Page Text
________________
નહોતી, એથી હું સીધે એને ત્યાં ઊપડે. એને પેલાનું નામ શું ?' મેં પૂછ્યું, ધણી સારા નશીબે બહાર ગયો હતો અને એ રાંધતી હતી.
“કેનું નામ ? તમે પણ! જરા સીધું તે બોલે.” કેમ છોટુભાઈ? અત્યારમાં તમારી સવારી મારે “હવે ઢગ જવા દે ને! મારી બેરી નંદુને કહ્યું ત્યાં ?” તેણે પૂછયું.
પુરુષ મિત્ર છે?” દાંત પીસીને બોલ્યો: “આખુ મેં મારે સવાલ પૂછયોઃ “આ વાત તમે બનાવી ગામ જાણતું લાગે છે. માત્ર હું જ જાણતા નથી !' કાઢી ?”
જુઓ છોટુભાઈ તમે કાંઈ બહુ ઉશકેરાઈ ગયા અરેરે! નંદુને વિશે વાત બનાવી કાઢે છે એ જણાઓ છે. જરા શાંત થાઓ.” હસમુખે કહ્યું. તે મારી નાનપણની બહેનપણી.’
હવે બધી લાહ્યરી જવા દે. મને જલદી નામ તો પછી ગંગાએ સપનામાં એવું કાંઈક સાંભળ્યું ,
કહી દે
“નગીન” પેલી બેલી. ના ભાઈ, હું શા માટે બોલું ? મેં એને કહેલું.” તે પછી તમેજ ઉપજાવી કાઢી !” બોલ્યો.
નગીન કોણ ?' મેં પૂછ્યું.
એમ બારિસ્ટરની પેઠે સવાલ જવાબ ન કરે. ‘નારે ના, ભાઈ હું તે ઉપજાવી કાઢું? તે
મારે વહેલાં કેલેજ જવું છે.” પેલીએ કહ્યું, “હું એ સાંભળેલું કહ્યું.
નથી જાણતી.” “કોની પાસેથી સાંભળ્યું ? મેં ઘાંટો પાડીને પૂછ્યું.
“કોણ જાણે છે ? ” મેં પૂછ્યું, “તને કોઈએ “અરે છોટુભાઈ પુરુષ જાત વહેમીલી, ભાઈસાબી કહ્યું હશે ને ?' “એમ ગલ્લાતલ્લાં ન કર, ચંદાબહેન, નામ
મને તે ભાઇ, તમારી પાડેશી પેલી જમનાઓ કહી દો. તમે કોની પાસેથી આ વાત સાંભળી ? નહિ
કહ્યું હતું. બસ, હું જાઉ ?” આમ કહી એ ઘરમાં તે એમાંથી તમે સાર નહિ કાઢે.” મારે મિજાજ
જ પાછી અદશ્ય થઈ ગઈ હવે કાબૂમાં ન રહેતાં હું જેથી બોલ્યો. તમે તે હદ કરો છો, છોટુભાઈ, પેલીએ કહ્યું ,
હું ત્યંથી ઘેર કેવી રીતે ગયો અને ઘરની પાસે મારે શું ? મને તે પેલી હસમુખે કહ્યું. એ તે
રહેતી જમનાને ત્યાં કેવી રીતે પહોંચે એ મને
સાંભરતું નથી, એટલે હું ઉશ્કેરાઈ ગયા હતા. હું મરદનું નામ પણ જાણે છે.”
જમનાને ત્યાં પહોંચે. જમના શાકવાળા પાસે શાક એ મરદનું નામ મને જણાવો.'
લેવા બહાર જ ઊભી હતી. ‘ભાઈ, એ હસમુખને જ પૂછજોને!” પેલી બોલી, વચમાં મને નાહકના શા માટે હેરાન કરવા નીકળ્યા છે '
કેમ જમનાબહેન, તમને બીજો ધંધો નથી કે
તે મારી બૈરી મારી ગેરહાજરીમાં પરાયે પુરૂષ ઘરમાં હવે તે મને નંદુના ચારિત્ર વિશે શંકા નહિ,
જ ઘાલે છે, એવી વાત ઉપજાવી કાઢી ? ” મેં પણ ખાતરી જ થઈ ગઈ હસમુખ જુવાન છોકરી
ઉશ્કેરાઈને કહ્યું. હતી અને કેલેજમાં જતી હતી.
ચા. આ...લે, તે મેં વાત ઉપજાવી કાઢી, તરત જ એને ત્યાં પહોંચ્યા અને બારણા
એમ ને?” જમનાએ ઠંડે કલેજે કહ્યું. આગળથી બૂમ મારીને મેં એને બહાર જ બેલાવી. ' એ તે તરત હસતી હસતી આવી. “ઓ છે. ત્યારે કોણે ઉપજાવી કાઢી? બધાં તમારા જ નામ છોટુભાઈ! મારું શું કામ પડયું ?
દે છે. મેં ઝુકાવ્યું.
મંછા ભૂત અને શંકા ડાકણ
[૫૭
| SR No. | 531819 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1974 |
| Total Pages | 22 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 11 MB |