________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સવિઘા.
ધર્મ સાધન કરવામાં ઢીલ કરવી જોઈએ નહિ.
(લેખક-સગુણાનુરાગી મુનિશ્રી કરવિજયજી મહારાજ) ધર્મનાજ પ્રભાવથી સુખ સંપદા, માન પ્રતિષ્ઠા અને સ્વામીત્વાદિ પ્રાપ્ત થયાં છતાં એજ ધર્મનો જે લેપ કરે છે તે પાપી એવા સ્વામીદ્રોહીનું શ્રેય શી રીતે થઈ શકશે ? ધર્મદ્રોહી મહાપાપી છે, તેથી તેનું શ્રેય-કલ્યાણ થઈ ન જ શકે એ ચોક્કસ સમજી રાખવું. પવિત્ર ભાવ સહિત નિ:સ્વાર્થ પણે તુચ્છ એવા વિષય સુખ ની સ્પૃહા રાખ્યા વગર ) જે સર્વજ્ઞ પ્રભુએ ફરમાવ્યા મુજબ દાન, શીલ અને તપ પ્રમુખ જે સકરણીય કરે છે તે ધર્મ કરણીજ જીવને દુર્ગતિમાં પડતે અટકાવી સદગતિમાં જેડી શકે છે, ઉદારભાવથી કરેલો-સેવેલે દાનાદિ ધર્મજીવને કલ્પવૃક્ષની પેરે ફળે છે. જ્યાં સુધી આ શરીર સ્વસ્થ–રોગરહિત નિગી છે, અર્થાત્ જ્યાં સુધી અનેક પ્રકારના વ્યાધીઓ પ્રગટ થયા નથી, જ્યાં સુધી જરા વૃદ્ધઅવસ્થા આવી પહોંચી નથી-દૂર છે, જ્યાં સુધી પાંચે ઈન્દ્રિયેની શક્તિ અખલિત છે અર્થાત્ તે પોતાના કામ કરવા પાવધી–બળવાન છે, અને જ્યાં સુધી આયુષ્ય પણ ખુટયું સમાપ્ત થયું નથી ત્યાંસુધીમાં બુદ્ધિવાન્ પુરૂષે આત્મકલયાણ કરી લેવા મહાન પ્રયત્ન સેવવો યુક્ત છે. કેમકે પોતાનું ઘર બળવા લાગ્યા પછી કે દવા ઉદ્યમ કરે તે શા કામને? તે તો જ્યાં સુધીમાં જરા આવી પીડા ઉપજાવે નહિ, વ્યાધિ પડે નહિ અને ઈદ્રિ ક્ષીણ થઈ જાય નહિ, ત્યાંસુધીમાંજ સાવચેત થઈને ધર્મ સાધન કરી લેવું યુક્ત છે. તેમ છતાં જે ઢીલ કરવામાં આવશે, તે જ્યારે કાળ એચિત આવી ગળું પકડશે ત્યારે મનના બધાય મનોરથ મનમાં જ રહી જશે. પરભવ જતાં સહાય ભૂત સંબળ (ભાતું) ફક્ત ધર્મજ છે. એમ સમજી ધર્મ સાધન કરી લેવામાં ઢીલ ગફલત કરવી જોઈએ નહીં.
સવિઘા.
(લેખક-સગુણાનુરાગી મુનિશ્રી કપુરવિજયજી મહારાજ )
જીવ અજવાદિ વસ્તુને વસ્તુગતે એટલે તે જેવા રૂપમાં હોય તેવા રૂપમાં જેથી સમજાય તે ખરી વિદ્યા જાણવી, અને અનિત્ય, અશુચિ અને અને અનાત્મીય (પરજડ) વસ્તુને નિત્ય શુચિ અને આપકી સમજવી તે અવિદ્યા જાણવી. વિદ્યા કળા કૌશલ્યથી આત્માની વિવિધ શક્તિઓ વિકસીત થાય છે અને તેથી અન્ય અજ્ઞજને ગમે તેવા શારિરીક બળથી જે કામ કરી શક્તા નથી તે વિદ્વાન
For Private And Personal Use Only
