Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
-
વિવેકદૃષ્ટિ બને.
*
માટે ઉપાદેય હોઈ શકે છે. આત્માને માટે અવિવેકી જે પણ બાહ્ય હેયને ત્યાગે છે અને જડાત્મક વસ્તુ માત્ર હેય-ત્યાગવા યોગ્ય છે, ઉપાદેયને ગ્રહણ કરે છે જેથી સ્થૂળ દષ્ટિવાળા કારણ કે જડ તથા જડના વિકારસ્વરૂપ વસ્તુઓ તેમને ત્યાગી કે જ્ઞાની તરીકે ઓળખે છે છતાં આત્માની જ્ઞાનાદિ પ્રકૃતિએને વિકૃત બનાવે તાત્વિક દષ્ટિથી જેનારા જ્ઞાની પુરુષો તે તેને છે જેનું પ્રત્યક્ષ હે પાદેય વસ્તુઓના ત્યાગ ત્યાગી કે જ્ઞાની માનતા નથી. કારણ કે સમ્યગ તથા ગ્રહણરૂપ વિવેકદ્વારા આત્મવિકાસ કરનારા જ્ઞાનની દષ્ટિમાં સમ્યગ્દષ્ટિ જ્ઞાની હોઈ જ્ઞાની પતે તે છે જ પણ તેમના વચનને શકે છે અને જ્ઞાની જ સાચા હે પાદેયને શ્રદ્ધાપૂર્વક અભ્યાસ કરનારાઓને પણ હોય છે આદર કરી શકે છે, અને સાચે ત્યાગી પણ કે અનાદિ કાળથી જડ સ્વરૂપ કર્મ તથા કર્મના તે જ હોઈ શકે છે. અજ્ઞાની જે હેયોપાદેયને વિકાર સ્વરૂપ કષાયવિષયના ઉપાદેયપણાથી– આદર કરીને અણજાણ જનતામાં ત્યાગી અને આદર કરવાથી આત્મામાં થયેલી વિકૃતિને લઈને જ્ઞાની કહેવાય છે તે તાવિક હે પાદેયને અનેક ભેદવાળા આત્માઓ જણાય છે. જે ચાર અનાદર કરવાથી ત્યાગનું સાચું ફળ મેળવી ગતિ અને ચોરાસી લાખ જીવાનિ કહેવાય છે શકતું નથી. જે તાત્વિક હેયે પાદેયને જાણ તે આત્માની વિકત દશાનું પરિણામ છે અને નથી, શ્રદ્ધતો નથી, આદર પણ કરતો નથી તે હેય વસ્તુઓના આદર કરવાથી જ આવ્યું છે. તે અતાત્વિક હેયોપાદેયનો આદર કરવા છતાં
પણ અજ્ઞાની અવિવેકી જ કહી શકાય છે. હેય-ઉપાદેય વસ્તુઓને જાણવા માત્રથી જ
માયા અને તે મિથ્યાદષ્ટિ તથા અભવ્યના ત્યાગથી વિવેકી કહેવાય નહિં, કારણ કે બીજાનું જણે સ્પષ્ટ સમજાય છે. વેલું જાણનારાઓ પણ અવિવેકનું ફળ મેળવી શકે છે માટે બીજાનું-જ્ઞાનીનું જણાવેલ આત્મા ઉપાદેય છે અને જડ હેય છે. જાણીને તેના આલંબનથી પોતે જ્ઞાની બનવાની સમ્યગજ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્ર આદિ આત્માના જરૂરત છે. અર્થાત માનવી જ્ઞાની પુરુષોના ધ
ધર્મ ઉપાદેય–ગ્રહણ કરવા ગ્ય છે અને વચને વાંચીને કે સાંભળીને પોતે કહી સંભ- વર્ણ, ગંધ તથા રસાદિ પુદ્ગલના ધર્મ હેયળવે છે અને સમજાવે છે, પણ જ્યાં સુધી
Sી ત્યાગવા યોગ્ય છે. કષાય વિષય ત્યાગવા ગ્ય હોપાદેયને આદર કરીને સમ્યગ જ્ઞાની બની છે
છે, સમભાવ-શાંતિ-સંતોષ ગ્રહણ કરવા યોગ્ય શકાય નહિં ત્યાં સુધી વિવેકદષ્ટિ કહી શકાય છે
છે, પૌદ્ગલિક વસ્તુ માત્ર જ્ઞાન-આનંદ-સુખ નહિ, અને એટલા માટે જ ભિન્નદશપૂર્વ
છે તથા જીવનની બાધક છે પણ સાધક નથી કાંઈક ઊણા દશ પૂર્વ જાણનારને અવિવેકી કહ્યા
ઇત્યાદિ તાવિક હે પાદેયના આદરને મિથ્યા
દષ્ટિના ત્યાગમાં અભાવ હોય છે છતાં માત્ર છે કારણ કે તે બીજાનું કહેલું માત્ર જાણે છે
ચર્મચક્ષુથી જેનાર જનતા તેને ત્યાગી તથા પણ પોતે જ્ઞાની નથી, એટલે કે તે જ્ઞાનના છે
વિવેકી કહે છે પણ જ્ઞાનદષ્ટિથી જોનારને તે વચનાથી હેય-ઉપાદેયને માત્ર જાણે જ છે પણ માન્ય નથી. તે જ્ઞાની પુરુષોએ કથન કરેલી પિતે ત્યાગવા ગ્યનો ત્યાગ અને આદરવા ગુણસ્થાનકની વ્યવસ્થા ઉપરથી સમજી શકાય
ગ્યનો આદર ન કરવાથી અજ્ઞાની-અવિવેકી છે. તાવિક વિવેકીની શરૂઆત ચોથા ગુણકહેવાય છે. અને તેથી કરીને તે જન્મ-જરા- ઠાણાથી થાય છે. તેની પહેલાના ગુણસ્થાનમાં મરણમાંથી છૂટી શકતો નથી, જે કે આવા એટલે કે ખાસ કરીને પ્રથમ ગુણસ્થાનકમાં રસ,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531539 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 046 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1948 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |