________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પર
આત્માના પ્રકાશ
કરી શકયુ' નહતું. ) આમ સર્વ કઇ પોતપોતાને રૂચતા અભિપ્રાય બાંધતા ને યાદ કરતા. નહુ યાદ કરનારામાં એકલે આપણી આ વાર્તાના નાયક સગુણલાલજ હતા. તે ફક્ત ભવિતવ્યતાનેજ અળવત્તર ગણુતા; જે કાળે જે બનવાનુ હોય છે તે અન્યાજ કરે છે. તે કહેતા કે સર્વ જગત્ જે કર્મ વિપાકને વશ છે તે આ સર્વ કર્મના વિપાક છે; માટે મારે અત્યારે આ કલેશયુક્ત અવસ્થામાં દીન ન થવું જોઇએ, તેમ સુખ આવે તિર્ષત પણ ન થવું' જોઈએ. એમ વિચારી તે કર્મોના ફળાદયને નિર્મળ મનથી જેતે, અને ચિત્તને વિષે, ઉદય આવેલાં સર્વ કર્મને ક્ષયયેાગ્યપણું છે, એમ સમજી તુલ્ય દૃષ્ટિ ધારણ કરતા.૨
પણ આવી ઉત્તમ વિચારશ્રેણિયુક્ત ધૈર્ય, સહિષ્ણુતા અને પ્રશાન્તિ આ સમયે સદ્ગુણલાલમાં દૃષ્ટિગેાચર થાય છે તે પરથી એમ નથી સમજવાનું કે તે વર્તમાનમાં પ્રસરી રહેલી આપત્તિના કોઇપણ પ્રકારથી ખીલકુલ મુક્ત હતેા. તેના પેાતાનાજ ઘરમાં એકજ વખતમાં ત્રણ જણ આ જીવલેણ વિપત્તિના ભાગ થઇ પડ્યા હતા; એનું આખું ઘર સાંજે વાળુપાણી કરી સુતેલુ` રાત્રિને આરામ લઈને ઉઠયું હતું; વહેલા ઉઠીને સામાયિક કરનારા સદ્ગુણલાલ તે કરી રહેવા આવ્યેા હતેા; તેના પિતા વૃદ્ધ ધર્મદાસ શેઠ નવકારશીનુ પચ્ચખાણ પારી દાતણુ કરવા બેઠા હતા; એટલામાંજ એનું શરીર તપી આવ્યું. વાત કરતાં તાવ વધી ગયા અને સદ્ગુણલાલ સામાયક પૂરી કરી ઉઠયા ત્યાંતા કેસ વધી પડયા, બપાર અને સાંજ પડી; અને મ'દવાડે એકદમ સખત રૂપ પકડયું, અને વૃદ્ધાવસ્થા
१ दुखं प्राप्य न दीनः स्यात् सुखं प्राप्य च विस्मितः । मुनिः कर्मविपाकस्य जानन् परवशं जगत् ॥
॥
श्रीमद् यशोविजयजी
२ साम्यं विभा यः कर्मविपाकं हृदि चिन्तयन् । स एव स्याच्चिदानन्दमकरन्द मधुव्रतः ॥
For Private And Personal Use Only
श्रीमद् यशोविजयजी