Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પિતાના ભગવાન યક્ષને માટે પણ સુંદર જેમ સાકર ધમાં ઓગળે છે એમ જ્યારે માળા બનાવતાં. બન્ને જઈને એ માળા માણસ ભગવાનમાં એક થાય છે ત્યારે એની યક્ષને ચઢાવતાં. પગે લાગતાં અને પછી મીઠાશ અને મધુરતા માણે છે. બહાર આવી, માળી મૃદંગ બજાવે અને
આમ માળી અને માળણ એવી ભક્તિ માળણ નૃત્ય કરે. આમ સુંદર વાતાવરણ
કરે છે કે જાણે પુષ્પ અને પરાગની જોડી. જામતું. લકે કહેતા કે, ભકિત તો આનું
એમની પ્રીત અને એમનાં નૃત્ય લેકે જ્યારે નામ.
જુએ ત્યારે કહે કે ખરેખર, આ બેનાં જીવ.. આપણે ભગવાન પાસે જઈએ અને નની કલા એટલે સુંદર નૃત્ય અને ભાવ! આપણી જાતને ભૂલીએ નહિ તે, ભગવાન
ગામના દુર્જને એમને જોવા જાય ને પાસે ગયા એ ન ગયા બરાબર છે. ભગવાન
એમના હૃદયમાં સારો ભાવ જાગવાને બદલે પાસે જાઓ ત્યારે તમે તમારી જાતને ભૂલી
દુર્ભાવ જાગે કે, આવું સુંદર નૃત્ય કરતી, આવા જાઓ કે, હું કોણ છું. એ આત્મવિસ્મૃતિ
સુંદર રૂપવાળી, આવી સુંદર માળા ગૂંથે એવી એટલે જ ભગવાનની ભક્તિ. આપણી જાત આ માળણ આ મામૂલી સાથે શોભે? આ માળી જે યાદ આવતી હોય તો હું અને તું બે પાસે તે બંગલ, પૈસા કે કોઈપણ ન મળે. જુદા છીએ. અને ત્યાં મજા નથી.
જે શ્રીમંતોને પૈસા સિવાય બીજું કાંઈ યાદ રાખજો કે, સાકર દૂધમાં ઓગળ્યા સુઝે નહિ અને પિતાના દીકરાનું શું થાય સિવાય કદી મીઠાશ નહિ આપી શકે. જો છે એ જુએ નહિ એવા શ્રીમંતોના દીકરા ગાંગડો પડયો હશે તે ગાંગડો અને દૂધ જુદાં વિચાર કરે છે કે આ માળણને આપણે કોઈ રહેશે. એવી રીતે ભગવાનમાં તમે ઓગળો
પણ હિસાબે હાથ કરવી જોઈએ, આને માટેના નહિ, એક બને નહિ ત્યાં સુધી એકતાની
કાવતરાં રચાવાં લાગ્યાં. મજા તમે માણો કેવી રીતે?
પરિણામ એ આવ્યું કે એક દિવસ એ ભક્તિ એટલે બીજું કાંઈ જ નહિ. ત્યાં અને નત્ય કરવા માટે એક મંદિરમાં ગયાં તમે બધાય ભાવ ભૂલી જાઓ અને હું ત્યારે આ લોકો પણ પાછળ પાછળ ગયા. ભગવાનરૂપ એકતાદામ્ય બની ગયા અને અને પેલે માળી મૃદંગ વગાડતા હતા ત્યાં ભગવાન અને હું જુદા જ નહિ એવા ભાવ એને પાછળથી પકડીને થાંભલા સાથે બાંધી કેળવવો જોઈએ. એટલા માટે જ એક કવિએ દીધો. અને એના દેખતાં માળણુની સાથે કહ્યું છે કે, હે મહાપૂજ્ય, તારી સાથે અકય
ચેષ્ટા કરવા લાગ્યા, આ બધું જોઈ માળીને સાધવામાં આભૂષણે અંતરાયરૂપ થાય છે. તે જીવ બળી ગયે. આંખો લાલચોળ થઈ મારે આ આભૂષણ નથી જોઈતાં. કારણ ત્યાં
ગઈ. પણ બંધનમાં બંધાયેલ હતો એટલે મને ખ્યાલ આવે છે કે હું મોટો છું. મારા
જ લાચાર હતો. માં કંઈક મહત્તા છે. માટે મારું કંઈક સ્થાન છે. મારામાં એકતા નથી. ભગવાન આગળ આ વખતે એનું મન વિચારે ચડી ગયું જાઓ ત્યારે બધું ભૂલી જવાનું. કે બાટલાં વર્ષો સુધી મેં યક્ષની ભક્તિ કરી,
અભય કેળવે
૧૬૩
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531747 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 065 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1967 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |