Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૮
શ્રી આત્માન૪ પ્રકાશ.
એટલુ જ હાય તે પછી દરેક માણસ પોતાના પરાક્રમ અળે તે સર્વ પોતાની ઇચ્છા મુજબ મેળવી શકે. પણ તેમ તે તે અનતુ નથી. જીવાની ઇચ્છા અને તે પરાક્રમ કરવાને પ્રબળ પરાક્રમ છતાં ઇચ્છીત વસ્તુ મેળવી શકતા નથી. તેથી એમ પ્રતિતી થાય છે કે તેમાં કંઇ ગુમ કારણ હાવું જોઇએ. એ ગુપ્ત કારણ તે જીવાના પુર્વાપાત શુભા શુભ કર્મો છે. જે કર્મો સહિત જીવ જન્મ લે છે, એ શુભાશુભ કર્મ કયાં રહેતાં હશે ? જીવ જે એ શરીર સહુ માતાના ઉદરમાં આવે છે તે પૈકી એક તેજસ અને બીજું કાર્યણુ તે અન્ને આત્મ પ્રદેશની અંદર મળીને રહે છે. એ કાણુ શરીરજ શુભાશુભ કર્મ પુદ્ગલેાનુ ખનેલુ છે, એ શુભાશુભ કર્મ પુદ્ગલા તેના કાળ પરિપકવ થવાથી ઉદ્ભયમાં આવે છે. તે વખતે તે તે કર્મો અનુસાર તેને મુદ્ધિ થાય છે. અને ખીજી સામગ્રીના તેને સંચાગ થાય છે. આજે ધન ધાન્યાદિ સામગ્રીને મને સંચાગ થયા છે, તેના કુદરતના નિયમ પ્રમાણે વિયેાગ પણુ થવાનાજ. કાંતા તે મ્હારી પાસેથી જતી રહેશે, અથવા હું તેને છેડીને ચાહ્યા જઇશ. તેથી એ સયાગ વિયેાગરૂપ સામગ્રીના યાગે મ્હારે અભિમાન ધરવું ચેાગ્ય નહી, પણ તેના ઉપરથી મૂર્છા કમી કરી અને તેટલા તેના સદુપયોગ કરી લેવા જોઇએ.
મ્હારા પોતાના સ્વઓળખાણુ સંબંધે સૂક્ષ્મ વાતા ઘણી જાણવા અને વિચા રવા જેવી છે. તે પૈકી એક મહત્વની વાતના મ્હારે વિચાર કરવાના છે. તે એ છે કે હું જન્મ્યા તેની સાથે શું લઈને આવ્યા છું ? હું મરણુ લઇને આવ્યા . જીવવુ કેટલું એનું પ્રત્યક્ષ જ્ઞાન અતિશય જ્ઞાની સિવાય બીજાને હાઇ શકે નહીં. આયુષ્ય કર્મના દળીયાના વિપાકેાય થઇ તે તમામ ભગવાઇ ગયા કે જન્મેલાનુ` મરણુ તા થવાનું નકી જ છે. ત્યારે શું મરવાના ? હાં. કાઈપણ એક વખત હું મરણુને રારણુ થવાના એ વાત નક્કી છે. જે વખતે મ્હારૂં આયુષ્ય પૂર્ણ થશે, અથવા મ્હારા જીવન ઉપર અકસ્માતા હુમલા થઇ હું મરણુને શરણુ થઇશ તે વખતે મ્હારા જીવ આ દારિક શરીર છેાડી ખીજે કોઇ ઠેકાણે જવાના એ નકકી જ છે. એથી ખચવાના કઇં રસ્તા છે ? ના. ત્યારે આ ધન દોલત કુટુંબ પરિવાર બધું જેને હું મ્હારૂં માનું છું તેનું શું ? તે તેા બધું અહીંજ રહેવાનુ, મ્હારી સાથે તેમાંનું કંઇપણુ આવવાનું નહીં, ત્યારે એ બધાને હું મારૂ માનુ છું તે શા કારણથી ? તેનુ નામજ માહુ છે. હું અને મ્હારૂં એ મેહરાજાના મંત્ર છે. મેહ જીવને મુઝાવી નાંખે છે. વાસ્તવીક જે પેાતાનું નથી તેમાં પોતાપણું મનાવે છે. જે પાતાનુ નથી તેમાં પાતા પણાની બુદ્ધિ ઉત્પન્ન કરીને મેળવવાને માટે જીવનના ઘણા ભાગ તેમાં વ્યતીત કરાવે છે. ત્યારે મ્હારી શું ? જ્ઞાની માહારાજાએ પોતાના આત્માને તથા આત્મ ગુણુને પોતાના માને છે. અને તેને ઓળખવાને માટે પ્રયત્ન કરવા તેને કન્ય માને છે. જ્યારે એમ છે ત્યારે તે દિશા તરફ રહેારા પ્રયત્ન કેળવાતા નથી?
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531206 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 018 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1920 |
| Total Pages | 32 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |