Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જન સંસ્કૃતિ અને મહાવીર
-શાંતિ એ સંસ્કૃતિનું મૂળતત્ત્વ છે. સમને અર્થ છે તરફ લઈ જનાર છે. કારણ મેક્ષ એ તેનું ધ્યેય છે સમતાભાવ, અથવા સમભાવ પ્રાણી માત્ર માટે અને મોક્ષ કે મુક્તિ નિવૃત્તિ માર્ગની સાધનાથી જ મૈત્રી ભાવ તે જ સાચો સમયોગ છે. આ આ મળે છે. એટલે પ્રવૃત્તિનો ત્યાગ જરૂરી છે. પ્રવૃત્તિ સમત્વયોગ સિવાય સંસ્કૃતિ પલ્લવિત કે પુષિત થઈ એટલે આસવ, નિવૃત્તિ એટલે સંવર. આવ અને શકતી જ નથી. સમતા એ જીવનને માટે એક સ્વસ્થ સંવર પરસ્પર વિરોધી તરો છે. આ સ્ત્રવ સંસારની દૃષ્ટિકોણ છે. પણ તે જીવન “સ્વનું છે કે પર'નું, વૃદ્ધિને માર્ગ છે, સંવર મોલન-મુક્તિનો રસ્તો આ સમભાવમાંથી જ અહિંસા, દયા અને કરુણા જેવા છે. જેને સંસ્કૃતિનું મૂળ ધ્યેય છે પ્રવૃત્તિ તરફથી અધ્યાત્મ ગુણે જન્મે છે.
મનવાળી લઈને નિવૃત્તિ તરફ લઈ જવું તે. ભોમસંયમ અને શીલ
વાદીઓ પ્રવૃત્તિમાં રચ્યાપચ્યા રહે છે, ત્યાગવાદીઓ
નિવૃત્તિમાં લીન રહે છે. નિવૃત્ત યોગી તે આત્મકઈ પણ સંસ્કૃતિ શીલ અને સંયમ વગર પોષિત
કલ્યાણમાં જ જીવનની ઉદાત્તતા જૂએ છે. પલ્લવિત કે સંવર્ધિત થતી નથી. સંયમ ને શીલ સંસ્કૃતિનાં પ્રાણુતો છે. સંસ્કૃતિમાં સંયમ ને શીલ સમવય ભાવના, બન્નેની વિશેષતા છે. જે માણસના જીવનમાં સંયમ કે
જૈન સંરકૃતિ સમન્વય ભાવનામાં શ્રદ્ધા ધરાવે છે. શીલ નથી, તેનું આ સંસ્કૃતિમાં જરાપણું સ્થાન નથી. તેને વિરોધમાં નહિ, અનુરોધમાં વિશ્વાસ છે. જીવન, સંયમ ને શીલ વગરને ગમે તેવા વિદ્વાન હો કે જ્ઞાન ધર્મ, દર્શન, સમાજ બધાં જ તત્ત્વોનો સમય છે ગંભીર ધૂરંધર છે, તે શબવત્ છે. સંયમને શીલની જોઈએ. કારણ કે સમન્વય વગર કટુતા, વિરોધ અને આરાધનાથી જ વ્યક્તિનું વ્યક્તિત્વ ખીલે છે.
વિષમતા દૂર થતાં નથી. આ સંસ્કૃતિ પિતાનાં મૂળ સંસ્કૃતિનાં જીવનતત્ત્વ
તને જાળવીને સમન્વયમાં વિશ્વાસ રાખે છે. ભૂત, આ સંસ્કૃતિ દયા ને દાનથી જીવંત છે. જે ભવિષ્ય અને વર્તમાનના જીવન કલ્યાણના સિદ્ધાંતને માણસના હૃદયમાં કોઈ દુઃખીને જોઈને કરુણા જન્મતી અપનાવવામાં આ સંસ્કૃતિને ગૌરવ છે. તેવી જ તેમાં નથી તે ધર્મની આરાધના કરવામાં નિષ્ફળ નિવડે છે. રૂઢિચુસ્તતા, પુરાણ પંથશાહી, અને અંધ વિશ્વાસને દયા તે જીવનસાગરનું અમૃત છે, સ્વર્ગની સુધા જરાપણ સ્થાન નથી. આ સંસ્કૃતિ એક પ્ર છે, જેના અભાવમાં મર્યાં અમૃત નથી બની શક્તા. સંસ્કૃતિ છે. જીવનમાં સમસ્ત ક્ષેત્રોમાં તે સમન્વય જે મર્યાને અમર બનવું હોય તે દયાશીલ થવું જોઇએ. બુદ્ધિથી કામ કરે છે. પરિગ્રહમાંથી મુક્ત થવા દાનશીલ થવું જોઈએ. સંગ્રહ અને વિસર્જન
જેનામાં યા નથી તે જિનશાસ્ત્રમાં સમ્યગદીષ્ટ સૈન સંસ્કૃતિ સંગ્રહ કરતાં વિસર્જનને માન હા નથી. જે કાંઈપણું પ્રાપ્ત થયું છે, તે સહુમાં બહ આપે છે. માણસ અપ્રાપ્ય વસ્તુની અભિલાષા સેવે ચીને ભોગવે. જે સમાજમાંથી લેતા શીખ્યા છે તે
છે પ્રાપ્યમાં આસકિત ધરાવે છે અને તેનાં વિયોગમાં દેતા પણ શીખે. પરિગ્રહના વિષમાંથી મુક્ત થવા વિલાપ કરે છે. આવા વિલાપસ્ય દર્દમાંથી જ કુસંસ્કાર દાન જેવું બીજું કાઈપણ ઉત્તમ સાધન નથી. જેના
જન્મે છે. સંગ્રહના મૂળમાં જ દુ:ખ દર્દ છે. સુખ સંસ્કૃતિને દયા અને દાનના ધર્મમાં વિશ્વાસ છે.
પ્રાપ્તિ વિસર્જનમાં છે. સુખ પરિગ્રહમાં નહીં, અપરિ. પ્રવૃત્તિ અને નિવૃત્તિ
ગ્રહમાં છે. અપાગ્રહની સાધના આ સંસ્કૃતિનું લક્ષ્ય આ સંસ્કત જીવનને પ્રવૃત્તિ તરફથી નિવૃત્તિ છે. જીવનમાં કોઈ પણ વસ્તુ ગ્રડ-તે જડ હોય
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531702 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 061 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1963 |
| Total Pages | 48 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 6 MB |