________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir Reg. N. B. 431 วอออออออออออออออออออออวววววว 2 / સાધવો ન હિ સર્વત્ર જગતમાં જે વ્યક્તિઓ, જે પદાર્થો, જે ઘટનાઓની આ પણે ખૂબ જરૂરત હોય છે તે જ દુર્ભાગ્યે બહું ઓછી હોય છે. બીજા શબ્દેામાં આપણે એને " વિરલ " કહીએ છીએ, અને એ * વિરલ છે માટે જ એની મહત્તા અને ગણના રહે છે. જગત એવી " વિરલતા થી ભર્યું' ભયુ" હોત તો તે ઘણું સારું. એ વિરલતા' તે " સામાન્યતા’ બની રહેત. અને એ " સામાન્યતા " સવત્ર ઉભરાતી રહેતી હોત તો જગત આજે છે તેથી અધિક સુખી હોત. એક સંસ્કૃત સુભાષિત કહે છે કે, शैले शैले न माणिक्यम्, मौक्तिक न गजे गजे / साधवान हि सर्वत्र, चन्दनं न वन वने // આનો અર્થ તે સીધે ને સરલ છે. પથ્થરે પથ્થરે માણેક નથી હોતા, હાથીએ હાથીએ મોતી નથી હોતા, સાધુપુરુષ અથવા ભલા માણસે-સજજને સર્વત્ર નથી હોતા અને ચન્દન વૃક્ષ પ્રત્યેક વનમાં નથી હોતું. સુભાષિતકારે સૂત્રશૈલીમાં ઘણ' ઘણું કહી દીધું છે. માણેક, મોતી, સજ જનતા અને ચન્દન વૃક્ષ પોતપોતાની રીતે ' વિરલ છે. પ્રત્યેકને પોતીકી મહત્તા છે અને જગત એ ‘વિરલતા” તથા મહત્તાને પિછાણી તેનું પૂરતું મૂ૯યાંકન પણ કરે છે. આ મહત્તા કે વિરલતા કેળવવા માટે કોણ જાણે, સાધુપુરુષને કેટકેટલી આપત્તિઓમાંથી, અગ્નિપરીક્ષામાંથી પસાર થવું પડતું હશે. માણિકય પ્રગટે પથ્થર ફાડાય ત્યારે, મૌક્તિક પ્રગટે ગજનુ ગંડસ્થળ ભેદાય ત્યારે, ચન્દન વૃક્ષ સાંપડે જંગલ છેદાય ત્યારે, સાધુ પુરુષ પણ એમ ફાડાય, ભેદાય, છેદાય ત્યારે જ સાધુતાને શિખરે ચડે છે ને ? - ધન, યૌવન, અશ્વય, સત્તા-બધું સાંપડે છે, સહેલાઈથી સાં પડે છે, પણ નથી સાંપડતી આ ' સાધુતા” અને જગત જેટલુ' સાધુસૂનું' રહેવાનું એટલું નીચું રહેવાનું. ‘ત્તાધા ર સર્વન” તે સ્થાને “રાષa ga સર્વત્ર' એવું ચરણ કે નવા સુભાષિતકારને જવાનું મન થાય એવી ' સામાન્યતા " માં આ સાધુપુરુષની વિરલતા " કયારે આવશે ? કોણ જાણે ? મધુ કર રાંદેરિયા તાળા તારનારnoooooooo મુદ્રક : હરિલાલ દેવચંદ શેઠ : આનંદ પ્રેસ-ભાવનગર. For Private And Personal Use Only