________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આત્માની શોધમાં
૧૯૩ તમારી કિંમતી ચીજ તને સાંભરતી પણ નથી ? એમાં સોનામહોર છે. વળી ચેખા બદામ વિના કેમ ચાલ્યું?” “માત્ર ચૈત્યવંદન વેળા યાદ આવી. પછી મન મનાવી લીધું કે મારે એ ખરચવાની તે હતી જ. જરૂર કેઈ ઠેકાણે રહી હશે તે પાછી આવશે જ. નહિ તે કઈ ગરજીનું કામ નીકળશે. એ માટે અફસોસ કે ? ત્રણ જગતના નાથની હાજરીમાં એ જડ પદાર્થનું દુઃખ કેવું એ તે તબદીરના તમાશા ! ધન આવે ને જાય, તેથી મારી ભક્તિમાં ખામી કેમ લાવું?” આટલા શબ્દો કહેતાં તરતજ એમાંથી બે મહાર કહાડી મને આપી. દરેક વિસામાવાળીને અકેક મહોર, ને બાકીની વટાવી ગરિબ-ગુરબામાં વહેંચી દીધી. ઉજમ શેઠાણીના એ દાનથી, અને ઉદાર સ્વભાવથી કોણ અજાણ્યું છે? એમનું નામ યે તે સી કેઈના માથા નમે. દા પરની એમની શ્રદ્ધા અડગ અને દ્રઢ. સાદાઈમાંથી ધનવાન બન્યા છતાં કેઈ દિ ધનને ગર્વ ન મળે, તેમ મેટાઈનું નામ નહીં. અમારા જેવાના તે એ બેલી. અમારી અંતરની કહાની સાંભળે અને જરૂરી મદદ કરે. એકજ સલાહ આપે કે -
આદીશ્વર દાદાના વિશ્વાસે રહેશે તે સારૂં થશે. પ્રમાણિકતા કદી પણ વિસરશે નહીં. દાદાની નજરે ગરિબ ને ધનિક સો સરખા છે. શુદ્ધ દાનત વાળા સો પર એની મહેર વરસે છે.
- સાસુજીનો આ પ્રતાપ સાંભળી જાસુસ શેઠાણ તે દગ થઈ ગયા. અત્યાર સુધી મનમાં જે મોટાઈને બાહુ સંઘરેલું તે ઓગળવા માંડે. ભલે આડંબર ભારી લેખાય, દેલત વધી ગણાય! છતાં એ શ્રદ્ધા, એ ઉદારતા, એ દિલાવરપણું ક્યાં? - ધન મળવાથી કંઈ ગુણે આવી જતાં નથી. એ સારૂ તો અભ્યાસ ને જ્ઞાનપ્રાપ્તિની જરૂર રહે. એને આચરણમાં ઉતારવા પ્રયાસ સેવવા પડે છે. ડોશીમાના હાથમાં રૂપીઓ મૂકી, ડોળીમાં બેસી, જાસુસ શેઠાણ ડુંગર ઉતરવા લાગ્યા. સાસુ જેવા કેમ થવાય ? એ વિચાર મનમાં રમી રહ્યો.
ઠઠા પાણું પીતા જાવ. પૈ પૈસે નાખતા જાવ, એક તરફ દરબારની ઘંટકા સંભળાઈ. બીજી તરફ “આદીશ્વર અલબેલો છે,’ એ નાદ સંભળાય અને દ્રશ્ય પૂરું થયું. સંતને પ્રશ્ન એટલો જ હતો કેઆદીશ્વર દાદાને સાચી રીતે કેણ ઓળખે છે ?
ચેકસી.
For Private And Personal Use Only
