________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૦૫
પાંચકલ્પી સાધુઓનું વર્ણન. અહિં કેમ આવ્યો છું ? અને શા માટે દીક્ષા લે છે ? શિવભૂતિ બેલ્યકૃપાસાગર, હું આ નગરના રાજા સિંહુરથને સુભટ છું. મારૂ નામ શિવભુતિ છે. હું આ અસાથી વૈરાગ્ય પામે છુ. સૂરિએ કહ્યું, ભાઈ, તું રાજાને રેવક છું, માટે રાજાની રજા વિના તને મારાથી દીક્ષા કેમ આપી શકાય?
ગુરૂના આવા વચન સાંભળી શિવભુતિ બોલ્ય-પૂજ્યપાદ, જે . આપ મને દીક્ષા નહીં આપો તે હું આપની સન્મુખ ઉભે રહી પોતાની જાતેજ દીક્ષા લઈશ. આ પ્રમાણે કહી તેણે પિતાના મસ્તક ઉપરથી લેચ કરવા માંડે. તત્કાલ ગુરૂએ જાણ્યું કે, જે આ તેિજ દીક્ષિત થશે તે મને અનવસ્થા દોષ લાગશે, માટે મારે તેને દીક્ષા આપવી યોગ્ય છે આવું વિચારી આર્યકૃષ્ણસૂરિએ તેને વિધિથી દીક્ષા આપી. પછી સૂરિએ વિચાર્યું કે, આ બલવાન દીક્ષિત થયે, એ વાત જાણીને રાજ આવીને આની દીક્ષા છોડાવશે, માટે અહીંથી ચાલ્યા જવું ઉચિત છે. આવું વિચારી સૂરિ તેને લઈ ત્યાંથી વિહાર કરી દેશાંતરે ચાલ્યા ગયા. શિવભતિ દીક્ષિત થઈ ચાલે એ વાતની, પછવાડે રાજાને ખબર પડતાં તેણે અનેક દૂત એકલી તેની શોધ કરવી, ત્યારે આર્યક્રષ્ણસૂરિ અને શિવભૂતિને પત્તા મળે. પછી રાજાએ તેમને ભક્તિપૂર્વક દર્શન કરવાને માટે તેડાવ્યા એટલે કૃષ્ણચાર્ય શિવભુતિને લઈને રથવીરપુરમાં પાછા આવ્યા. રાજા સિંહથે પિતાના પૂર્વના સુભટ શિવભૂતિને વિનંતી કરી પિતાના મહેલમાં બોલાવ્યું. ત્યાં તેને સુખશાતા પુછી રાજાએ એક કબલ રત્ન આપ્યું અને તેનું ભારે સન્માન કર્યું. કબલરત્ન લઈ શિવભૂતિ ગુરૂની પાસે આવ્યો અને ગુરૂને તે હર્ષ પૂર્વક બતાવ્યું.ગુરૂએ કહ્યું, શિષ્ય શિવભૂતિ, તે આ અનુચિત કામ કેમ કર્યું ? આપણાથી રાજાને ઘેર જઈ આવું વરુ લેવાય નહીં. શિવભૂતિએ વિનયથી જ ણાવ્યું, ગુરૂવર્ય, આ કંબલરત્ન મેં કાંઈ મેહથી લીધું નથી, પશુ રાજાની દાક્ષિણ્યતાથી લીધેલું છે. પછી ગુરૂએ તે કબલરત્ન તેને વાપરવા આપ્યું. તે મનહર વસ્ત્ર ઉપર શિવભૂતિને મેહ
For Private And Personal Use Only
