Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
: રાગ-દ્વેષને તાત્ત્વિક વિચાર ::
છૂટવું હોય તો ઇતસ્તત: આત્મપરિણામનું ત્યાગ અને બંધનરૂપણે પ્રવર્તે છે; અર્થાત ભ્રમણ વા તેના કારણરૂપ રાગદ્વેષને સમ્યક્ તેનો ત્યાગ એ પણ ગ્રહણને અર્થે છે, અને પ્રકારે રોકવામાં આવે તે જ કમબંધન સર્વથા તેનું ગ્રહણું તે પણ પ્રત્યક્ષ ગ્રહણ જ છે. રોકાઈ જાય. અને તેનો સર્વથી પ્રબળ અને સારાંશ કર્મબંધનથી છૂટવાનો સર્વથી પ્રધાન સમ્યફ ઉપાય યથાર્થ જ્ઞાનપૂર્વક સમપરિણતિમાં અને વાસ્તવિક ઉપાય રાગદ્વેષની સમ્યક્ પ્રકારે સ્થિર થઈ નિ:સત્ત્વ કરવામાં આવે, એને જ નિવૃત્તિ કરવી એ છે; નહિ તે ગજજ્ઞાનવત્ સાચી નિર્જરા ભગવાને કહી છે. તે સિવાયની જીવ નિરંતર દુ:ખી અને કર્મ પરતંત્ર બન્યા બંધસહભાવિની નિજા તો જગત આખું કરી રહે છે. જ રહ્યું છે.
મોહના ઉદયથી રાગદ્વેષરૂપ પરિણામ જીવને
થયા કરે છે જેથી કઈ વખત અશુભ કાર્યોની ગળીને વાંસ એક તરફથી છૂટે ત્યારે
પ્રવૃત્તિ તથા શુભ કાર્યોની અપ્રવૃત્તિ (નિવૃત્તિ) બીજી તરફથી બંધાય છે. તેનું જીવું તે પણ આત્માને વર્તે છે, અને કદાચિત્ શુભ કાર્યોની બંધાવા માટે જ વર્તે છે. પણ જે તે વાંસને
પ્રવૃત્તિ તથા અશુભ કાર્યોની અપ્રવૃત્તિ (નિવૃત્તિ) રસીથી સર્વથા છોડવામાં આવે તો ફરી
જીવ કરે છે પણ એવી મેહગર્ભિત પ્રવૃત્તિબંધાતો નથી. તેમ મહાસક્ત જીવ એક તરફથી
નિવૃત્તિવડે શુભાશુભ બંધનની વૃદ્ધિ હાનિ જીવ પ્રબળ યમનિયમાદિ આચરી છૂટવા માટે પ્રવૃત્તિ
અનંત કાળથી કરતો આવ્યો છે. મહાદય કરે છે ત્યારે વ્યક્તિ કે અવ્યક્ત રાગદ્વેષાદિ પરિણામે કરી બીજી તરફથી બંધાતા જાય નિર્મળપણાને પામે છે તથા એ સમ્યક્ તત્ત્વ
ક્ષીણ થવાથી વા અત્યંત મંદ થવાથી તત્ત્વજ્ઞાન છે. બંધનની નિવૃત્તિના એક નિમિત્ત કારણરૂપ
જ્ઞાનના પ્રસાદથી આત્મ ઉપગ મહોદય એવા યમ-નિયમાદિપૂર્વક પ્રવર્તનકાળે પણ
પ્રત્યે આળસ છે-નિરસપણને ભજે છે, જેથી રાગદ્વેષની માત્રા જીવને કયા પ્રકારે ઉન્માદે
વિજ્ઞાનરૂપ શુદ્ધો પગની પ્રવૃત્તિ તથા શુભાશુભ ચઢાવી રહી છે તેનું એને ભાન નથી. એ
ભાવોની અપ્રવૃત્તિ અર્થાત નિવૃત્તિ સહેજે થાય રાગદ્વેષ તજવાના બહાને જીવ કરે છે શું? એક
છે અને એવી પ્રવૃત્તિ-અપ્રવૃત્તિવડે સર્વ કર્મ ખૂણેથી નીકળી માત્ર બીજા ખૂણામાં ભરાય છે.
સંસ્કારના આત્યંતિક ક્ષયરૂપ નિર્વાણ દશાને બીજે પણ પહેલાના જે જ હોય છે. અનાદિ
જીવ સંપ્રાપ્ત થાય છે. કાળથી જીવ સમ્યફ પ્રકારે નિરાલબ ઉદાસીન રહી શક્યા નથી કે ઉદાસીન રહેવા તથારૂપ પ્રથમ બંધ અને આત્મા ઉભયમાં અનાદિ પ્રકારે તેણે પ્રયત્ન કર્યો નથી, એવી સ્થિતિને કાળથી તેના સ્વરૂપની વાસ્તવિક પ્રતીતિપૂર્વક પ્રાપ્ત થવા યોગ્ય સમ્યફ સાધન સેવ્યા નથી, જીવને ભેદ જ પડ્યો નથી, છતાં માત્ર અનુ. લેકેષણ, લેકહેરીને લોકસંજ્ઞામાં છુંદાઈ રહ્યો પયોગ પરિણામે બંધ અને આત્મા જુદી છે, છે અને તેથી ઉદાસીનતાજન્ય સુખનો અનુભવ એમ કથન માત્ર જીવ ગાયા કરે છે અને એવી પણ તેને નથી. એ સુખને અનુભવ કે વાસ્તવ્ય અજ્ઞાન મનોદશા યુક્તપણે કરેલી પ્રવૃત્તિ–અપ્રશ્રદ્ધા વિના તેને તથારૂપણે પ્રયત્ન પણ વૃત્તિવડે બંધનની વાસ્તવિક નિવૃત્તિ ક્યાંથી ક્યાંથી હોય? એટલા જ માટે કહેવામાં આવ્યું હોય? બંધ, બંધહેતુ, બંધફળ અને બંધછે કે મૂઢ અને અજ્ઞાની જીવન ગ્રહણ અને સ્વામી એના વાસ્તવિક સ્વરૂપને સમજ્યા
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531466 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 040 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1942 |
| Total Pages | 38 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 5 MB |