Page Text
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir આમાનંદ પ્રકાશ 221 ડુંગર, તથા જુનાગઢના શ્રી ગીરનાર પર્વત, તેમ બીજાં નાનાં મોટાં અન્ય દેરાસરે જેવાથી થાય છે, અને તેથી અન્ય ધર્મોને પણ તે કામની સખાવત, ધામક લાગણી અને તેવાં મકાનો બંધાવનાર ગૃહસ્થની જળહળતી કારકીર્દી માટે આનંદ આશ્ચર્ય થાય છે. ત્યારે તે જ ધર્મનાં આ દેરાસરની આ સ્થાતિ જોઈ તેટલાજ સખેદ આશ્ચર્ય જેનારને થાય છે તેમાં લેશ માત્ર પણ નવાઈ જેવું નથી. ગુજરાત કાઠીયાવાડનાં દેરાસરો કે જ્યાં પગરખાં ઉતારવાની જગ્યાઓ ઉપર આરસે જડેલા હેય છે તેજ પંચના દેરાસરે કે જ્યાં શ્રી ભગવાનની મૂર્તિ બીરાજે છે, ત્યાં પૂજા ભણાવવા કે પ્રભુ પાછળ બાંધવા છીટને એક ચંદર પણ નથી. તે તે પછી આરસ અથવા ઉંચી કિમતના જરી ચંદરવા અથવા આભૂષણો તે કયાંથીજ હોઈ શકે ? તે પણ આ દેરાસરને મુંબઈ અને અમદાવાદની જુજ મદદથી મુળ દેરાસરનો જીર્ણોદ્ધાર થઈ ગયું છે તેથી કંઈક સંતેષ લેવાનું કારણ મળે છે, પરંતુ આજુબાજુના દેહરાઓનું હજારેનું કામ બાકી છે તે અમદાવાદના શેઠ આણંદજી કલ્યાભુજની પેઢીના વહીવટ કરનાર તથા જૈન તરીકે અભિમાન ધરાવનાર શ્રીમંત જૈન શેઠીઆએ આ વાત લક્ષમાં લે તે ધારેલી ઇચ્છા સહેલાઈથી પાર પાડી શકે તેમાં કંઈ પણ શક નથી. જેને ના પર્વજોએ, જયારે તેઓના વખતમાં આવાં ધામક મકાન બંધાવેલાં છે, ત્યારે તે મકાનોની હયાતી ટકાવી રાખવી એ જૈન ભાઈઓની એક પવિત્ર ફરજ છે તેમાં કંઈ પણ શક નથી. અને આ દેરાસરની પણ અત્યારે આવી સ્થીતિ નજરે પડે છે તેનું કારણ ઉંડા ઉતરી વિચાર કરીશું તે એજ માલુમ પડશે કે ખુણામાં પડેલા આ પહાડી મુલક કે જ્યાં જવા આવવાને રેલવેનું સાધન નથી અને તેથી જ અહીંના કેટલાક જૈન ગ્રહસ્થોએ પોતાની જીંદગીથી જ રેલવે જોઈ નથી તેથી તે એ પિતાના બીજા ગામે ગામના જે ભાઈઓના સંબંધમાં આવેલા નથી, અગર નહીં તો જૈન ધર્મના ઉદાર શ્રીમંત શેઠીઆઓને આ બાબતની પહેલેથી ખબર તને તેઓ કદી પણ પિતાના પૂજનિય ભગવાન કે જેના પ્રતાપે તેઓ સાધારણ રીતે કેળવણીમાં પછાત છતાં શ્રીમંત ગણાય છે તે ભગવાનનાં દેરાસરની આવી અધમ સ્થીતિ કદી પણ રહેવા દેજ નહીં. અને તેટલા માટે જ હું દરેક શ્રીમંત ભાઈઓનું આ તરફ પૂજ્ય મહારાજ શ્રી હંસવિજયજી તથા પન્યાસ શ્રી સંપતવિજયજીના અવલોકન ઉપરથી ધ્યાન ખેંચું છું, તે ધ્યા-ધર્મ માટે આગળ પડતી જૈનકેમ પોતાના ભગવાનનાં દેરાસરોનો જીર્ણોદ્ધાર કરવા તથા તે દેવાલયો જે ભગવાનની મૂતિથી શેભાયમાન બનેલાં છે, તે પવીત્ર મૂર્તિનું-જન અને ન હમેરા ચાલુ રહે, તેવી ગોઠવણ કરવા બંદોબસ્ત કરશે એવી હું નિવાઈ આશા રાખીશ તે તે અસ્થાને ગણાશે નહિ. આ સ્થળે મારે ભુલી જવું જોઈએ નહીં કે વાંસવાડા રાજય પહાડી મુલકમાં આવેલું છે અને ત્યાં ધર્મને નિમિત્તે નવરાત્રી દશેરા તથા ચૈત્રી નવરાત્રીમાં શ્રી ભગવતી મહાદેવીને ભેગ આપવાને બહાંને હજાર, પાડાબર ઈત્યાદિ નિર્દોષ મુંગાં પ્રાણિઓને પવિત્ર-ધર્મને નિમિત્તે સંહાર કરવામાં આવે છે. તે એટલે સુધી કે વાંસવાડા જેવા કેળવાયેલા રાજ્યમાં ભર બજાર વચ્ચે જીવતા પાડાનેલાવી યમદુતની માફક લકે ડાંગ અને લાકડીઓના ચારે તરફથી મારતા મારતા લઈ જાય છે, અને જયારે પાડો એક દિશા છેડી બીજી દિશામાં ભાગી પિતાને વહાલો પ્રાણ બચાવવા કુદરતી રીતે પ્રયત્ન કરે છે, ત્યારે તે For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531128 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |