Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૬.૬
આત્માનન્દે પ્રકાશ
ગયા, તેનું કારણ હું પોતે (શીલ) જ હતું, મારા સિવાય ખીજું કોઈ કારણ ન હતું. વળી પૂર્વે સીતા સુભદ્રા વગેરે સતીઓએ જે દુઃસાધ્ય કામ સાધેલા છે, તે પણ મારૂ (શીલનું) જ નિર્દોષ માહાત્મ્ય હતું. નારદમુનિ કે જે સ્વેચ્છાચારી, સદોષ કામ કરવામાં તત્પર અને લેાકેામાં કલહુ કરાવવામાં પ્રખ્યાત ગણાય છે, તે પણુ શુદ્ધ મને મારી આરાધના કરી મેક્ષે ગયેલા છે. જ્યાં મારા (શીને) અભાવ છે, ત્યાં મેક્ષ દુભ છે. જિન ભગવ'તાએ અબ્રહ્મચર્ય નેજ આ સ‘સારનુ` ખીજ કહેલ છે. તેને માટે કાંઇ પણ આજ્ઞા આપી નથી,તેને સ`થા નિષેધ કરેલા છે. પુરૂષને પ્રથમ જિતેન્દ્રિયપણુ' અને તે પછી વિનય એમ અનુક્રમે સપત્તિએ પ્રાપ્ત થાય છે.તેથી સમ્યકત્વનું મુળ હું (શીલ ) જ છું શાસ્ત્રમાં પણ કહ્યું છે કે, “ વિનયનું કારણુ ત્તેિ દ્રિયપણુ છે. વિનયથી ગુણાને ઉત્કર્ષ થાય છે,ગુણ્ણાના ઉત્કષઁથી માણસા રાગી થાય છે અને માણુસાના રાગથી સપત્તિએ પ્રાપ્ત થાય છે. આ ઉપરથી દાન, તપ અને ભાવ મારા એક સામા અશને પણ ચેાગ્ય નથી. ” દાન અને શીલના આ ઉત્કૃષ્ટ સાંભળો તપે જણાવ્યું, “ જ્યાં સુધી આ જગતમાં મારૂ ઉગ્ર માહાત્મ્ય જોવામાં આવ્યું નથી, ત્યાં સુધી જ દાન, શીલ અને ભાવનું ગૈારવ ઇચ્છાય છે. ઇંદ્ર, ચક્રવર્તીએ મહા પરાક્રમી પુરૂષા જ્યારે પેાતાને દુઃસાઘ્ય કાર્ય સાધવાનુ હોય ત્યારે મારી જ ઉપાસના કરે છે, કારણ કે, તે મને પેાતાની ઈષ્ટસિદ્ધિ કરવાને જામીન ગણે છે. શાસ્ત્રકારો પણ લખે છે કે, તપથી અસ્થિર સ્થિર થાય છે,વક્ર સરલ થાય છે; દુર્લભ સુલભ થઈ પડે છે અને દુઃ સાધ્ય સુસાધ્ય થાય છે. ” વળી જેમ અગ્નિ ઇધણાના ઢગલાને ખાળી નાંખે છે, તેમ હું અન`ત ભવમાં બાંધેલા દુષ્કર્માંને ક્ષણમાં ભસ્મ કરી નાંખુ છું. તે વિષે મારે માટે શાસ્ત્રમાં પણ લખ્યું છે કે, “ જો સયમી પુરૂષ ખાહ્ય અને આભ્યંતર તપ રૂપી અગ્નિ પ્રજ્વલિત કરે તે તેના દુર કમાઁ પણ તત્કાળ ભસ્મ થઇ જાય છે. ” આત્મા નિકાચિત કર્મોંમાંથી બે પ્રકારે મુકત થઈ શકે છે, કાં તો તે કર્મોને અનુભવીને અથવા મારાથી ( તપથી ) તેમને ભસ્મ કરીને. મહાત્મા સીમધર સ્વામીએ પણ મારે માટે તેમજ હેલુ છે. જો આત્મા નિષિદ્ધ—આચરણ કરવા વગેરે પાપાથી મલિન થા હાય તા ગુરૂએ ઉપદેશ કરેલા મારાથી ( તપથી ) તે આત્મા સત્વર શુદ્ધ થઈ જાયછે. વધારે શું કહું, બ્રહ્મહત્યા સ્ત્રીહત્યા, ગર્ભ હત્યા અને ગેહત્યાના પાપોથી નરકને! અતિથિ થયેલો દ્રઢપ્રહારી મારે શરણે આવવાથી, માથે ગયા હતા. શ્રેણિકરાજા પાપના ક્ષય કરી જિનેશ્વરની આરાધના કરતા હતા, પણ મે· મારા હાથ ઊઠાવી લીધા, તેથી તેને નરકમાં જવું પડયું હતું. એવી રીતે અન્વય અને વ્યતિરેકથી મારી ખાત્રી થઈ છે, છતાં વિદ્વાનેા દાન અને શીલની પછી મારી ગણના શા માટે કરે છે ? એ કાંઈ સમજતું નથી,
""
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531121 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 36 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 2 MB |