________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
સાચી
પ્રભુભક્તિ
રખિયા એક મહાન સૂફી સ'તખાઇ હતાં.
આપણા ભક્તોમાં જેવું સ્થાન મીરાંનુ છે તેવું જ સૂફી સંતામાં ભિયાનું અનન્ય સ્થાન છે. એક દિવસ ખપેારના વખતે એક હાથમાં જલતી મસાલ અને બીજા હાથમાં પાણી ભરેલા કૂંજો લઈ રખિયા બહાર નીકળી પડ્યાં અને ભરબજારમાં અલ્લાહનું નામ પોકારતાં ફરવા માંડ્યાં લેકે આશ્ચર્યથી તેમની સામે જોઇ રહ્યા. કોઇએ વિચિત્ર આચરણનું કારણ પૂછ્યું, રખિયાએ જવાબમાં કહ્યું કે
પાકારતા
તેમને આ
‘ આ મશાલથી હુ` સ્વર્ગનાં તમામ સુખાને ભસ્મીભૂત કરી દેવા માગું છું. કારણ કે સ્વર્ગની લાલચથી ખુદ્દાને ચાહવા એતે સાદા ગીરી છે. એમાં સાચે પ્રેમ નથી. આ કૂજાથી હું નરકની આગને ઠારી નાંખવા માગુ છુ. કારણકે નરકના ભયથી ખુદાને ચાહવા એ તા નરી ડરપેક પામરતા છે. સાચા પ્રેમના અડગ વિશ્વાસ અને અપાર ઉલ્લાસ એમાં કયાંથી મળે?
રખિયાની આ અર્થ પૂર્ણ ઉપદેશમય વાણી આપણને સાચી પ્રભુભક્તિને સાચા માર્ગ
બતાવે છે.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુખની ચાવી
દ્રૌપદી પર સંકટ આવવામાં બાકી નહોતી રહી, પણ ભયંકર મુશ્કેલીઓમાં યે તેના સ્વભાવ સદાય આનંદી અને હસમુખા રહેતા, અને તે પતિની સેવામાં પ્રવૃત્ત રહેતી. શ્રીકૃષ્ણનાં પત્ની સત્યભામાને આ જોઇ ખુબ આશ્ચય થતું. માણસ પર આટઆટલી આફતા આવે તેા પણ ભાંગી પડવાને બદલે એ હંસી
ઊઠે એ જ તેમને મન કેયડા હતા. એક
દિવસ તેમણે દ્રૌપદીને આટલા માનસિક સુખનુ કારણ પૂછ્યું. દ્રૌપદીએ જવાબમાં કહ્યું કે
*
सुखं सुखनेह न जातु लभ्यम् दुःखेन साध्वी लभते सुखानि ।
સુખથી જ કાંઇ સુખની પ્રાપ્તિ થતી નથી. અર્થાત સુખની પાછળ દોડતાં તા સુખ નાસી સાધ્વી સ્ત્રીએ દુ:ખમાંથી સુખા મેળવે છે.
જવાતું, પણ ત્યાગ અને સેવા દ્વારા દુ:ખને માથે ચડાવતાં સુખ એની મેળે જ ખેંચાઈ
આવે છે. '
ખરેખર સાચા સુખની આ જ ર્હુસ્યમય થાવી છે.
योजकस्तत्र दुर्लभः
પ્રત્યેક અક્ષર મંત્ર ભર્યું ચેટદાર છે પણ તેને ઉચિત રીતે વાપરવાની શક્તિ તથા આવડત જોઈએ. સમ લેખકે ચાહે તે શબ્દવડે ઇપ્સિત અસર નીપજાવે છે. કાવ કાઇપણ શબ્દને કાવ્યમાં તેના પ્રબળ રૂપમાં વ્યક્ત કરે છે. બાકી શબ્દમાં પોતામાં કાંઇ જ ખામી નથી હોતી. તેમ જ દરેક મૂળમાં-વનસ્પતિમાં ખારાકરૂપ નીવડવાના છેવટ એકાદ ગુણુ તા હાય છે જ. પણ તે ગુણની પિછાન હેાવી જોઇએ. અગાઉના વૈદોની આ બાબતની નિપુણતા જાણીતી છે એ જ રીતે એકેએક વ્યક્તિ કાંઈ ને કાંઈ લાયકાત ધરાવતી હાય જ છે. માત્ર તેને તના બંધબેસતા કાર્યમાં જોડનાર કોઈ હોવું જોઈએ, આપણા દેશની ઘણીખરી માનવશક્ત હજી પણ વ્યથ પડા છે-વેડફાય છે. ૬ છપૂર્વક એને વિવિધ પ્રવૃત્તિઆમાં વાપરવામાં આવે તા રાષ્ટ્રીય વિકાસનુ કામ ઘણે અંશે સફળ થઈ પડે. પરંતુ આવા અક્ષર, મૂળ અને વ્યક્તિના સાચા ચેાજકે બહુ ઓછા સાંપડે છે,
દ
For Private And Personal Use Only