________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મનુષ્ય અને મહાવીર.
૩૫
પાપ એક વખત કર્યા પછી તેને નહિ કરેલું થઈ શકશે નહિ. પાપી કાર્ય થી જે કરજ થયેલું હોય છે, તે આ જગના કેઈ પણ ખાત્રીવાળા સાધનથી ભરી શકાતું નથી. અને એકનું પાપ બીજાને પણ આપી શકાય તેવો પણ કોઈ સંભવ નથી. વળી જે માણસ સમાજથી દુર થયેલ હોય તે વખતના જવા પછી અથવા પિતાના ખરાબ કામને તજી દેવાથી સામાજીક ધિક્કાર અને ગેરવિશ્વાસની અસરથી છુટો થઈ શકે છે, અને સમાજ તેને પોતાના સમુદાયમાં કરી લે છે. પરંતુ પાપની જાહેરાતવાળાને માટે તે કાંઈ પણ બચાવ નથી તેના પાપકર્મને ન્યાય સ્વતંત્ર અને અદલ છે તે તેનું રહેઠાણ જોતો નથી તેમજ હજારે અને લાખો વરસ જાય તો પણ તેના પાપનું પ્રાયશ્ચિત મળવામાં જરાપણ ખામી આવતી નથી. અનેક ભવ વીતિ ગયા પછી ઘણું પાપ ઉદયે આવે છે અને તેના માઠા ફળ ત્યારે ભેગવવા પડે છે; જાગૃત થયેલા પાપી માણસનું પાપ તો તેને પોતાને જ સન્મુખ રહીને દુ:ખ આપે છે તે તેનાથી ભૂલાતું નથી. જાગૃતીવાળું મન પિતાને માફી મળે એવી ઈચ્છા રાખતું નથી. પરંતુ તેમાંથી મુક્ત થવાની ઈચ્છાના ભારે દુઃખમાં તે પાપની શિક્ષા ભેગવવાને તત્પર રહે છે. જે પાપના ઉદયથી પિતાને દુ:ખ ભેગવવું પડે છે તે શિક્ષાના નિયમને તે વખાણે છે. ગમે તેવી સારી દયા જરા પણ ક્ષમા કે કાંઈ પણ તેને સંતોષ આપશે નહિ પરંતુ પાપના ફળના નિયમથી જે દુ:ખની નિશાની પોતાના પર થાય તેજ તેની શાંતિનું કારણ થાય છે. મારા પાપ હું શાંતિથી ભોગવું તેજ હું પવિત્ર થાઉં. એ તેનો નિશ્ચય હોય છે, અને તેથી જ્યાં સુધી પાપ તદૃન નષ્ટ થઈ અને તેના ચૂરેચૂરા થઈ જાય ત્યાંસુધી તે ધીરજથી તેની સામે ઉભે રહે છે.
હવે મહાવીર પરમાત્માના જીવનમાં જે મહાવીરપણું પ્રત્યક્ષ થાય છે અને જેમાં પાપની સંપૂર્ણ શિક્ષા આવી જાય છે તે જાણવાની ઉંડી જરૂર જાગ્રત થયેલા આત્માને છે. કારણકે એક રીતે મહાવીર પરમાત્માના જીવનમાં જે અસાધારણ પવિત્રતા છે. તેને પાપના સમુહ સાથે કેવી રીતે ટકાવી રાખવામાં આવી છે તે આપણે અનુભવ વાનું છે; ઘેર પાપ કર્મના ઉદય વખતે પણ તે પવિત્રતા તો શેષ માત્ર ગઈ નથી, અને ખરેખર દુ:ખી અંત:કરણને માટે તે કાંઈ ઓછા દિલાસા રૂપ નથી. જે કોઈ ભલે અને પવિત્ર માણસ કઈ ગરીબ ન્યાત બહાર થયેલા માણસને માટે તેની સઘળી જુઠી વર્તણુંક ભૂલી જઈને પોતે લોકની અપકીર્તિ સહન કરે અને તે ન્યાત બહાર થયેલા પાપી માણસને પિતાને પ્રેમ અને મિત્રતા બતાવે છે તે કાંઈ ઓછી વાત નથી. વાતનો તિરસ્કાર પિતાનું અને બીજાનું અપમાન એ સહન કરતાં જે તેને દિલાસાનું એક કારણ આશા અને સુખનું એક સ્થાન મળે છે તે દુ:ખી માણસને કેટલી ખુશાલી કેટલી આશા અને કેવું નવું જીવન આવશે તે કલ્પના શક્તિથી જાણી શકાય તેવું છે; એક ઘા ભલે અને આબરૂદાર માણસ તેની સાથે મળેલ છે
For Private And Personal Use Only