર લખતાં ઢીલ થાય છે.”કરી
બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજીની સાહિત્ય, ધમ અને સમાજ પ્રત્યેની સેવા અજોડ છે. આ મહાન આચાર્યશ્રીની 'તિમ ઈચ્છા પણ કેવી મહાન અને વિચક્ષણ હતી, તે પણ તેમની ડાયરી પર દૃષ્ટિપાત
ખોટી ફિઢને વળગી રહી જૈન સમાજ પાસે નકામા ખર્ચ ન કરાવવા અંગે તેમજ શ્રાવકોના માથેથી ખ`ને એજો એછે કરાવવા માટે, વ`માનકાળના આપણા સાધુ ભગવંતને બહુ
સમજી લઇએ. આ નોંધ નીચે મુજબ છેઃપ્રાચીન અને અર્વાચીન એ એ જમાનાના અભ્યાસનું ચેાગ્ય એવું મિશ્રણ કરીને સાધુઓને અભ્યાસ કરાવવાની આવશ્યક્તા છે. જમાનાને ઓળખવા જોઇએ, અને હાલના જમાનાના લોકોને મનન કરવા જેવા એક પત્ર સ્વર્ગસ્થ આચાર્ય-ઉપદેશ આપી શકાય એવી પ્રણાલિકાથી અધ્યયન કરવું જોઇએ. રાજભાષાને પણ સાધુએ અભ્યાસ કરવા જોઇએ. ભિન્ન ભિન્ન સંઘાડાના
શ્રીએ તા ૧૬-૭-૧૯૧૫ના મુનિશ્રી અજીતસાગરજી પર લખ્યું છે જે નીચે મુજબ છે:~ ...સમય વિચિત્ર છે. રૂઢિ પ્રમાણે પ્રવધુ
(6
સાધુએ કે જે અભ્યાસીએ હાય તે એક ઠેકાણે એ સર્વથા ચાગ્ય છે કે અયોગ્ય અને તેથી ગાભણી શકે એવા સુધારા કરવા જોઇએ. સાધુએ કોલેજના વિદ્યાર્થી એની પેઠે ભેગા મળીને અભ્યાસ શકે. જમાના વિદ્યુતવેગે દોડે છે, તેને સાધુએ કરે, તે પરસ્પર એકષીજાને ઘણું જાણવાનુ` મળી જવા દેશે તેા જમાનાની પાછળ ઘસડાવુ' પડશે.”
લાભ દેખવામાં આવે છે, તેના હૃદયમાં વિચાર કરવા જોઈ એ. નકામા ખચ કરાવવાથી સ્વપરનું મહત્ત્વ નથી. જમાના–સ્થિતિ-ભાવ વગેરેના વિચાર ન કરવામાં આવે અને રૂઢિ પ્રમાણે કાને કાના કરવામાં આવશે, તે તે સદા નભશે નહીં. શ્રાવકનુ કાર્યાં શ્રાવકોને માથે છે. તે ગમે તેમ કરે તેમાં આપણે લાંબુ પેસવાની જરૂર નથી. પેાતાના આત્માના ઉપયાગમાં રહેવું. રાજા રાણીઓએ હવે ખર્ચ ઘટાડવા માંડ્યાં છે. તા જૈન સાધુઓ શ્રાવકોના માથેથી ખર્ચના બાજો ન્યૂન કરી તેમની ઉન્નતિ નહિ કરે, અને માછુ ધામધૂમમાં મહત્તાથી સઘ મહત્તા માની લેરો, તા તેથી ઉન્નતિના સ્થાને અવનતિનું બીજ રાપારો જેના જેવા ભાવ તેમાં પણ જેમ ખર્યાં ન્યૂન થાય અને જેમાં ખર્ચવાનુ છે તે અતાવવામાં
ઉપરક્ત કાર્યની સિદ્ધિ અર્થે, આચાર્ય શ્રી
અને આત્મહિત શાસનહિતથી વિચાર કરી વિવેક પ્રમાણે પ્રવુ, પરમાં પડવું નહિ, સાધ્ય દ્રષ્ટિને ધ્યાનમાં રાખીને ઉપયાગપૂર્વક પ્રવતવાની જરૂર છે, ધમ સાધન કરશે.’’
આવશે, તાજ જૈનધર્મ'ની ઉન્નતિ થશે. સત્ય દૃષ્ટિબુદ્ધિસાગરસૂરિજી ભલે સદેહે આજે આપણી વચ્ચે નથી, પણ તેમના સંધાડાના શક્તિશાળી, વિદ્વાન અને ચારિત્રશીલ આચાર્યા તેમજ બહાળે શિષ્ય સમુદાય ગુરુદેવની આ ઈચ્છાના અમલ કરી શકે તેવું છે, પિતાનું અધૂરું કાર્ય પૂર્ણ કરવાની જેમ પુત્રાની ફરજ છે, તેમ ગુરુદેવનુ અપૂર્ણ કાય' તેમના શિષ્ય વર્ગ પૂર્ણ કરે એવી ભાવના સાથે વિરમું છું.
*
જૈન સમાજમાં દરેક કાળે મહાન આચાર્યાં થઈ ગયા છે. વીસમી સદીમાં આપણે ત્યાં જે મહાન આચાર્યં ભગવતા થઈ ગયા, તેમાં આચાય
“ગુરુકુળની પેઠે આચારા સાચવીને ભણી શકાય એવી ઢબ પર એક સાધુ ગુરુકુળ થવાની ખાસ જરૂર છે. ત્રણ વર્ષથી આ સંબધી વિચારે થાય છે. સાધુ ગુરુકુળમાં સર્વ ગચ્છના અભ્યાસ કરવાની યેાગ્યતાવાળા સાધુએને ભણાવવા માટેની વ્યવસ્થા પ્રથમથી કરવી જોઇએ, અને જે સાધુએ ત્યાં અમુક હદ સુધીને અભ્યાસ કરે તેને સાંધ તરફથી પદવી અપાવવી, અને સાધુ ગુરુકુળમાંથી નીકળ્યા બાદ અમુક સાધુએની સાથે વિહાર કરીને ઉપદેશ આપી શકે એવી વ્યવસ્થા ઉત્તમપ્રદ છે.”