________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
KA-~
જિજજ ૪૪૪૪૪૪૪૪૪૪૪૪
મા ૨ વા ડ યા ત્રા
મારવાડના જૈનોનું સામાજિક જીવન SAMA, લેમુનિ શ્રી ન્યાયવિજયજી ---
मरुदेशे पंचरत्नानि कांटा भाठा च पर्वताः ।
चतुर्थी राजदंडः पंचमं वस्त्रलुंचनम् ।। મદેશમાં વિહાર કરનાર પાદવિહારી સાધુઓને અત્યારે પણ કાંટા, કાંકરા અને રેતન કટ અનુભવ થાય છે અને અવારનવાર પહાડો પણ વટાવવા પડે છે. આ જ વીસમી સદીમાં પણ ત્યાં એકલા-ચેકીદાર સિવાયન જવાય એ ઓછા આશ્ચર્યની વાત છે? સાથે ભલેને મિયાણાને એક છોકરો જ હોય પણ એની ચુકી સિવાય ન જવાય એ ચેકસ. સાથે અમને એમ પણ લાગ્યું કે અહીંની જનતા વધુ પડતી બીકણ હશે.
યાત્રા તે તીર્થોની અને તીર્થભૂમિઓની જ હોય, છતાંય મરૂદેશની જનતાને પણ થોડો ખ્યાલ કરાવી દઉં જેથી ગુજરાતના માનવીઓ જાણે તે ખરા કે અમારા સ્વધર્મીઓ કેવી સ્થિતિમાં છે. આમાં ઉદ્દેશ કેઈનીયે ટીકા કરવાને નથી.
મરૂદેશ એટલે અજ્ઞાનાંધકારને ખજાનો. આ છેલ્લા દશકામાં આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરિજી, આચાર્ય શ્રી વિજયશાન્તિસૂરિજી અને ઉપાધ્યાયજી શ્રી લલિતવિજયજી, વિદ્વાન સાહિત્યપ્રેમી મુનિરાજ શ્રી કલ્યાણવિજયજી, મુનિરાજ કમલવિજયજી આદિના પ્રયત્નથી જૈન ગુરૂકુલ, વિદ્યાલય એવં પાઠશાળા, બેડીંગ કે છાત્રાલય ચાલે છે અને જૈન સમાજમાં શિક્ષાની દીક્ષા અપાઈ રહી છે એ ખુશી થવા જેવું છે, પરંતુ હજી શિક્ષણની ઘણી આવશ્યકતા છે. બહુ જ ડાં માબાપ પોતાના બાળકોને શિક્ષણની જરૂર સમજે છે, બાકી તો છે ડું લખવા-વાંચવાનું, અને ડું મહાજની આવડયું એટલે તે બસ ઘણું ભર્યું ગયા એમ મનાય છે. જ્યાં પુરૂષવર્ગની આ દશા છે ત્યાં સ્ત્રીઓ માટે તો પૂછવું જ શું ? જનાનાકુ-લડકીકુ પઢકે કયા કરના હૈ ? આ વિચારણું ઘર કરીને બેઠી હોય ત્યાં શું થાય ? હાં કોઈ પરિશ્રમી સાધ્વીજી મહારાજે વિચરે છે અને બાળકીઓને ભણાવે છે પણ તેય લખતાં-વાંચતા નહિ; મુખ જબાની જ ભણવે છે.
For Private And Personal Use Only
