Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પરંતુ પાપ અને પુણ્ય બંનેને તેને ફળે થતાં તેનાથી પર થઈ ગયેલાં હોય છે. વસ્તુ અને આવ્યા વિના રહેતા નથી, કુદરતને આ કાનુન બનાવીને જેવા સમજવાની તેમની પાસે એક છે. બીજા આશ્રમમાં ગયા પછી, પાપના પશ્ચાત્તાપ. વિશિષ્ઠ દષ્ટિ હોય છે. મનની સમતુલા જાળવી ના કારણે દિનપ્રતિદિન વાંગસાનની તબિયત તેઓ બધું તટસ્થ દષ્ટિથી જુએ અને વિચારે છે. લથડતી ચાલી. આત્માર્થી માનવી માટે પાપને અન્યનાં અપરાધ અંગે વિચારી નિર્ણય લેતાં ભાર સહે એ ભારે કઠિન છે. માણુમ્રના રૂપમાં પહેલાં, સૌથી પ્રથમ તે તે અપરાધની પાછળ રહેલા પશુઓની વાત જુદી છે, કારણ કે એને રહેલાં કારણે વિચાર કરે છે. જેને આવી દષ્ટિ પુણ્ય-પાપનું કશું ભાન જ હેતું નથી. પોતાને પ્રાપ્ત થઈ હોય, તે માનવી પછી અન્યના અપરાધ અંતિમ કાળ નજીક છે એવું સમજી લઈ, પિતાના પ્રત્યે દયા અને કરુણ બતાવતો જ થઈ જાય છે. ગુરુદેવ ચૂઆંગને ત્યાં બોલાવ્યા. ચુઆંગ પિતાને ક્રોધ, તિરસ્કાર અને ધૃણાની વૃત્તિ તેનામાં જાગી પ્રિય શિષ્ય પાસે તુરત પહોંચી ગયું અને જે શકતી જ નથી. દશ્ય તેણે ત્યાં જોયું તેથી સ્તબ્ધ બની ગયા. ચૂઆંગને પિતાની સમીપ બોલાવી વાંગસાને ગ૬. શિષ્યની વાત સાંભળી તેને આશ્વાસન આપતાં ગદિત કંઠે કહ્યું “ગુરુદેવ! મેં આપને દ્રોડ ગંભીરભાવે ચૂઆંગે કહ્યું: “વાંગસાન ! જે કાળે અને વિશ્વાસઘાત કર્યો છે અને તેને એકરાર જે બનવાનું નિર્માણ થઈ ચૂકયું હોય છે, તે આપની સમક્ષ કર્યા વિના મરૂં, તે કૌરવ નરકમાં મુજબ બધું બનતું હોય છે. ગૃહસ્થાશ્રમ એ પણ પણ મને જગ્યા ન મળે.” પછી પિતાના બંને એક પ્રકારને વેગ છે. દાંપત્ય જીવનની સફળતાને હાથ મેં પર ઢાંકી દયાભાવે ડૂસકાં લેતાં બોલ્ય: આધાર સ્ત્રી કરતાં પુરુષ પર વધુ અવલંબે છે.
જનેતા જેવી મારી માતા તિન સાથે મેં પત્નીની જરૂરિયાતે, ઈચ્છાઓ, આકાંક્ષાઓ, અનાચાર સેવ્યો છે. તેથી છૂટવા માટે જ હું કામનાઓ અને અરમાને સમજીને પૂરાં કરવાને અહિં આવ્યું, પણ માનવી નાસીને ગમે ત્યાં બદલે, મેં મૂખએ પત્નીઓ સાથે ગુરુ-શિષ્યા જાય, પણ તેના અધમ કૃત્યો તેને શાંતિથી બેસવા જેવો સંબંધ રાખે. મારી એક પણ પત્નીને દેતા નથી. હજારે ઝેરી સાપ અને વીંછી એકી માટે હું યેગ્ય પતિ ન બની શક્યા અને મારી સાથે ડંખ મારે અને જે વેદના થાય, તેથી અધિક આવી ભૂલના જ કારણે અતૃપ્ત તિયેન અને તારે દારુણ અને અસહ્ય વેદના મારા પાપ કૃત્ય માટે અવળે માર્ગે જવું પડ્યું. તમારા બંનેની સ્કૂલનાનું હું ભેગવી રહ્યો છું. આપ મને માફ કરો તે જ નિમિત્ત તે હું બન્યું છું, એટલે આ સમગ્ર મારું મૃત્યુ કદાચ સુધરી શકે.”
કિસ્સામાં વધુમાં વધુ ગુનેગાર તે હું પોતે જ છુ.
પણ હવે અત્યારે આ બધી વાતને ભૂલી જઈ, વાંગસાનની વાત સાંભળી ચૂઆંગના પગ
તારા ચિત્તને તું પરમ કૃપાળુ ઈશ્વરની સાથે જોડી નિચેની ધરતી એકાદ બે ક્ષણ માટે તે સરી જતી
આ દે. પાપને પાપ તરીકે ઓળખી લીધાં પછી, એ
, લાગી. પણ ચૂઆંગ ભૌતિક જગતને માનવી ન માણસ પિતાના જીવનનું ભવ્યમાં ભવ્ય રૂપ પ્રાપ્ત હતે, તે તે સાચું જ્ઞાન હતા. આવા સંત કરી શકે છે અને અત્યારની ઘડીએ હું તારામાં જીવન વ્યવહારમાં જે કે નિપુણ નથી હોતા, પણ એવું ભવ્ય રૂપ જોઈ શકું છું. જે બધું થયું તે જ્ઞાનના બળે પ્રકૃતિ અને સંસાર સાથે તેને એ ,
પરમ કૃપાળુ પરમાત્માએ આપણને બોધપાઠ દેવા ગાઢ સંબંધ હોય છે, કે કોઈ પણ આઘાતજનક :
કર્યું, એમ માની વેદનામાંથી મુકત બની જા !” બનાવને તે બહુ સહેલાઈથી પચાવી જાય છે. આવા સંતે આઘાત પ્રત્યાઘાતના નિયમને વશ ન વાંગસાને પછી અત્યંત શાંતિપૂર્વક અંતિમ
७४
માત્માનં પ્રકા)
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531811 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 071 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1973 |
| Total Pages | 22 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 11 MB |