Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
પ્રભુ મહાવીરે મેાહમસ્ત જગતને ત્યાગ ધર્મ જ કેમ આપ્યા ? [ ૩૦૯ ]
તેથી તે દિગ્મૂઢ ખની બેસે છે. તુચ્છ સ્વાથ ખાતર સદ્ગતિ ઉપાજવાના શુભ માર્ગાને ચ રૂધવાની કુચેષ્ટા કરનારની એ સિવાય કઈ દશા હાય ? એની એ દશા જોઇને ય ધર્મીષ્ઠોનાં તા દિલ દુભાય જ છે, એમ છતાં એના ઉપકાર કેમ થાય ? કારણ કે એ તેા પુણ્યવાનની પુણ્યપ્રણાલિકાને સ્વક પેાલકલ્પિત પાપ પ્રણાલિકામાં જ વાળવા ઉધમાત કરે છે. કેટલી અવદશા ! અજ્ઞાત્માએ દેશખ એના સાથ તજતાં ગુમાવેલ વડલાપાર્જિત ઈજ્જતરૂપ વારસા પાછે મેળવવા, અને એન પ્રાપ્ત થયે નવી જઈજ્જત જમાવવાના ડાળમાં એવાઓએ ખાટા આડંબરવશ કેટલું ખાણું ? વિડિલેાપાર્જિત વારસાની કિંમત કેટલી એ હવે જ સમજાશે,
વાળતા આજે પણ અનુભવાય છે એ જ ઉપર્યુક્ત બીનાને દૃઢ કરે છે. એ રીતિએ દાનવીરો પણ એને અનેક વખત એળખી જ ગયલાં હેાવાથી એનામાં વિશ્વાસ સ્થાપતા ખ'ચકાય છે. એમ થતાં એમની એ બદદાનતમાં પણ એ પ્રાયઃ નિષ્ફળ જતા હેાવાથી તેમાં પણ ખૂબ હતાશ થાય છે. અન્તે રાષે ભરાઇને એ જ દાનવીરા પ્રતિ લેણદારની માફ્ક શિરોરીપણે લાલ પીળા બની ધૂળ પણ ઉરાડે છે. વસ્તુસ્થિતિ આવી હોવા છતાં “ આ તા ગરીબેને માટે મહેનત ઉઠાવે છે; એને કઈ છે ?” એમ સમ જનાર ભિદ્રકા તરફથી એના એ કપરા છંછેડા ટમાં પણ સાથ મળી જાય છે. આથી તે એ હાવરા બનીને દાનવીરાને યેન કેન પ્રકારેણુ ભાંડવાની પણ કુચેષ્ટાએ આદરે છે. એથી તે એવા કહે ત્યાં કાડી પણ ન ખર્ચવાના નિરધાર ઉપર આવેલા દાનવીરે પોતાના ન્યાયેાપાજિત વિત્તને આોપર્દિષ્ટિતકલ્યાણાર્થે જ ચેાજવા સુદૃઢ બને છે. કુપથ સ્થાપવા સત્પંથને જ ઉખેડી સજ્જનને ય હીલવા જતાં એ રીતે
જાય
સન્માગ તે સતત પેાષાવાને લીધે એનાં દિલદર્દી અભિવૃદ્ધિ પામે છે. આવાને શાન્તિ શેર થાય ? ખરેખર ‘ વટલેલ બ્રાહ્મણી તરકડીમાંથી ' એ ન્યાયે શિખરની ટોચેથી ગબડીને ઠેઠ તળીએ જ જાય તે કેટલી અધેાગામિતા ? આડંબરમાં અટવાયા ન હેાત તે। આ દશા થાત ? આમ છતાં ય નહિં. વિરમતા તેવા સન્માગ અને પેાષકાને ઉખેડી જ નાખવા ખૂબ જોર કરવા માંડે છે. જ્યારે બીજી બાજુ સન્માર્ગ સંરક્ષક ધર્માનુષ્ઠાનમાં દુષમ કાળે પણ્ વધુ ને વધુ લાખાને સદ્ય કરતા અનુભ-ભાગ વાય છે. એ રીતે પણ પુણ્યવાના સન્માનું જ સંરક્ષણ કરવા સુસજ્જ થએલા એને દેખાય છે.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સ્વદેશે અજ્ઞાને પણ વડીલાપાર્જિત વારસાના મળતા લાભા
‘પૃથ્વીના છેડે ઘરે છે’ કારણ કે મનુષ્ય ખૂબ કમાતા છતાં દેશાન્તરમાં જે શાન્તિ ન પામે
છે.
તે શાન્તિ પ્યારી જન્મભૂમિએ આવીને પામે અન્નને પણ દેશે વસતાં એવી માતૃભૂમિને
નીર'તર ભેટવાનુ ભાગ્ય સાંપડે છે. ડાય તેવી હાલતમાં પણ મૂળ માનભેર જીવી શકે છે. ઈજ્જત ઉપર પણ નાણાં મેળવીને નિનાવસ્થામાં ય આબાદ વ્યવહાર સાચવી શકે છે. સ્વજન કુટુબીઓના નિકટ સબંધમાં નીર'તર લેટે છે. વારસાના અમૂલ્ય કુળાચાર, દેશાચાર અને ધર્માચારને અખંડ જાળવી રાખે છે. રાય તેટલા આછા ખર્ચે આનંદભેર નિવડી શકે છે. ડેિલ આજ્ઞાઓને જ પરમહિત સમજવાને લીધે ઉપર્યુક્ત ભાવિ આપત્તિઓના ઢેરના
બનતા તા અટકી જ જાય છે. વડીલેાપાજિત કારકિર્દીને સદાને માટે વિના પ્રયાસે જ નિષ્કલંક ટકાવવાનું ભાગ્ય સપાદન કરે છે,
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531440 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 037 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1939 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |