Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
समयं मा पमाए।
૧૭૯
એમ અવધારવું અને અભિમાન કે ગુમાનથી અથવા આઠમાહેને અન્ય કેઈ–ગમે તે એક વા આઘા રહેવું એ જ એ સુરક્ષિત માર્ગ છે. અધિક “મદ” હોવાથી ત્યાજ્ય છે. એના પડ
હરિકેશી નામા દ્વિજે વર્ણ ઉત્તમતાનું છાયે ઊભવામાં પણ મહાપાપ છે. પ્રમાદના અભિમાન કર્યું તે બીજા ભવમાં ચંડાળ માત્ર એક પાયાની જ્યાં આવી વિલક્ષણતા જાતિમાં જન્મવું પડ્યું. મરીચિકમારે કુલીનતા દષ્ટિાચર થાય છે. એના પનારે પડ્યા તે પાછળ નૃત્ય કર્યું તે એની પછીના ભવમાં સે એ પૂરા જેવી વાત છે ત્યાં બીજા વિષય તુચ્છ, હલકા કુલમાં જન્મ લેવાની શ્રેણી શરુ. વિભાગની વાત આગળ પર રાખી ચાલ વાર્તા થઈ અને તે ઠેઠ તીર્થકર ભવમાં પણ ચમકારે પ્રવાહના યુગલિકો સરિતા કાંઠે શું કરી હ્યા બતાવી ગઈ! મુઠ્ઠીના જોરે કેડાના વૃક્ષને ભૂમિ છે એ પ્રતિ મીટ માંડીએ. ભેગુ કરનાર બળવાન વિશ્વભૂતિ રાજકુમાર તેઓ આવ્યા છે નદીનું પવિત્ર જળ લેવા. ગાયના ધકકાથી ધરતી પર પડી ગયા! રૂપને છેલ્લા કુલકર નાભિ મહારાજે સ્વપુત્ર ઋષભને ગર્વ કરનાર ચક્રવતી સનતકુમારની સુવર્ણ યુગલિકોના રાજા થવાની અનુજ્ઞા આપી દીધી સમી નિર્મળ કાયા સૂફમ જંતુઓથી ખદબદી છે. એ ઇષભકુમારે રિસાયેલા કલ્પવૃક્ષો પછી ઊઠી. તપકરણના અભિમાની સાધુ એવા સુધા-પિપાસા આદિના કણોથી પીડાયેલા યુગભૂખાળવા અવતર્યા કે પ્રાત:કાળમાં જઠરાગ્નિ લિકોને જીવન જીવવાના માર્ગો દાખવ્યા છે. તીવ્રતા પકડે અને પેટમાં કંઈ નાખે ત્યારે જ માનવતાના બોધપાઠ પઢાવ્યા છે. કુદરતે પ્રગટાશાન્ત પડે અર્થાત્ તપને અંતરાય પામ્યા ! વેલ વારસાને કેવી રીતે નિર્વાહમાં ઉપયોગી સદ્ધિને ગર્વધારી દર્શાદેશનો સ્વામી શકે- બનાવવો એ શીખવ્યું છે. એટલે કુમાર પ્રતિ દ્રની સંપત્તિ નિહાળતાં જ ઠરી ગયા ! વિદ્યા યુગલીકેની અસીમ પ્રીતિ છે. રાજવી તરીકે દેખાડવાના મેહમાં પડેલા કામવિજેતા મુનિ- અભિષેક કરવા સારુ પિતાના આગેવાનોની રાજ સ્થૂલભદ્રજી ચૌદપૂર્વના સંપૂર્ણ જ્ઞાનથી પ્રેરણાથી તેઓ જળ લેવા દોડ્યા આવ્યા છે. વંચિત રહ્યા ! અને લેભી–એવૈર્યપિપાસુ હૃદયમાં જળ લઈ પાછા ફરવાની પ્રબળ ઉત્કંઠા એવા સુભ્રમ ચકીને છ ખંડ ધરતીથી સંતોષ જાગતી પડી છે; છતાં આખરે તે હતા માનવ. ન થતા ઘાતકીખંડનો પ્રદેશ સાધવા નીકળે. કુદરતને અનેરે સીને નીરખી રંગમાં પડ્યા. હતું તે ન ભેગવી શક્યા અને નવું ન મેળવી આરામની ભૂખ ભાંગતા પ્રમાદવશ બન્યા! શકો. નીર અને તીર-ઉભયથી ભ્રષ્ટ જેવી સમયનું લક્ષ્ય ચૂક્યા. રાજ્યાભિષેકનું મુહૂર્ત દશા સાંપડી. લવણસમુદ્રમાં પોતાના જ સેવકો- વહી ગયાનો ખ્યાલ ન રહ્યો ! દ્વારા પડતો મુકાયા. કર્મવિપાક જોગવવા ગયે દેવકના દે તો આવ્યા હતા, પણ સાતમી નરકે ! અકેક મદ આ જાતના ફળને તેમને સ્વામી ખુદ શચીપતિ પોતે આવી આપનાર હોય ત્યાં જેનામાં એથી અધિક ચૂક્યો હતો. રાજ્યાભિષેકની બધી તૈયારીઓ ભરાઈ બેઠાં હોય તેનું તો કહેવું જ શું? પૂર્ણતાના બિંદુને સ્પશી રહી હતી. કેવળ જળ અમે ઊચા તમે નીચા. કિવા વીશા-દશા માટે ગયેલા યુગલિકાની રાહ જોવાતી હતી. અથવા તે ઓસવાળ-પરવાડ વચ્ચે આંતરા ક્ષણે ક્ષણ કિંમતી હતી; કેમકે મુહૂર્ત વીતવા રચનારા માનવીઓ આ વાત વિચારે અને માંડયું હતું. વિલંબ અસહ્ય બન્યા. એ અંધારે અથડાવાનું માંડી વાળે. ગેત્ર કે કુળ પિતે આણેલા જળથી કુમાર કષભને સ્નાન
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531486 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 041 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1943 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 2 MB |