Atmanand Prakash Pustak 057 Ank 01 02

SR No.: 531655
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1959
Total Pages: 32
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 10

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
ત્રીજા ઉદ્દેશની શરૂઆતમાં કહ્યું છે કે બધા સમ્યકત્વ-યથાર્થ શ્રદ્ધાનું મહત્વ બતાવતા નિયું. પ્રાણીઓને આત્મદષ્ટિ સમભાવદષ્ટિથી જુએ, કોઈ પણ ક્લિકારે કહ્યું છે કે “જેવી રીતે સધળા પ્રયત્ન કરવા પ્રાણી, જીવ કે સની હિંસા કે ઘાત ન કરે. આ જ છતા અંધ વ્યક્તિ શત્રને જીતી શકતી નથી તેવી રીતે ઉદેશમાં આગળ બતાવ્યું છે કે “ હે પુરુષ, તું જ મિથ્યાષ્ટિ ધન તેમજ સ્વજનેને ત્યાગ કરીને, અને તારે મિત્ર છે. બહારના મિત્રની શોધ શા માટે કરે છે ? નિવૃત્તિને સ્વીકાર કરીને તથા અનેક કષ્ટ ઉઠાવીને પણ તું આત્માને જ આશ્રય લે. આ જ દુઃખમુકિતને નિર્વાણ પ્રાપ્ત કરી શકતી નથી. તેથી કર્મ શત્રુ પર માર્ગ છે.”
વિજય મેળવવો હોય તે સૌથી પહેલા શ્રદ્ધા સંપન્ન ચોથે ઉદ્દેશ રહસ્યપૂર્ણ વાકથી સભર છે. બનવું આવશ્યક છે. કારણ કે શ્રદ્ધાયુક્ત વ્યક્તિનાં થોડામાં ઘણું કહી દીધું છે. જેમકે –મુનિ ક્રોધ, જ્ઞાન, તપ અને ચારિત્ર સફળ બને છે, અને સમફતમાન, માયા અને લેભનું વમન કરે છે ( ત્યાગ કરે પ્રાપ્તિની પછી ક્રમે ક્રમે ઉન્નતિ પ્રાપ્ત કરી તીર્થકર છે). આ તે તીર્થકરનું દર્શન છે જે સ્વયં અહિંસક આદિ પદની પ્રાપ્તિ સંભવિત છે. છે અને સંસારને અંત કરનાર છે. જે એકને જાણી તીર્થ કરનો મૂળમંત્ર કર્યો છે! ક્યા વિષયની હે છે. તે સર્વને જાણે છે, જે સર્વને જાણી લે છે, તે પરમ શ્રદ્ધા આવશ્યક છે ? આનું સ્પષ્ટીકરણ પહેલા એને જાણી લે છે. પ્રમતને બધા પ્રકારને ભય છે, સત્રમાં કરવામાં આવ્યું છે. જૈન ધર્મ અને દર્શનનું પરંતુ અપ્રમત્તને ભય નથી. આવા વાકયમાં જે કહે
તાત્પર્ય પણ આ એક સૂત્રમાં જ આવી ગયું છે. વાયું છે, આગળના સૂત્રોમાં વિસ્તૃત વિવેચન છે.
અહિંસાની નિકા(શ્રદ્ધા)નું વર્ણન આ સત્રથી વધારે પરંતુ એક વાત ધ્યાન દેવા ગ્ય છે, તે એ છે કે
સારું બીજે દુર્લભ છે. સૂત્રમાં કહ્યું છે કે, “ અતીત, ચાર કષાયો સિવાય પેજ-રાગ-દેવ-દ્વેષને
વર્તમાન અને આગામી બધા અરિહંતનું કથન છે પણ નિર્દેશ કરવામાં આવ્યું છે. જૈન આગમાં
કે સર્વ પ્રાણુ, સર્વ ભૂત, અને સર્વ જીવની હત્યા મોહનય કર્મના દર્શનમોહ અને ચારિત્રમાઉં એ બે નહિ કરવી જોઇએ. તેમને પીડા કે સંતાપ ન ભેદ પાડવામાં આવ્યા છે તેમાંથી ચારિત્રમોહ કર્મના
આપવા જોઈએ. આ ધર્મ જ શુદ્ધ છે, નિત્ય છે, જ આ ભેદ છે.
શાશ્વત છે. અહિંસાની આ શ્રદ્ધાને પ્રાપ્ત કરીને જીવ હિંસા-અહિંસાની વિશેષતા દર્શાવતા કહ્યું છે પોતાની શક્તિને ગોપન ન કરે અને લેકેષણાને કે-“ શથિ રહ્યું ળ ” હિંસાના સાધન પણ
પણ પરિત્યાગ કરે. શસ્ત્ર ઉત્તરોત્તર પ્રબળ મળી શકે છે પરંતુ “નથિ શરણં તે ” અશસ્ત્ર-અહિંસામાં તારતમ્ય બીજા ઉદ્દેશની શરૂઆત આ ગૂઢ વાક્યથી થાય (ઘટવધ) નથી. તે અખંડ છે, સમ છે, એક પ્રકારની છે, જે આસ્રવ છે, તે પરિસ્ટવ-સંવર છે, અને છે. હિંસક શસ્ત્રોના ઉત્પાદનની હરીફાઈના આ યુગમાં જે પરિશ્રવ છે તે આસ્રવ-કર્મબન્ધનાં કારણ છે. જો આ સત્યને સાચા સ્વરૂપમાં સ્વીકારવામાં આવે આ કેવી રીતે સંભવે છે તેનું સમાધાન આમ છે, કે તે જલદી વિશ્વ અહિંસાના માર્ગ પર આવી શકે, બાહ્ય આચરણ સમાન હોવા છતાં મિશ્રાદષ્ટિને માટે આખા સંસારમાં શાંતિ સ્થપ છે શકે.
જે અનુષ્ઠાન ( ક્રિયાકાંડ) કર્મબન્ધક બને છે, તે જ સભ્યત્વ
અનુષ્ઠાન તત્વદર્શ પુરુષને માટે નિર્જરાનું કારણ બને ચોથા અધ્યાયનું નામ છે–સમ્યક્ત્વ. તત્વાર્થની છે. ગીતાની ભાષામાં કહેવું હોય તે આમ કહી શકાય, શ્રદ્ધાને સમ્યફલ કે સમ્યગ્ગદર્શન કહે છે. આ અધ્ય- “આસક્ત પુરુષને માટે જે અનુષ્ઠાન બન્ધક છે તે જ વનના ચાર ઉદ્દેશ છે.
અનુષ્ઠાન અનાસક્તને માટે મોક્ષનું કારણ બની જ્ય છે.”